Deze week vertelt Janna haar bevallingsverhaal aan BabyBytes: “In verband met zwangerschapsdiabetes kreeg ik te horen dat ik mocht kiezen om eventueel al eerder te worden ingeleid. Dat hoefden ze me geen tweede keer te zeggen! Ik was het zo zat, dat zwanger zijn! Gezwollen voeten, m'n buik die onwijs in de weg zat, maagzuur…”
Goed geïnformeerd
“We stelden de datum vast: 10 september zou ik bevallen. Alles werd met ons doorgenomen, foldertjes kregen we mee en heb ik wel twintig keer doorgelezen dus ik voelde me goed geïnformeerd en zelfverzekerd; dit gingen we doen!”
Het ballonnetje
“Op zondag 9 september om 17.00 hebben ze een ballonnetje geplaatst en dit zorgde al na een half uur voor krampen. Eenmaal weer thuis dacht ik rond middernacht dat ik misschien al weeën had, achteraf bleek dit niks voor te stellen bij wat echte weeën zijn. M'n vriend en ik zijn op tijd naar bed gegaan, we wilden uiteraard goed uitgerust zijn”.
Gamen
“Toen ik rond vier uur die nacht weer eens opstond om te plassen trof ik m'n vriend in de huiskamer aan, gamend. Hij was te nerveus om te slapen. Achteraf vind ik het enorm schattig maar toen was ik op z'n zachtst gezegd not amused, straks viel hij tijdens de bevalling in slaap! Samen zijn we weer naar bed gegaan voor die twee uurtjes die we nog konden slapen”.
Ontsluiting
“Om 7.00 uur meldden we ons in het ziekenhuis om het ballonnetje te laten verwijderen en werden we in onze kamer geïnstalleerd. Ik bleek inmiddels 3 cm ontsluiting te hebben. M'n vriend heeft het bevalbad opgezet en nog een paar foto's gemaakt: voor het laatst met z'n twee! Om half 10 werden m'n vliezen gebroken en kreeg ik een infuus met opwekkers. Al snel begon ik die te voelen, geleidelijk aan werden ze heftiger maar in bad kon ik ze perfect opvangen. Buiten het bad wat minder goed, ik miste het warme water!”
Bevalbad
“Ondanks dat ik m'n hele zwangerschap had gezegd geen pijnstilling te willen vroeg (schreeuwde) ik er nu toch om. M'n vriend vroeg of ik niet beter even kon wachten, ik kon 't in het water zo goed opvangen en ik mocht er zo weer in. Zodra de ctg goed bleek en de dosering opwekkers werd verhoogd mocht ik weer in bad: heer-lijk! Ik was zo blij dat ik weer in het water zat!”
Volledige ontsluiting
“Rond 15.00 moest ik er weer uit en bleek ik op een randje na volledige ontsluiting te hebben dus ik mocht niet meer in bad en moest op m'n linkerzij gaan liggen. Na 10 minuten werd ik weer gecontroleerd en bleek ik rechts nog een randje te hebben. Het zou niet lang meer duren! Ik kon de weeën niet meer weg puffen en mocht ze laten komen zonder tegen te houden maar ik mocht nog niet actief mee persen, wat was dat moeilijk! M'n hele lijf schreeuwde; pers het eruit!”
Met de wee meepersen
“Om 15.27 zei ik tegen de verloskundige dat ik voelde dat de baby eruit kwam, ze zei: ‘Welnee joh’. Ze duwde m'n benen uit elkaar en... Jawel joh! Ze zag al haartjes! M'n baby had haartjes! Ik moest op m'n rug gaan liggen en mocht met de volgende wee meepersen. Vrijwel meteen kwam er een en ik deed precies wat m'n lichaam van me vroeg. Het hoofdje was er al vrij snel, de navelstreng zat twee keer om het nekje dus die werd meteen doorgeknipt”.
Schouder vast
“De rest kwam nog niet mee, er zat een schouder vast, ik moest me op handen en knieën draaien. Dat leek me een onmogelijke opgave met een hoofd wat uit me stak, maar het lukte me enorm snel. De verloskundige duwde m'n baby iets terug, was aan het draaien en tegelijk aan het bellen. Na nog twee persweeën voelde ik m'n baby uit me komen en onmiddellijk naar de beademtafel gebracht”.
Benauwd
“Het was een jongen, we hadden een zoon! Om 15.33 is hij geboren. Ineens stond de hele kamer vol met artsen. Omdat hij drie minuten vast had gezeten was hij benauwd, ze moesten hem vijf keer beademen en toen hoorden we het: zijn eerste huiltje. Zijn apgarscore was erg laag, 3, maar dat was niet zo gek. Hij werd op me gelegd en hij tilde meteen z'n hoofdje op. Net geboren en dan al zo sterk, ik was meteen verliefd, wat was hij mooi!”
Apgarscore
“Na een uur was zijn apgarscore 9 dus hij deed het super goed. Hij hapte ook meteen goed aan, wist meteen wat hij moest doen. We moesten 1 nachtje blijven om zijn bloedsuikerspiegel te meten, maar de volgende dag mochten we naar huis”.
Enorm blij
“Inmiddels is hij ruim vier maanden, verdubbeld in gewicht en ruim twaalf cm gegroeid. Ik ben enorm blij dat ik ben ingeleid en zou het zo weer doen. Nu wisten we precies wanneer de bevalling zou beginnen. Onze zoon woog 3940 gram en was 52 cm. Ik ben vier dagen voor m’n uitgerekende datum ingeleid, maar die vier dagen zouden zomaar 400 gram kunnen schelen”.
Wil jij graag je bevallingsverhaal delen? Stuur dan een mailtje naar laura@babybytes.nl en wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (1) Stuur een bedankje