Onze zoon werd 5 jaar. Dit leek ons een mooi moment om zijn eerste echte kinderfeestje te vieren. De regel 'voor elk jaar een kindje' vond ik passend en zodoende mocht hij 5 vriendjes uitnodigen. Hij was erg stellig dat hij maar 4 kindjes wilde uitnodigen en zo geschiedde tot een week voor zijn feestje, toen hij een nieuw vriendinnetje had gemaakt. Die kon en mocht er dus nog bij.
Lunch of toch cadeaus?
Regelneef als ik ben, was ik al lang van te voren bezig met de organisatie en voorbereiding. Hij was in het weekend na de laatste schooldag van de vakantie jarig, dus leek vrijdagmiddag de beste optie. Daarbij leek het ons voor veel ouders handig als we dan de kinderen uit school mee zouden nemen. Dus vrijdagmiddag na een korte laatste schooldag voor de vakantie namen we 6 uitgelaten kleuters mee naar huis. We leken wel schapenherders die probeerden een kudde schapen veilig langs de route mee naar huis te nemen. Ze vlogen alle kanten op of liepen juist te sjokken. Hoewel ik heel naïef dacht dat ze vast wel zoveel honger zouden hebben en dat de cadeaus dus wel konden wachten tot na de lunch, lag er al een stapel legovormige pakjes op tafel voordat ik überhaupt over pannenkoeken kon beginnen. En onze zoon kon natuurlijk maar moeilijk de neiging weerstaan om al uit te pakken. Cadeaus toch eerst dus.
Pannenkoeken
Daarna dan wel de pannenkoeken, waarbij er heel wat beleg naast de pannenkoeken terecht kwam en bestek blijkbaar overbodig was. En daarnaast wilden ze (bijna) allemaal hetzelfde gekleurde poedersuiker op al hun pannenkoeken, wat dus ruzie werd om wie er eerst mocht en dat het al bijna op was. De eerste ronde pannenkoeken was al achter de kleine kiezen voor ik iedereen kon voorzien van drinken.
De speurtocht
Omdat we nog een speurtocht in petto hadden en zoonlief eigenlijk al aan de lego wilde beginnen en verder niets, gooiden we die er alvast in voordat alle pannenkoeken al helemaal in de buikjes waren verdwenen. Voor de start hadden we iedereen nog geattendeerd op een toiletbezoek. De speurtocht werd heel enthousiast ontvangen en de kinderen renden zich rot, waardoor het al na een half uur klaar dreigde te zijn. Dus we improviseerde nog een extra rondje door het en verzonnen er nog wat vragen en opdrachten bij. Best handig dat ze nog niet kunnen lezen. Onderweg in het bos werden nog meerdere plasjes gedaan, hoewel ze toch echt nog niet veel hadden gedronken. Blijkbaar is het leuk om in het bos te plassen.
Taart hoort er ook bij
De speurtocht was klaar, maar ze hadden nog geen zin in taart. Die natuurlijk al wel op het programma stond. Maar na even spelen, bleken de kindjes die taart lusten er toch wel trek in hadden. De jarige job wilde zijn taart dan wel niet eten. Hij vond hem best mooi en wilde de kaarsjes ook wel even uitblazen. Dat item konden we in 10 minuutjes ook weer van het programma strepen. We hebben nog een poging gedaan om spelletjes voor te stellen, maar alle kinderen waren te druk met heel leuk spelen, dus hebben we het maar gelaten voor wat het was. Ondertussen werd er nog in iemands broek gepoept, moest bij een ander nog de billen geveegd worden en wil je niet weten hoe het huis en het toilet eruit kwamen te zien. De jarige job, raakte nog even flink overstuur. Maar een verjaardag niet gehuild, is een verjaardag niet gevierd. Het hoort er volgens mij bij en daar had ik me dan dus wel een beetje op ingesteld.
Uitgeput
Maar gelukkig werden niet veel later de eerste kinderen al opgehaald. Ze hadden het allemaal heel leuk gevonden. Inclusief de jarige job. En papa en mama, die lagen om negen uur uitgeput, maar voldaan op bed, en spraken af volgende keer niet zoveel voor te bereiden. Blijkbaar is chaos voor ons misschien niet, maar voor een kinderfeestje wel passend.
Hoe vierden jullie het eerste kinderfeestje?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Krista woont samen met Marco, zoon Kay (2015), dochter Minte (2019) en hond Chico in een huis aan de rand van het bos. Ze werkt als Senior adviseur Huisvesting bij een zorginstelling. In haar vrije tijd schrijft zij graag zo veel en divers mogelijk; zowel boeken, als korte verhalen en leuke stukjes over het moederschap, kijk maar op kristavanderhulst.nl. Dansen is ook een grote hobby van haar evenals zwemmen, lezen, series kijken en wandelen door het bos. Krista is verslaafd aan lipbalsem, chocola en knuffelen met haar kinderen.
Kinderfeestjes vind ik altijd erg leuk, chaos os het altijd wel, qua drukte etc, het liefst ga ik ergens heen en vieren we het daar, en anders huur jk een zaal, en vier het daarin. Ik heb 4 winterkinderen, dus helaas vaak slecht weer op hun verjaardagen, bii de oudere dingen stellen we bet soms 2 maand uit odzo als ze echt iets buiten willen doen, en anders in een zaal of ergens naartoe.
Mijn laatste kinderfeestje was van mijn zoon, hij was in maart jarog toen we net on lockdown gingen, dus hij had geen verjaardag, geen feesjte, geen traktatie etc , feestje hebbeb wr de laatste schooldag gevierd voor de zomervakantie, samen met zijn beste vriend. We hadden 2 speingkussen gehuurd en een stormbaan, en heel de klas uit genodigd. Was een super feesjte
Kinderfeestjes vind ik altijd erg leuk, chaos os het altijd wel, qua drukte etc, het liefst ga ik ergens heen en vieren we het daar, en anders huur jk een zaal, en vier het daarin. Ik heb 4 winterkinderen, dus helaas vaak slecht weer op hun verjaardagen, bii de oudere dingen stellen we bet soms 2 maand uit odzo als ze echt iets buiten willen doen, en anders in een zaal of ergens naartoe.
Mijn laatste kinderfeestje was van mijn zoon, hij was in maart jarog toen we net on lockdown gingen, dus hij had geen verjaardag, geen feesjte, geen traktatie etc , feestje hebbeb wr de laatste schooldag gevierd voor de zomervakantie, samen met zijn beste vriend. We hadden 2 speingkussen gehuurd en een stormbaan, en heel de klas uit genodigd. Was een super feesjte
Reageer op dit artikel
reacties (2) Stuur een bedankje