De ongevraagde mening van een ander is iets waar veel moeders op dagelijkse basis tegenaan lopen. Of het nu in real life is of in de buitenwereld. Mama’s krijgen vaak een mening over zich heen waar ze helemaal niet om gevraagd hebben maar ook helemaal niet fijn bij voelen. Postpartum-deskundige Tilda geeft tips hoe je hiermee kunt omgaan.
De mening van een ander komt heel vaak hard binnen bij moeders met en zonder roze wolk. Waarom? Omdat geen enkele mama 24/7 stevig in haar schoenen staat of blaakt van het zelfvertrouwen. Ook de meest nuchtere, zelfverzekerde moeders twijfelen wel eens aan zichzelf en dat is heel begrijpelijk.
Klotsende oksels
Je kent het wel. Je loopt in de supermarkt en je baby huilt. Het zweet staat al op je bovenlip en je oksels beginnen te klotsen. Je doet je best om je baby tot bedaren te brengen, terwijl je je boodschappenlijst af probeert te vinken. Ineens is daar die vreemde vrouw die tegen je zegt: “Je moet ook niet in deze drukte op pad gaan met een baby’tje, Dat is veel te druk.” Inmiddels loopt het zweet over je rug en pak je snel je boodschappen in. Met het schaamrood op je kaken verlaat je de supermarkt. Je vraagt je af: ben ik een slechte moeder omdat ik met mijn kindje naar de supermarkt ging?
Vraag het eerst even
Ook online krijg je als mama vaak meningen van anderen te verduren waar je niet altijd op zit te wachten. Zo hoor ik van moeders die bij mij in de praktijk komen, dat ze in hun DM’s niet altijd even fijne meningen over zich heen krijgen. Als ik zelf soms de negatieve comments onder de posts van openbare insta-posts lees, valt mijn mond open van verbazing. Zowel bij grotere als minder grote accounts. Ik denk dan altijd: als je niks aardigs te zeggen hebt, hou dan vooral je mond. Je hoeft je mening niet altijd te geven. Sterker nog: vraag het de betreffende mama eerst even, of ze überhaupt advies van je wilt.
We kennen allemaal die ene persoon
Ook in de inner circle vindt het ongevraagd geven van een mening vaak plaats. We kennen allemaal die ene tante of vriendin die iets te vaak haar ongevraagde mening geeft of vertelt wat je eigenlijk zou moeten doen. Zinnen die beginnen met: “Ik wil me nergens mee bemoeien, maar…” of: “Als ik jou was, zou ik...” Je wilt niet weten hoe vaak ik dit hoor en mama’s storen zich hier vaak enorm aan. Logisch, want je doet je best als mama en krijgt dan steevast het gevoel alsof je iets mist of dat je iets verkeerd doet.
Een bekend voorbeeld is die van de mama’s waarvan hun kindje nog niet doorslaapt. Iets wat een heet hangijzer is onder de meeste ouders. Je wilt zo graag slapen en gunt je kindje zijn of haar goede nachtrust. Als dit na verwoede pogingen dan nog niet is gelukt, is het heel vervelend als je ineens de mening van tante Greet krijgt: “Ja, in mijn tijd lieten we de baby’s gewoon de hele nacht huilen. Dat hield het vanzelf op.” Bedankt hoor. Echt, reuze behulpzaam...
Het is vaak projectie
Wat doe je nou aan die ongevraagde mening van een ander? Allereerst is het belangrijk dat je je realiseert dat de mening van een ander jou als mama niet definieert. Je bent een goede moeder, alleen al omdat je je afvraagt of je een goede mama bent. Vaak is het projectie. Dus als je online ‘gebasht’ wordt door een andere moeder, zegt dit heel veel over haar en helemaal niks over jou. Waarschijnlijk is deze mama zelf heel onzeker of heeft ze ongeadresseerde issues. Dit is vervelend voor deze mama, maar dit geeft haar niet het recht om zomaar negatief haar mening te uiten tegenover jou. Als je je realiseert dat het ongevraagde advies niks over jou of jouw manier van moederschap zegt, wordt het makkelijker om de mening van een ander naast je neer te leggen.
Wil je hulp?
Merk je dat je veel moeite hebt met zelfvertrouwen in het moederschap? Trek je je nog veel aan van de mening van een ander en wil je hier vanaf? Mail dan naar info@froufroubegeleiding.nl. Ik was vroeger net als jij en weet precies hoe ik je kan helpen.
Heb je behoefte om je ervaringen met andere moeders te delen? In oktober start ik weer met groepssessies. Klik hier voor meer informatie.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Tilda is moeder van Livia en Emmi. Ze maakte na de geboorte van haar dochtertje een postnatale depressie door.
Nadat deze was opgeklaard, wilde ze graag moeders helpen, zoals ze zelf ook geholpen is tijdens haar postpartum depressie. Daarom besloot ze haar eigen begeleidingspraktijk voor mama's zonder roze wolk op te richten. Vanuit haar expertise als therapeut en ervaringsdeskundige op het gebied van postnatale depressies, begeleidt ze moeders weer het positieve pad op.
Ook heeft ze de podcast The Real Deal bedacht en interviewt ze in de BabyBytes-podcaststudio deskundigen die advies geven aan kersverse ouders.
Voor meer informatie, kijk op froufroubegeleiding.nl. De begeleiding wordt vergoed door de zorgverzekering.
Hangt er wel een beetje van af. Als je merkt dat iemand anders echt problemen gaat krijgen, dan zou ik wel zeggen: "Het is weer zo'n goedbedoeld advies, en je doet je best, alleen.."
Vriendinnen en familie onder elkaar zeker.
Als iemand het vervolgens in de wind slaat, dan ligt de beslissing bij die persoon en weet hij/zij in iedergeval hoe het ook kan, als het niet goedgaat.
Je overal mee bemoeien is niet goed, maar iemand voor een fout of probleem behoeden, is goed. Zou ik zelf ook op prijs stellen. Als je altijd lange tenen hebt, zal er vaak op getrapt worden.
Een mening te horen krijgen, is niet meteen een aanval op jou als persoon. Dat moeten mensen ook eens leren tegenwoordig.
Sidenote.. Dat supermarkt vrouwtje had ik wel even op haar plek gezet. Iets met: "Fijn dat u voortaan mijn boodschappen komt bezorgen. En waag het niet iets te vergeten"
Reageer op dit artikel
reacties (2) Stuur een bedankje