Er is geen grotere verandering in je leven dan het moment waarop je voor het eerst moeder wordt. Negen maanden lang heb je uitgebreid de tijd gehad om over het moederschap te fantaseren, maar als het dan opeens echt zo ver is, zul je merken dat er toch nog zoveel anders is dan je had gedacht! Met name de twijfels en onzekerheden die bij het nieuwe moederschap kwamen kijken, vond ik verrassend.
'Ademt ‘ie nog?'
We reden de parkeergarage van het ziekenhuis uit - met in de Maxi-Cosi op de achterbank onze pasgeboren zoon - toen mijn man me opdroeg eens te kijken of hij nog wel ademde. Waarschijnlijk nergens voor nodig, maar sindsdien hebben we heel regelmatig gecheckt of onze kleine wurm ‘het nog wel deed’. We namen hem ‘s nachts tussen ons in, om zijn ademhaling te kunnen horen en hebben hem regelmatig wel eens wakker gepord om te zien of hij reageerde. Arm kind.
'Heeft hij het te warm/te koud?'
Hoe maak je een goede inschatting van hoe warm of hoe koud je kind het heeft? Ik weet het, anderhalf jaar na zijn geboorte, nog steeds niet echt. De kraamverzorgster leerde ons dat een pasgeboren baby altijd één laagje meer nodig heeft dan wij, maar daar twijfelde ik lange tijd aan. En vanaf wanneer is een kind geen newborn meer? Het is weleens voorgekomen dat ik hem helemaal had ingepakt en me na een uur afvroeg of het niet wat too much was. Of juist andersom, dat ik een rompertje wel genoeg vond, maar later bedacht dat het toch wel frisjes was in huis. Gelukkig heeft onze uk zich daar dapper doorheen geslagen.
'Is het niet te druk?'
Erg gezellig hoor, al die kraamvisite in huis. Maar is het niet veel te druk voor zo’n kleintje om steeds van hand tot hand overgegeven te worden? En zelfs al ligt hij de hele dag plat tegen mama’s borst, krijgt-ie niet te veel mee van alle drukte in de omgeving? Lange tijd heb ik mijn liefje af willen schermen van allerlei prikkels, in de hoop het voor hem zo rustig mogelijk te houden. Al denk ik nu dus weleens dat ik daar misschien veel te druk (haha) mee bezig was.
'Krijgt ‘ie wel genoeg binnen?'
Vooral als je borstvoeding geeft, weet je niet precies of je kind genoeg voeding binnenkrijgt. Je moet er maar op vertrouwen dat Moeder Natuur het precies zo heeft geregeld dat ieder kind voldoende krijgt om goed van te groeien, al is dat in enkele gevallen lastig. Om die reden heb ik me heel vaak afgevraagd of het niet alweer voedertijd was, als mijn zoon een halfuur na de laatste voeding even huilde. Hij heeft in ieder geval geen morbide obesitas opgelopen van die eerste periode extreme hoeveelheden moedermelk, dus het zal vast goed zijn geweest.
'Zijn dit nu krampjes, of moet ik met spoed een arts raadplegen?'
Ergens in de tweede week begon mijn kleintje hartverscheurend te gillen na iedere voeding. Hij trappelde woest met zijn beentjes en zijn gezicht liep weleens rood aan. Waren dit de beruchte krampjes, waar ons over verteld was? Ging alles wel goed? Was er niet iets veel engers aan de hand? Moesten we de huisartsenpost bellen? Hoe konden we ons mannetje troosten? Argh!
Zo’n eerstgeboren kind heeft het er dus maar zwaar mee, met van die stuntelende ouders die eigenlijk helemaal niet weten waar ze mee bezig zijn. Gelukkig zijn pasgeboren baby’s flexibel en kunnen ze een hoop hebben. Binnenkort wordt onze tweede geboren, ik ben heel benieuwd of we dan met dezelfde twijfels te maken krijgen.
Hoe was dat bij jullie? Waar twijfelden jullie het meest over bij je eerste kindje?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (3) Stuur een bedankje