Ik schreef al eerder over de band tussen mijn twee kinderen. Hoe dol grote broer en kleine zusje op elkaar zijn. Maar ze worden beiden steeds groter en er verandert wel eens wat. Dat dol zijn op elkaar verandert gelukkig niet. Het lijkt alleen maar meer te worden. maar zo ook de strijd. Het gebeurt niet zo vaak, maar nu de kleine meid wat groter is, komt het voor dat ze met hetzelfde speelgoed willen spelen. En afpakken mag niet, maar ja, als de één daarmee begint doet de ander het ook. En dan gaat er één slaan en de ander duwen en de broer-zus ruzie is begonnen, waarbij het meestal eindigt met minimaal één huilend kind, meestal twee.
Boos
De kleine meid vind kleuren inmiddels heel leuk, maar op haar eigen blaadje tekenen is natuurlijk lang niet zo interessant als op de kleurplaat waar broerlief mee bezig is. Gevolg; tekening van de kleuter is verpest en hij is ontroostbaar en boos op zijn zusje; ‘Dat deed je expres. Ik vind jou stom!’ En toen laatst beiden kindjes compleet overstuur waren (waarom weet ik niet meer, dat is meestal ook helemaal niet iets belangrijks) en ik mijn best deed om beiden te troosten, maakte mijn zoon het helemaal bont. Ik kreeg een verbod om zijn zusje te troosten. Gelukkig gebeurt het niet vaak, maar op dat moment was hij toch echt jaloers en had mama even helemaal voor zichzelf nodig. Zuslief moest het maar even bekijken.
Lief
Maar dan is er gelukkig de andere kant, die mijn moederhart doet gloeien. Ze kunnen heel lief samen spelen. De één duwt de ander voort op een karretje en daarna andersom. Grote broer die iets uitzoekt of aan haar geeft, omdat ze dat zo leuk zal vinden. Als ze huilt probeert hij haar te troosten door te zingen. Toen ze laatst voor het eerst los ging lopen, was er geen betere motivator dan haar grotere broer en geen trotser gezinslid toen het lukte. Als hij thuiskomt uit school rent hij meteen naar zijn zusje om haar een knuffel te geven en hij vertelt trots aan zijn vriendjes wat zijn lieve zusje allemaal al kan. Soms kijkt hij naar haar en dan zegt hij; ‘Ze is zo mooi zo.’ En hij vindt haar het allermooiste in haar blootje, laat hij ons regelmatig weten.
Fantastisch of verschrikkelijk
Het komt zeker van beide kanten want papa en mama krijgen lang niet altijd meer een kus van die kleine meid, maar grote broer altijd wel. Als ze eerder wakker is en ze hoort iemand, roept ze meteen vol enthousiasme zijn naam. En als ik zeg dat we haar broer gaan halen, gaat ze zo snel ze kan naar de voordeur. Nergens lacht ze zo hard om als de grappen en grollen van haar broer of ze het begrijpt of niet. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Het lijkt wel alsof er geen middenweg is. Of ze vinden elkaar fantastisch of verschrikkelijk. Maar ik bekijk het positief, ze hebben in ieder geval gevoelens voor elkaar en dit lijkt me een hele normale broer-zus relatie.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Krista woont samen met Marco, zoon Kay (2015), dochter Minte (2019) en hond Chico in een huis aan de rand van het bos. Ze werkt als Senior adviseur Huisvesting bij een zorginstelling. In haar vrije tijd schrijft zij graag zo veel en divers mogelijk; zowel boeken, als korte verhalen en leuke stukjes over het moederschap, kijk maar op kristavanderhulst.nl. Dansen is ook een grote hobby van haar evenals zwemmen, lezen, series kijken en wandelen door het bos. Krista is verslaafd aan lipbalsem, chocola en knuffelen met haar kinderen.
Reageer op dit artikel
reacties (0)