Bevallingsverhaal van Nathalie (30): “Als dit weeën zijn, dan kan ik dat prima handelen!”

Nathalie: "Ik was 38 weken zwanger en mijn vriend was net naar zijn werk vertrokken. Ik wilde me nog even omdraaien in bed en toen braken mijn vliezen! Gelukkig kon ik snel een matje onder mijn kont schuiven en zo het ergste opvangen".

Wachten

"Ik belde mijn vriend en de verloskundige. Beide kwamen ongeveer tegelijk aan. Zolang ik nog niets voelde moest ik gewoon afwachten. Echter duurde dat wachten wel erg lang, dus ik moest de dag erna voor controle naar het ziekenhuis. Zowel met de baby als met mij ging alles goed, dus we mochten weer naar huis. Als de weeën niet vanzelf zouden komen zou ik de volgende ochtend worden ingeleid".

Rommelen

"‘S nachts rond drie uur begon het wat te rommelen. Ik vond het super spannend, maar dacht: “Als dit weeën zijn, dan kan ik dat prima handelen!” Helaas bleek ‘s ochtends in het ziekenhuis dat ik pas 1 cm ontsluiting had, dus ik kreeg een pilletje dat mijn baarmoedermond soepeler zou maken".

Weeën

"Nog geen half uur later werden de weeën een heel stuk heftiger en wist ik me geen raad meer. Ieder uur smeekte ik om pijnstilling, maar ze wilden mij dit nog niet geven omdat de uitsluiting zo traag verliep. Ik moest verschillende houdingen aannemen en onder de douche gaan zitten. Mijn vriend bleef mijn rug maar masseren. Ik hoefde het niet eens meer te vragen, hij keek gewoon naar de monitor en wist precies wanneer het nodig was".

Koorts

"‘s Avonds tijdens het avondeten zat ik nog steeds maar op 4 cm, dus mocht ik eindelijk mijn ruggenprik! Ik was zó blij dat ik eindelijk kon gaan rusten en dat de ontsluiting ondertussen verder zou kunnen gaan. Helaas liep dit anders... ik kreeg namelijk koorts. De anesthesist vond het niet verstandig om nu de pijnstilling nog te geven, dus ik moest weer terug naar mijn kamer".

Baby halen

"Eenmaal daar kwamen vrij snel de gynaecoloog en de arts-assistent binnen met de mededeling dat zij de baby wilden gaan halen vanwege mijn koorts en de hoge hartslag van de baby. Ze wilden het liefst mijn ontsluiting niet afwachten. Hoe spannend ik het ook vond: IK WAS ZO OPGELUCHT!"

Lees ook: 
Het bevallingsverhaal van Danielle (27): “Zo, bevallen doen we dus nooit meer”

Ruggenprik

"Ik werd voorbereid om naar de OK te gaan en werd toen daarheen gebracht. Mijn partner vond het nog spannender dan ik, maar was een grote steun. De ruggenprik voor de operatie heb ik amper gevoeld en het personeel was zó lief voor me".

Prachtig

"Toen de verdoving begon te werken werd de baby gehaald. We hebben hem uit mijn buik gehaald zien worden, prachtig! Vanwege zijn hoge hartslag moest hij direct gecontroleerd worden, maar zijn Apgar-score was gelukkig goed".

Trots

"Vanwege mijn langdurig gebroken vliezen kreeg hij wel drie dagen antibiotica en werd hij goed in de gaten gehouden. Hij is ‘s avonds laat geboren en we mochten na drie nachtjes naar huis. We zijn enorm trots en gelukkig met ons inmiddels zeven maanden oude mannetje!"

Wil jij graag je bevallingsverhaal delen? Vul dan dit formulier in en wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site. Lees hier nog meer bevallingsverhalen.

Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!

• SHARE
• PIN
• Volg ons