Heb je eerst alleen maar oog voor elkaar, als er een kind wordt geboren gaat bijna alle aandacht naar jullie kleine. Dat betekent dat jullie relatie ook verandert. Bij deze BabyBytes-lezeres zorgt dat voor jaloezie: 'Hij begroet mij al tijden niet meer zoals hij de meiden wel begroet.'
Anne: "Jos en ik waren een droomstel, zo voelde wij het en dat was ook wat anderen zagen. Dat wij voor altijd samen zouden blijven en een gezin zouden stichten was dan ook een vast gegeven. Ik was trots op onze relatie en trots op onze toekomst. We hebben ondertussen twee prachtige kinderen, maar onze relatie is niet meer wat het was."
Steek van jaloezie
"Onze levens zijn gescheiden. Jos werkt fulltime en ik zorg voor de kinderen. Als Jos thuiskomt krijg ik een kus of een ‘hoi’ en daarna begroet hij de kinderen met enorm veel enthousiasme. Mijn hart groeit als ik dit zie, maar tegelijkertijd voel ik een steek. Jos begroet mij namelijk al tijden niet meer zoals hij de meiden wel begroet..
Ik ben bij mezelf te rade gegaan en weet niet zo goed wat mij overkomt. Waarom ben ik jaloers op de relatie die mijn vriend met de kinderen heeft? Hij is zoveel liever en enthousiaster naar hen dan dat hij voor mij is. Hij is niet onaardig, maar ik ben overduidelijk niet meer zijn prioriteit."
Is dit normaal?
Zijn mijn gevoelens normaal, of is dit totaal onterecht? Ik heb al aan Jos voorgesteld om in relatietherapie te gaan, maar hij doet net alsof er niks mis is. En dat snap ik, want in principe is er niks mis. Behalve dat ik niet het gevoel heb evenveel liefde te krijgen... Ik ben heel benieuwd naar de mening van andere lezeressen. Vinden jullie dat ik mij aanstel en wat adviseren jullie mij om te doen?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Hier worden de kinderen ook enthousiaster begroet, maar dat is anders om net zo. Zij rennen op hun vader af en ik doe dat niet. Ik neem aan dat hij heus niet minder van je houdt. En waarom pak je niet even een knuffel momentje ná dat hij de kinderen heeft begroet? En zoals hieronder ook al gezegd, nergens lees ik dat je het gesprek bent aan gegaan.. behalve dat je meteen met relatie therapie aan komt. Vind dat wel weer wat overdreven. Hier staan de kinderen ook op één hoor, niets om jaloers op te zijn. En als ze ouder worden, dan wordt dat ook allemaal anders. Dan is het ook gewoon hoi pap, hoi mam. Misschien moet je zelf in therapie gaan om het een beetje in perspectief te zien. Maar meteen denken dat je relatie niet meer is zoals het was, alleen omdat jij minder uitbundig begroet wordt vind ik veel meer of jou zeggen dan over hem.
Ik lees nergens dat je dit hebt uitgelegd aan hem.
Ja behalve dat je voorstelde in relatie therapie te gaan.
Maar heb je ooit met hem gezeten en verteld wat je voelt dat is het minste wat je kan doen en proberen lijkt me.. en anders een weekend samen weg plannen maar wel met hem in gesprek gaan en zeg nou zelf na een aantal jaar.. is dit bij iedereen wat minder in de relatie. Dus je maakt je denk ik zorgen voor niks..
Reageer op dit artikel
reacties (3) Stuur een bedankje