Iedere derde donderdag in september is het de Dag van de Leidster. Heel terecht dat daar in ieder geval eens per jaar eens extra bij stilgestaan wordt. Vandaag dus, ter ere van al die lieve leidsters, die iedere dag zo hun best doen om zo goed mogelijk voor onze kinderen te zorgen, een brief.
"Lieve leidsters van het kinderdagverblijf,
Nog niet zo lang hebben wij met elkaar te maken. Pas sinds twee weken breng ik mijn zoon naar jullie toe. En jullie mogen het best weten: met een redelijke knoop in mijn maag. Mijn ventje is bijna twee jaar oud en tot vorige week altijd bij zijn ouders of grootouders thuis geweest. Zijn sociale contacten bestonden uit zijn wekelijkse peuterdansles en bezoekjes aan mijn vriendinnen met kinderen en tot een tijdje geleden was dat voldoende.
Maar mijn zoon is ouder geworden en heeft meer contact met leeftijdgenootjes nodig. Daarom hebben wij besloten dat het tijd werd voor hem om twee keer in de week een half dagje te komen spelen.
En toen kwam ik dus in contact met jullie. Onze eerste ontmoeting was tijdens de rondleiding. Mijn dochter in de draagzak, mijn zoon die rondscharrelde tussen alle andere kinderen. Er waren leidsters kinderen aan het verschonen, terwijl anderen te midden van een groepje peuters een boek zaten voor te lezen. Weer anderen hielpen kinderen met een motorisch vrij ingewikkeld kralenspelletje of zetten op de speelplaats een parcours met waterbakken klaar. Ondanks de enorme hoeveelheid kinderen in de leeftijd van nul tot vier jaar, heerste er een relatieve rust. Ik kon merken dat de kinderen en de leidsters wisten waar ze aan toe waren.
Zoals ik al zei: ik vond (en vind) het moeilijk om mijn knul los te laten. Hij zet bij jullie zijn eerste stapjes de maatschappij in. Vanaf nu is hij niet alleen maar meer bij de mensen voor wie hij het allerleukste jongetje ter wereld is. Hij moet nu twee ochtenden in de week leren voor zichzelf op te komen, spelen en delen met andere kinderen en functioneren binnen een groep. Spannend voor ons allebei.
Maar dankzij jullie is de overgang voor zowel mijn zoon als voor mij zo soepel mogelijk verlopen. Ik laat hem - in positieve zin anders dan ik toch wel had verwacht - met een gerust hart bij jullie achter. Ik word heel erg blij van de updates die ik gedurende de ochtend van jullie krijg en ik weet dat hij op zijn plekje is, ondanks dat hij nog wel moet wennen.
Als ex-leerkracht in het basisonderwijs weet ik hoe heftig het is om de verantwoordelijkheid te hebben over een grote groep kinderen. Het vraagt bijna onmenselijke hoeveelheden geduld, liefde, warmte en inlevingsvermogen om er iedere dag een leuke dag voor de kinderen van te maken. Jullie salaris staat ongetwijfeld niet in verhouding tot wat het werk van jullie vraagt. En juist daarom vind ik het zo terecht dat jullie vandaag, op de dag van de leidster, in het zonnetje gezet worden.
Dat jullie maar enorme bergen chocoladerepen, plantjes, cadeaubonnen, tekeningen, knuffels en lieve glimlachjes van de kinderen mogen krijgen.
Bedankt lieve leidsters, dat jullie voor mijn kind willen zorgen. En dat jullie de eerste stapjes van mijn zoon in de maatschappij met zoveel veiligheid en rust begeleiden."
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)