Linda en haar vrouw verwachten een kindje. Hoe is het om níet de zwangere binnen het gezin te zijn? Daar vertelt ze ons in haar tweewekelijkse columns alles over.
"Het is inmiddels al enige tijd bekend dat mijn vrouw en ik een kindje verwachten. Een verrassing was het ook zeker niet, omdat ons kindje niet is ontstaan na een passievolle nacht op vakantie in het maanlicht. Nee, onder het felle licht van TL-buizen in het bijzijn van enkele medici is ons kindje ontstaan.
Na zo’n moment in een kliniek zijn er enkele weken van onzekerheid. Waarschijnlijk erg herkenbaar voor ieder stel dat zwanger probeert te worden. Zou het dit keer wel gelukt zijn? Kunnen we al testen? Voel je je anders? Denk je dat je zwanger bent?
Toen uiteindelijk, na ongeveer 367 keer gevraagd te hebben of mijn vrouw zich al zwanger voelde, een overduidelijke dikke vette plus verscheen op het plastic stickje, wisten we dat we zwanger waren. Gevoelens van ongeloof en blijdschap wisselden elkaar af ’s avonds laat, ditmaal in het a-romantische TL-licht in onze badkamer. Uiteraard testten we de volgende ochtend weer, want ja, we hadden welgeteld één dag te vroeg getest.
En dan?
Goed, zwanger. Drong het al tot ons door? Absoluut niet! Zowel mijn vrouw als ik hadden nog niet direct het gevoel van zwanger zijn. Na de 12-wekenecho vast wel, dachten we. Dan zijn de eerste spannende weken voorbij en dan voelt het vast al echt. Bewust er mee bezig waren we wel, ik kookte verantwoord en gooide vervolgens de spinazierijsttaart weer weg. Want nee, die geur kon absoluut niet. Mijn vrouw werd er spontaan beroerd van en tot de dag van vandaag kan ze de misselijkmakende geur van de (overigens wel heerlijke) spinazierijsttaart oproepen.
Langzaam maar zeker
Het buikje van mijn vrouw groeide en mijn bewustzijn groeide mee. Ik kan inmiddels ons kindje voelen en zie het af en toe schoppen. We zijn echt zwanger! Volledig overtuigd dat ik heel bewust bezig was met de zwangerschap en dus ook met het aankomende moederschap, las ik alle boeken en tijdschriften en liet ik mij graag informeren door alles en iedereen. Zo ook door Claudia de Breij, ze heeft vanuit een ervaringsdeskundig oogpunt en totaal niet medisch, een boek geschreven over het wel en wee van haar zwangerschap en bevalling. Mijn vrouw houdt niet van lezen en zodoende was ik gewapend met het luisterboek 'Krijg nou tieten' de auto ingestapt, voor een lange autorit naar het zuiden van het land. Samen zwanger, samen in de auto, samen luisteren naar het getier en gevloek van Claudia. We lachen met Claudia mee om de herkenbare momenten, we maken grappen over wat nog komen gaat en worden enigszins gerustgesteld door de humoristische benadering van mevrouw de Breij.
Help!
Het is zomer in Nederland, dus op de terugweg regent het pijpenstelen. Het is donker en dikke druppels vallen in een ongekend tempo op de voorruit. Terwijl mijn vrouw zeer ongemakkelijk in de passagiersstoel ligt en Claudia inmiddels ons in details vertelt over haar bevalling, loopt bij mij het angstzweet over de rug. Ik rijd. Ik zie niks. Ik houd met moeite de auto op de weg door alle windvlagen. Ik ben verantwoordelijk. Voor mijn vrouw. Voor ons kind. Help, ik word moeder!
Nog niet eerder was bij mij het verantwoordelijkheidsgevoel zo aanwezig. Redden we het financieel? Welke school is goed? Hoe gaan we om met vragen over de donor? Bizar wat er door je hoofd schiet wanneer je geconcentreerd bezig bent om je niet te laten afleiden door je ruitenwissers die overuren draaien en je in paniek raakt door het aankomende moederschap. Help, ik word moeder!
Belangrijkste taak
Taak 1: vrouw en ongeboren kind veilig thuis afleveren! De rest komt later wel. Al mee puffend en zuchtend met Claudia op de radio, lever ik enkele uren later - met verkrampte handen en witte knokkels aan het stuur en een doordrenkt shirt - mijn vrouw en kind veilig thuis af. Goed, ik word moeder. Taak 1 is volbracht."
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Linda's vrouw is zwanger, wat haar dus meemoeder maakt. Daarnaast is ze baasje van zeer eigenwijze, enthousiaste en lompe hond (haar oefenkind). Ze is mediacoach en leerkracht.
Reageer op dit artikel
reacties (0)