Borstvoeding geven? Dat is toch een kwestie van shirt omhoog, kind eraan en klaar? Ik had me er tijdens mijn eerste zwangerschap totaal níet op voorbereid, en toch wilde ik het graag gaan doen! Tijdens de kraamweek kwam ik erachter dat borstvoeding geven heel wat meer voeten in de aarde heeft.
Omdat ik inmiddels ruim negentien maanden borstvoedingservaring heb, met twee verschillende baby’s, wil ik jullie graag vertellen over mijn allereerste ervaring. Zo makkelijk als een baby die als een magneet naar een tepel getrokken werd, was het helaas namelijk niet.
Colostrum
Als de baby net geboren is, zal hij of zij vrijwel meteen op zoek gaan naar de tepel om een geruststellende slok colostrum (= eerste melk) te drinken. Bij sommige moeders is er inderdaad meteen iets te drinken, maar veel vaker blijkt het zo te zijn dat het even duurt voordat de melkproductie op gang komt. Er zijn ook baby’s die door de heftige bevalling nog helemaal geen interesse hebben in de tepel. Maak je geen zorgen: de eerste 24 uur heeft de baby nog voldoende voedingsstoffen van de tijd in de baarmoeder. Je hebt dus even de tijd om te oefenen!
Aanleggen
Oefenen zullen jullie de eerste periode regelmatig moeten doen. Als je borstvoeding geeft, moet je namelijk weten hoe je je kindje zo voordelig mogelijk kunt aanleggen. Als je kindje namelijk niet goed genoeg voor de tepel ligt, is het lastiger om hem aan te leggen. Zorg er dus voor dat je een fijne houding vind en dat je kind zijn kinnetje iets op moet tillen. Druk je tepel (en tepelhof) een beetje plat, zodat het een soort broodje wordt, wat je baby makkelijker kan pakken.
Niet iedereen is helaas gezegend met een melkproductie als een prijswinnend grootvee. De meesten van ons zullen de productie dus enigszins aan moeten zwengelen met behulp van een kolfapparaat. De eerste keer dat ik oog in oog kwam te staan met de cups van het apparaat, kon ik wel janken. Ik wilde mijn zoontje heel graag borstvoeding geven, maar met dit apparaat zag het er een stuk minder romantisch uit dan ik het me had voorgesteld. Om de productie op gang te krijgen, moest ik iedere drie uur live voeden en vervolgens nog even kolven. Totaal niet charmant, maar wel effecitef, zo bleek later.
Kloven en ander ongemak
De eerste paar keer vond ik het flink pijnlijk als mijn zoontje aanhapte. Ik verstarde iedere keer, als hij het met zijn kleine mondje op het zuigen zette. Bovendien kreeg ik kloven in mijn tepel van al dat voeden en kolven om de productie op gang te krijgen. Goddank was daar de lanolinecrème! Deze crème, gemaakt van het vet uit schapenwol, kan je na iedere voedingsbeurt rijkelijk opsmeren en verzacht vrijwel meteen. Bovendien is hij niet schadelijk voor de baby.
Ook zo vervelend: pijnlijke ‘knopen’ in je borst. Als de melkkanaaltjes niet helemaal leeggedronken worden, kunnen ze gaan verstoppen. Dit kan leiden tot pijnlijke ‘knopen’ die je duidelijk voelt zitten. Als je er vroeg bij bent, is het makkelijk te verhelpen: ga onder een warme douche staan en masseer de knopen in de richting van je tepel weg. Een paracetamolletje wil ook wel eens helpen tegen de pijn! Houd wel in de gaten dat de pijn na verloop van tijd minder wordt. Gebeurt dit niet en krijg je koorts? Neem dan direct contact op met je huisarts of verloskundige!
Stuwing
Heb je altijd al eens willen weten hoe je eruit zou zien als je een flinke borstvergroting zou ondergaan? Zorg dan dat je tijdens de kraamweek - als de borststuwing in alle hevigheid is losgebarsten - foto’s van jezelf maakt. Het zit namelijk zo: als je melkproductie op gang begint te komen, komt ‘ie vaak ook echt goed op gang. Je lichaam ‘denkt’ - door al dat voeden en kolven - namelijk dat je meer melk nodig hebt dan je baby daadwerkelijk drinkt. Je maakt daarom een flinke hoeveelheid melk aan, die je baby nooit leeg drinkt. Gevolg? Gigantische, opgezwollen borsten. Probeer hier zo min mogelijk aan te doen. Druk ze eens leeg als je onder de douche staat en kolf alles af als je het echt niet meer uithoudt. Maar door teveel te kolven, vergroot je je productie en houd je dus de stuwing uiteindelijk in stand.
“Borstvoeding is een prachtige, intieme ervaring!” ik kon al die jubelende woorden op een gegeven moment niet meer hóren! Ik werd vooral super onzeker van het feit dat ik niet kon zíen hoeveel mijn zoontje binnen kreeg, of ik wel voldoende melk aanmaakte en of het ooit wel zou lukken om hem zonder pijn aan te leggen. Bovendien werd ik krankjorum van al die mensen die - goedbedoeld - om me heen stonden en - hetzij met mijn toestemming - in mijn borst knepen om de baby aan te laten happen.
Echt genoten heb ik die eerste periode dus niet. Het was vooral heel overweldigend en onzeker. Alles was nieuw. Inmiddels weet ik wel dat het makkelijker wordt. Dat het inderdaad intiem en prachtig is, om je kindje zelf te kunnen voeden. Ik snap het als er moeders zijn die afhaken na bovenstaande ellende. Maar (bijna) overal is een oplossing voor en soms is het helemaal niet eens zo lastig.
Met dit artikel wil ik geenszins vrouwen het gevoel geven dat ik ze in een bepaalde richting wil duwen. Of je borstvoeding wilt geven of niet is een hele persoonlijke keuze die je voor jezelf moet maken. Dit artikel is slechts bedoeld om moeders die de keuze hebben gemaakt om borstvoeding te geven te informeren over wat ze mogelijk in die eerste week te wachten staat.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (2) Stuur een bedankje