Babybytes heeft een enorme community waar heel veel mensen al jaren dagelijks komen om vragen te stellen en mee te praten over allerlei verschillende onderwerpen. Omdat wij heel blij zijn met deze trouwe bezoekers én omdat we ook graag nieuwe mensen verwelkomen, geven wij hier elke week iemand de kans om haar verhaal te doen over de eerste periode van en rondom de zwangerschap. Het belooft een hele mooie reeks te worden met uiteenlopende, bijzondere verhalen van verschillende vrouwen en hun prille babygeluk. Vandaag het verhaal van Inez.
Wanneer had je een positieve test in handen? “Op 20 januari om 15:40. Dit was een onvergetelijk moment!”
Had je het verwacht? “Totaal niet! Wij waren er wel mee bezig maar ik was er zodanig mee bezig dat het uiteraard niet lukte. Na iedere keer denken; zal het nu raak zijn? Iedere maand teleurgesteld als het weer vrouwenfeest was. Uiteindelijk wist ik dat gevoel los te laten en me bij de gedachte neer te leggen dat het vanzelf een keer zou gaan gebeuren. Toen het eenmaal zover was, voelde ik me eigenlijk helemaal niet zwanger. Wel had ik heel erg de drang om een zwangerschapstest te doen, een dag nadat ik ongesteld had moeten worden. Toch die nieuwsgierigheid.”
"Het is belangrijk om je vooral niet te extreem te focussen op zwanger raken. Als je dat een beetje kunt loslaten (hoe lastig ook) zul je zien dat in veel gevallen de zwangerschap zich vlot aandient. (bijzondere gevallen daargelaten uiteraard)"
Als je dat wilt vertellen: na hoeveel pogingen was het raak? “Na heel veel pogingen, we zijn toch wel een jaar flink bezig geweest. De laatste twee maanden lieten we het beiden een beetje los en toen raakte ik zwanger.”
Kun je iets vertellen over hoe het was toen je voor het eerst de positieve test in handen kreeg? Hoe voelde je je? “De dag nadat ik ongesteld had moeten worden was ik vastberaden een test te doen. Dat overlegde ik met mijn vriend en die opperde om daar nog maar even mee te wachten. Hij zei dat het nog zo pril was en als ik de dag daarna ongesteld zou worden, dat wederom een ontzettende teleurstelling zou zijn. Daar had hij gelijk in en ik wachtte nog even met de test.
Toen hij eenmaal de deur uit was, begon het toch enorm te kriebelen en ik ben op pad gegaan om een test te kopen. Eentje waarbij je digitaal te zien krijgt of je zwanger bent of niet, want streepjes die er wel of niet zouden zijn daar had ik geen zin in.
Tijdens het wachten bekroop mij het gevoel dat ik niet zwanger was, ik kreeg namelijk flinke krampen die aanvoelden als menstruatiepijn. Toch toen ik de test pakte en op het scherm keek stond daar ZWANGER 1-2 weken. Ik kon mijn geluk niet op en ben gillend, dansend en huilend door het huis gerend. Omdat ik de test stiekem gedaan had, wist mijn vriend van niets. In mijn enthousiasme heb ik hem vijf keer gebeld en tenslotte een berichtje gestuurd met de legendarische woorden: GEFELICITEERD JE WORDT PAPA!!
Uiteindelijk had dat allemaal een stuk romantischer gekund maar ik zat zo vol emoties dat ik over zulke dingen niet meer zo goed kon nadenken. Hij was ook door het dolle heen en later hebben we samen nog een test gedaan.”
Heb je last gehad van kwaaltjes tijdens je eerste trimester? “De eerste negen weken voelde ik me super. Wat ik erg vreemd vond want in mijn beleving zijn alle zwangere vrouwen de eerste weken misselijk en voelen ze zich slecht. Ik had te vroeg gejuicht en dat zal ik voortaan iedereen afraden. vanaf die tijd ben ik tot negentien weken constant misselijk en moe geweest. Na die tijd dienden weer nieuwe kwaaltjes zich aan, niets verontrustends verder.”
Hoe heb je de zwangerschap verborgen gehouden? “Eigenlijk zo goed als helemaal niet. We waren zo enthousiast dat we het vrijwel direct aan onze naasten vrienden en familie verteld hebben.”
Hoe heb je het goede nieuws aan je familie en vrienden verteld? En hoe waren de reacties? “Dat hebben we gedaan met allerlei kledingstukken. Aan onze ouders gaven we rompertjes met ’I love opa en oma’ en aan de ooms en tantes gaven we sokjes. Daar kwamen uiteraard weer leuke verhalen uit naar voor van toen we zelf baby waren. Mijn schoonmoeder haalde zelfs een koffertje tevoorschijn waar babykleertjes en zelfs haar zwangerschapstesten in zaten. Dat vond ik echt heel bijzonder en leuk!
Ze zijn allemaal dolenthousiast en flink in de weer met kleding kopen en items voor de babykamer.”
Hoe was je eerste echo? Was je erg gespannen? “De spanning was niet te houden. Er ging zo ontzettend veel door mijn hoofd. Of het hartje wel zou kloppen, of het kindje gezond zou zijn. Ook mijn vriend vond het ontzettend spannend. Uiteindelijk was alles in orde.
Inez is op het moment van schrijven 36 weken zwanger en verwacht een zoon. Wij wensen haar en haar vriend ontzettend veel geluk in de toekomst en bedanken haar voor haar leuke verhaal.
Wil jij ook graag jouw verhaal delen? Stuur dan een mail met jouw antwoorden op de vragen uit dit stuk naar laura@babybytes.nl en wie weet zie je binnenkort jouw verhaal voorbij komen. We zouden het super vinden als je daar zelf wat foto's bijvoegt. Alvast bedankt!”
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (3) Stuur een bedankje