Wat was dat heerlijk he? Toen je nog kinderloos, naïef en ongegeneerd een mening had over moeders en baby's? Want de moeder van die schreeuwende peuter had haar kind gewoon niet onder controle en de moeder met wallen op haar enkels zou haar kind 's nachts eens lekker moeten laten huilen om hem te leren dat 'ie moest doorslapen.
Je klopte nog net niet triomfantelijk je handen af als je in je hoofd (of fluisterend aan een vriendin) had laten weten hoe jij over een bepaalde situatie dacht. Jij wist het allemaal wel. En beter nog: jij zou het - als je eenmaal moeder zou zijn - allemaal héél anders gaan doen! Over deze onderwerpen wist je het in ieder geval zeker:
Datenight
Je relatie is het belangrijkste in je leven en dat zou het blijven, kind of niet. Dus namen jij en je partner jullie voor om minstens eens in de twee weken je 14-jarige buurmeisje te vragen om op de kleine te passen, zodat jullie samen de avond vrij hadden voor wat qualitytime. Toen wist je alleen niet dat je het 14-jarige buurmeisje helemáál niet zou vertrouwen in de buurt van je bloedje. En dat je vaak gewoonweg te moe was om de deur uit te gaan en je liever lekker op de bank plofte om samen een serie te kijken...
Het beste van het beste
Jouw kind zou uitsluitend borstvoeding krijgen, biologische, zelfgeteelde en gemaakte hapjes, 100% ecologische, katoenen luiers dragen en spelen met onbewerkt, houten speelgoed. Flesvoeding? Je moest er níets van weten! Totdat je bloedende tepels kreeg van de kloven en je baby urenlang schreeuwde van de honger omdat je productie achterbleef. En dat plastic speelgoed bracht de kraamvisite mee en dar blijkt je uk toch meer mee te spelen dan met die teakhouten bijtring...
Laten huilen
Sommige ouders verwennen hun kroost teveel, vond je stellig. Nachtenlang wakker zijn met een baby die niet wilde slapen? Hoezo? Een baby slaapt en jij bent er om te voeden. Maar daarna gaat 'ie gewoon terug naar bed, ook als 'ie even huilt... Tja... En dan zit je zelf met een hysterische baby die verkouden is of tandjes krijgt (of allebei). Je hebt hem nog geen seconde in zijn bedje laten brullen, ook niet als het midden in de nacht was, je al minstens drie uur op was én het de vierde keer was die nacht. Opeens snap je al die andere, doodvermoeide moeders...
Meppen
Stiekem zat je te gniffelen, als een peuter in een programma van Supernanny Jo Frost z'n moeder in haar gezicht sloeg. Dat zou jou echt nóóit overkomen! Doe eens normaal, dat accepteer je toch niet? Totdat je zelf met een driftige peuter te maken krijgt, die in zijn boosheid een mep uitdeelt. Natuurlijk accepteer je het niet, maar als hij het voor de 30ste keer doet, probeer je toch eens de negeer-techniek uit. Want die andere 29 keer toen jij uit je dak ging, hadden ook niet het gewenste effect...
Snaai
"Mag zij een lolly?" Je kijkt verbaasd van de kapper naar de moeder die een lolly voor haar dochter in ontvangst neemt. Een lolly? Voor een tweejarige? Bah! Dat is toch helemaal nergens voor nodig? Jij zou nooit toestaan dat iemand je kind zulk smerig snoepgoed zou geven! Maar ja... Dan is je peuter opeens twee en weigert 'ie naar de kapper te gaan. Ze loopt al wéken voor schut met een kapseltje dat nodig geknipt moet worden. En die lolly is aardige motivatie...
Zo zie je maar, voor je het weet ben je toch 'die moeder' geworden, waarvan je altijd het gezworen dat nooit te zijn.
Wat dacht jij altijd, waar je uiteindelijk toch op terug bent gekomen?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (2) Stuur een bedankje