Columniste Sanne hield ons eerder op de hoogte van haar zwangerschap. We hebben ontzettend genoten van haar prachtige, herkenbare en hilarische verhalen. Inmiddels is ze bevallen van haar tweede kindje, maar vandaag nog haar laatste - prachtige - column als zwangere.
Lieve Baby,
Het is bijna zover. Je kan echt elk moment jouw intrede in deze wereld maken. De houdbaarheidsdatum op het vlees in de koelkast ligt inmiddels verder in de toekomst dan de datum van D-day (maar misschien past B-day wel beter). De koffer met daarin je eerste kleertjes - zorgvuldig uitgezocht door jouw grote broer - staat al klaar en jouw geboortekaartje is ook al uitgezocht. De camera is opgeladen en de wieg staat reeds wekenlang aan mijn kant van het bed. Alle babykleertjes liggen gewassen en gestreken, klaar voor het eerste gebruik, in je kast. Jouw naam is inmiddels ook besloten. En wij, wij wachten ongeduldig af tot jij komt.
Eerste tekenen
38 weken geleden zag ik voor het eerst een voorzichtig tweede streepje op de zwangerschapstest waarmee jij jezelf voor het eerst kenbaar maakte aan ons. En in de weken die volgde liet je steeds meer van jezelf zien. De eerste keer dat we jouw hartje zagen kloppen op de echo, en een paar weken daarna toen we van de echoscopist hoorde of jij een jongen of meisje was. Van de eerste nauwelijks voelbare plopjes in mijn buik tot de stevige beuken die je nu op het laatste uitdeelt. Af en toe voelt je vader je ook, als jij weer iets te gulzig bent geweest en de hik hebt of je lange benen uitrekt en bij wijze van groet tegen zijn hand aantrapt.
Klaar voor de start
We zijn zo ontzettend benieuwd naar jou. Heb je inderdaad de haren zoals we op de echo leken te zien? En heb je dezelfde gekke teentjes als je grote broer heeft? Lijk je meer op je mama of papa? Of lijk jij misschien wel op geen van ons beiden? Jouw grote broer vindt het inmiddels ook wel tijd, want hij vindt dat ik inmiddels wel een erg dikke buik heb. De ene oma heeft je geboortelepel al opgehaald, en je andere oma de vlucht-outfit al klaar hangen op de overloop, om maar geen moment te missen van jouw komst. Je vader veert bij zo’n beetje elke zucht of kreun op uit de stoel en staat prompt klaar met de autosleutels om naar het ziekenhuis te rijden. We zijn er klaar voor, we zijn klaar voor jou!
Maar toch....
Maar als ik dan in bed lig en wat krampen voel, draai ik als een blad aan de boom om. Misschien ben ik wel helemaal nog niet klaar om jou te delen met de rest van de wereld. Jij en ik, we zijn al zo lang één. De pijnlijke maar o zo vertrouwde porren in mijn ribben als ik ‘s avonds ga liggen en het gewoel in mijn buik als ik overheen wrijf. Ik weet nog goed hoe ontroostbaar jouw broer als baby af en toe was en dat ik dan wenste dat ik een klein ritsje in mijn buik had om hem veilig, net als een kangaroe, in een buideltje te bewaren.
Als ik naar buiten kijk zie ik een grauwe grijze lucht. Vandaag is eigenlijk ook helemaal geen mooie dag om geboren te worden. Misschien is morgen wel gewoon beter en schijnt de zon dan wel. Zullen wij nog één nachtje met ons tweeën doorbrengen? De anderen mogen je binnenkort bewonderen en liefkozen, voor nu ben je nog heel eventjes van mij.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Ik ben Sanne (bouwjaar 1987) en sinds 2012 de trotse moeder van Kas. Ik woon al veels te lang samen met mijn wederhelft Bas. Onze huisraad wordt verder aangevuld met één kat en twee honden die we door de jaren heen hebben verzameld. Ik ben gek op koken, films kijken, gamen en heb meer guilty pleasures dan ik eigenlijk wil toegeven.
Ik schrijf sinds 2012 op Babybytes over mijn avonturen als nieuwe moeder onder het pseudoniem Panini en nu mag ik verder als vaste columnist van Babybytes.
Reageer op dit artikel
reacties (3) Stuur een bedankje