Alle clichés over kinderen zijn waar, maar deze spreek ik zelf ook heel vaak uit. Wat groeien die kinderen toch hard, wat worden ze al groot, wat gaat de tijd toch snel. Ze zijn er in meerdere variaties en het is allemaal van toepassing. Want wat is een jaar in je eigen leven? Niet zo veel toch? Maar bij kinderen maakt 1 jaar een verschil van dag en nacht! Denk je dat je net gewend bent aan een bepaalde fase in hun leven, dient er zich alweer een nieuwe fase aan.
Genieten
Mijn kinderen zijn inmiddels al weer 6 en bijna 3 en soms wou ik dat ik de tijd kon stilzetten, of zelf terugspoelen. Want je knippert met je ogen en je baby is een dreumes en dan knipper je nog een paar keer en ook die hele peuter en kleutertijd is alweer voorbij. Met een tweede heb je dan de mazzel dat het nog eens opnieuw langskomt, maar dan heb je eigenlijk nog minder tijd om ervan te genieten. Want dat is wat er ontbreekt.
Terug in de tijd
Ik zou de tijd willen terugdraaien en elk moment, elke eerste stap, elk eerst woordje, elke knuffel en kus willen opzuigen in mijn brein om voor altijd als herinnering te kunnen koesteren. Helaas ben ik alweer zoveel vergeten. Gelukkig hebben we de foto’s nog, zeggen ze dan. En daar ben ik wel heel blij mee. Ik krijg die momenten van heimwee naar jongere kindjes ook vooral als ik oude foto’s terug zie. Maar het gekke aan herinneringen is dat je die romantiseert. Ik weet in ieder geval zeker dat het echt niet allemaal rozengeur en maneschijn was vorig jaar, of dat jaar ervoor enzovoorts, maar precies wat er dan vervelend was blijft niet in mijn geheugen hangen.
Vooruit spoelen
Die momenten in het hier en nu nemen vaak wel de overhand en zorgen ervoor dat ik ook vaak denk; kon ik de tijd maar vooruit spoelen. Want wat zou het makkelijk zijn als ze allebei een stuk zelfstandiger zouden zijn, je een normaal gesprek met ze kunt voeren en ze dat ook snappen, als we niet meer een ochtend ratrace hebben omdat ieder gezinslid op een andere locatie om een bepaalde tijd moet zijn en ook weer worden opgehaald, als we ons niet meer scheel betalen aan opvang, als we niet meer elke kinderziekte en verkoudheid oppikken, als die twee wat langer dan een paar minuten met elkaar kunnen spelen zonder ruzie en als die luiers allemaal de deur uit zijn.
Ach, die tijd komt er ook uiteindelijk en dan wil ik vast en zeker weer graag even terugspoelen. Ik hoop dat ik dan in ieder geval wel het besef heb om erbij stil te staan en van ze te genieten.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Krista woont samen met Marco, zoon Kay (2015), dochter Minte (2019) en hond Chico in een huis aan de rand van het bos. Ze werkt als Senior adviseur Huisvesting bij een zorginstelling. In haar vrije tijd schrijft zij graag zo veel en divers mogelijk; zowel boeken, als korte verhalen en leuke stukjes over het moederschap, kijk maar op kristavanderhulst.nl. Dansen is ook een grote hobby van haar evenals zwemmen, lezen, series kijken en wandelen door het bos. Krista is verslaafd aan lipbalsem, chocola en knuffelen met haar kinderen.
Reageer op dit artikel
reacties (0)