De bevalling van Koko (31): “Van 2 cm tot baby op de buik in een kwartiertje…”
- Redactie
- in Bevalling
- 3
- 4088
- 16/10/2020
Elke zwangerschap vertelt Koko (31) haar mijn man dat ze nooit meer zwanger zou willen worden: “Ik beloofde het hem continu al hangend boven de pot. Elke drup water, elk geurtje, elke beweging en alles kwam er uit…”
HG
“Ik had geen energie, ik was futloos, ik kon niets meer, maar mijn dagelijkse douchebeurt wou ik niet overslaan. Na het douchen had ik geen fut om mij nog af te drogen en ging ik bovenop handdoeken op bed liggen/bijkomen en hoopte dat ik zo wel goed genoeg opgedroogd zou zijn. HG (hyperemesis gravidarum) werd er gediagnosticeerd en heb meerdere malen in het ziekenhuis gelegen aan het infuus”.
Snelle bevallingen
“Toch kriebelde het elke keer weer om nog zo'n geweldig kindje op de wereld te zetten. Gelukkig compenseerde mijn bevallingen, mijn helse zwangerschappen. Zo heeft mijn langste bevalling drie uren geduurd. Dat was de bevalling van onze oudste. De andere twee zijn binnen 1 én 2 uren thuis in alle rust geboren”.
Inleiden?
“Maar nu, zwanger van nummer vier en ik word ingeleid. Inleiden? Dat wilde ik never nooit. Alle kinderen zijn spontaan gekomen en kunstmatige weeën lijken mij heeeelemaal niets. Ik kijk er erg tegenop. Maar alles voor een gezond kindje. Ik ben op dat moment 38.3 weken zwanger en al een aantal dagen toont het CTG apparaat een oppervlakkige hartritme bij de baby. De volgende ochtend om 6.30 word ik ingeleid, want ik heb al een aantal weken 2 cm ontsluiting”.
Lees hier nog meer bevallingsverhalen...
Geen oog dicht
“Mijn man en ik slapen die nacht in het ziekenhuis, zodat de CTG nog eens aangekoppeld kan worden. Van alle spanningen kan ik niet slapen en die man van mij loopt een heel oerwoud naast mij weg te zagen. Rond 5.30 wil ik me nog even douchen en opfrissen voordat het echte werk straks gaat beginnen. De zuster vertelt mij dat ik alvast wel kan douchen in de bevallingsruimte, zodat ik niet een badkamer op de gang hoef te pakken”.
Vliezen doorgeprikt
“De dienstdoende verloskundige koppelt mij van de CTG en vraagt of het misschien een prettig idee is als de vliezen alvast doorgeprikt kunnen worden. Dan kan ik dat nog wegspoelen, want anders gaan ze over een klein uurtje toch geprikt worden. Met mijn man nog snurkend een kamer tegenover mij, stem ik erin mee om alvast de vliezen te laten prikken. Op dat moment is het 5.45. De vliezen worden geprikt en er komt helder water uit”.
Hele lichaam verkrampt
“Ik ben gerustgesteld en wil opstaan om eindelijk onder die douche te gaan staan. Opeens voel ik mijn hele lichaam verkrampen en weet niet meer hoe ik het hebben moet; ik kan niet meer staan, zitten of liggen. Ik kan geen stap zetten om mijzelf het bed weer op te krijgen en mijn hele lichaam begint te trillen. De verloskundige geeft mij druivensuiker en de zuster haalt mijn man uit zijn diepe slaap. Wanneer hij komt kan ik alleen nog met mijn armen om zijn nek hangen. Mijn hele gewicht hangt aan z'n nek en zo krijgt hij mij nog op het bed”.
De baby komt!
“Ik vertel iedereen dat de baby komt, maar dat kon echt nog niet. Ik sla mijn benen wijd open en ik zie de kaak van de verloskundige op de grond vallen; het hoofdje staat. Na één keer lichtjes meedrukken ligt onze meid op mijn buik. Ik heb geen weeën ervaren. Dit was één hele grote, lange wee. Van 2 cm tot baby op de buik in een kwartiertje, want om 6.00 uur was onze meid geboren. Gelukkig nooit aan die weeënopwekkers gelegen!”
Gelukkig in het ziekenhuis
“In de kraamweek nog zeker vier dagen flinke naweeën gehad. Achteraf toch blij dat wij in het ziekenhuis waren, want de verloskundige zou nooit op tijd thuis zijn geweest”.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (3) Stuur een bedankje