Ik vind de tablet een geschenk uit de hemel en er zijn talloze filmpjes op Youtube die super leuk zijn voor kleine kinderen. Maar toch zit er ook een hoop waardeloze bagger tussen. Aan ons ouders de taak om onze kinderen goed in de gaten te houden.
Mijn tweede kind was net geboren en ondertussen ontwikkelde mijn eerste een grote interesse in onze afgedankte iPad. Dat kwam eerlijk gezegd best goed uit. Terwijl ik zijn zusje aan het voeden was, vermaakte mijn zoon zich heel prima met het ding op schoot. Met zijn drietjes zaten we regelmatig zo op de bank. Ik beperkte de schermtijd uiteraard zoveel mogelijk en hield zo goed als ik kon in de gaten wat mijn kleintje allemaal aan het kijken was. En eerlijk gezegd: dat was allemaal lang niet zo educatief als je zou hopen.
Zo klikte mijn dreumes met zijn mollige garnalenvingertje vaak ongeduldig van filmpje naar filmpje. Via afleveringen van 'Kikker en zijn vriendjes' en 'Dribbel', kwam hij al snel op een een steeds grimmiger pad. Tot hij op een gegeven moment op een deel van Youtube terecht kwam, dat ik slechts kan bestempelen als afvoerputje. De makers van de filmpjes pretenderen een educatief oogpunt in acht te nemen, maar heel eerlijk gezegd bekruipt me soms het gevoel dat ik naar een rare fetish aan het kijken ben. Ik zal een aantal voorbeelden noemen van de zooi die ik ben tegengekomen (en vliegensvlug heb weggeklikt, natuurlijk!):
Een volwassen vrouw (?) in bad (?) met een Spidermanpak aan (?) die gekleurde ballonnen aan het lekprikken was, terwijl ze zong: "daddy finger, daddy finger where are you?" (WTF?)
Het liedje ‘daddy finger’ wat in een loop wordt afgespeeld onder allerlei omstandigheden: van het lekprikken van nog meer ballonnen tot het verven van vingers en van de voltallige Frozen-cast tot gekleurde ijshoorntjes.
Sadiatische horror-uitvoeringen van Peppa Pig. Deze beginnen net als elke andere aflevering, maar nemen al snel een griezelige wending. Peppa wordt bijvoorbeeld gekookt in een grote pan of afgeslacht door een heks.
Er zijn extreem veel filmpjes waarin er verrassingseieren worden uitgepakt.
Of waarin er kleine poppetjes uit een homp Play Doh-klei worden gehaald.
Of filmpjes waarin een pop in bad zit en er allerei onbenulligheden in dat badje worden gegooid. Ik noem: Skittles, M&M's, slime en knikkers.
We hebben Engelstalige filmpjes gezien waarin op allerlei gekke manieren wordt verwezen naar de kleuren, onder het genot van een zwaar Oost Europees accent (“Heej kijs, todee we is lerrn ebout deh kolorrs!”).
En hebben in Paint-geknutselde filmpjes gezien waarin Elsa en Mascha (van Mascha en de beer) samen een bad deelden (?).
Filmpjes waarin Elsa werd achtervolgd door Spiderman.
Een levensgrote, opgeblazen Pikachu die rond een bed met een slapend kind aan het dansen was.
Begrijp me niet verkeerd: er zijn echt een hoop leuke, danwel leerzame filmpjes op Youtube te vinden en - zolang je de schermtijd enigszins binnen de perken weet te houden en zelf ook zorgt voor voldoende speeltijd - zal het allemaal wel goed zijn. Maar houd je kinderen alsjeblieft in de gaten als ze met de iPad aan de haal gaan. Niet alleen is het belangrijk om je kinderen te beschermen tegen bovenstaande bagger, maar ook omdat je kind anders binnen no-time alle kleuren in een Oost Europees-Engels-accent uitspreekt.
Mijn tweejarige zoon zegt inmiddels ‘wellow!’ als hij een gele knikker ziet. Voor ons is het te laat, maar seef jorrself! ;-)
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (11) Stuur een bedankje