'Mama! Mag ik met ‘hem' spelen?' Ik zie mijn oudste zoon wijzen naar zijn zusje. In eerste instantie vraag ik me serieus af of zijn oren vol met zand of iets dergelijks zaten toen we een jaar geleden vertelden dat hij een zusje had gekregen, een meisje dus, een ‘haar’ dus. Maar in tweede instantie voelde mijn moederhart zich gestreeld bij deze uitspraak. Hoe mooi is het als broer en zus samen kunnen spelen, ondanks hun leeftijdsverschil van ruim 5 jaar?
De broers- en zussenrelaties, als je broers en/of zussen hebt natuurlijk, zijn bijzondere relaties. Doorgaans zijn de relaties met de broers en/of je zussen de langst lopende relaties in je leven. Ga maar na: in de meeste gevallen overlijden je ouders eerder dan je broers en zussen. En de relatie met je partner begon in principe flink wat jaren later dan dat je je broers en zussen al kent.
Naast dat het de langste lopende relatie is, hebben broers en zussen ook meestal veel gemeen. Zo deel je bijvoorbeeld samen een geschiedenis. Je hebt in principe dezelfde ouders en maakt hetzelfde mee. Dus als er iets gebeurt in een gezin dan maken zowel jij als je broers en zussen dat mee. Bij ons dat was het geval toen onze vader op jonge leeftijd vrij plotseling overleed. Dat is iets wat je leven tekent en deze gebeurtenis deel in met mijn zussen en broer.
Naast de geschiedenis deel je ook de leeftijd, of in elk geval zijn jij en je broers en zussen generatiegenoten. En je deelt eigenschappen. Daar zit natuurlijk wel variatie in, de ene lijkt meer op jullie vader en de andere op jullie moeder. Maar de kans is groot dat er overeenkomstige eigenschappen zijn.
Natuurlijk kan het zijn dat je te maken hebt met halfbroers en -zussen, dan lopen de levenslijnen vaak wat minder synchroon en ook de variatie in de genen is dan weer groter.
Niet uitgekozen
Als broers en zussen heb je elkaar niet uitgekozen. Je bent aan elkaar gegeven en daar moet je het mee doen. Het is dus super fijn als je goed met ze overweg kunt. Je hebt namelijk een lange weg met elkaar te gaan.
Datzelfde geldt dus ook voor je kinderen. Ik heb zelf twee jongens die qua leeftijd vrij dicht op elkaar zitten, en tussen mijn tweede zoontje en mijn dochtertje zit juist een wat groter gat in leeftijd. Soms maak ik me wel eens zorgen, zullen ze goed met elkaar overweg kunnen? Hoe zal dat gaan als ze alle drie volwassen zijn? Is er iemand die zich alleen voelt? Die zich anders als de rest voelt? Of zullen ze elkaar juist helpen en steunen?
Bij ons thuis heerst er vaak een vrij grote concurrentiestrijd, de supermarktoorlog was er niks bij! Vooral de jongens onderling hebben samen veel strijd. Dat is niet altijd even makkelijk. Ze zijn heel verschillend en hebben verschillende behoeften. En het leren zien wat de ander nodig heeft, daar moeten ze nog in groeien. Maar naast rivaliteit merk ik toch een soort magische band tussen de twee jongens, maar ook tussen de jongens en mijn dochtertje. Ze houden zielsveel van elkaar en komen als het echt nodig is ook voor elkaar op. Oké, dan moet het wel écht nodig zijn, maar toch… Ze voelen zich verantwoordelijk voor elkaar en zorgen voor elkaar. Prachtig om te zien!
Met je zusje spelen
Dus toen mijn zoontje vroeg of hij met zijn zusje mocht spelen, maakte mijn hart een sprongetje van blijdschap. Wat leuk dat hij dat wil en dat hij haar niet te klein vindt om mee te spelen. Wat leuk dat hij iets heeft bedacht dat hij met haar kan doen. Helaas brokkelde mijn blijdschap toch weer af toen ik zag dat hij haar op haar buik op de grond had gelegd, en hij haar rug gebruikte als schans waar hij zijn autootjes over kon laten stunten. Gelukkig duurt het nog even voordat ze volwassen zijn.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Geke is getrouwd en een vrolijke moeder van twee zoons (2012 en 2014) en een dochter (2018). Door haar beroep als medisch analist bekijkt ze haar rol als moeder ook door een analytische bril. In haar vrije tijd schrijft ze graag over de alledaagse (on)geregeldheden die ze als moeder tegenkomt. Neem ook eens een kijkje op haar eigen site Nietvolgensboekje.nl.
Reageer op dit artikel
reacties (0)