Dreumespraat
- Krista-van-der-Hulst
- in Peuter
- 0
- 1798
- 09/10/2020
Staat het eerste jaar van een kind grotendeels in het teken van stapjes in de motoriek, bewustzijn van zichzelf en groeien. Voor mij staat het jaar vanaf de eerste tot de tweede verjaardag vooral in het teken van communicatie. Het begint al vrij snel met wat gebrabbel, maar het is dit jaar toch echt de bedoeling dat er ook woorden en liefst nog, kleine zinnetjes gaan komen.
Eerste woordjes
Mijn dreumes is nu 20 maanden en ik tel zo’n 20 woorden die ze nu onder de knie heeft. Een mooie score al zeg ik het zelf. Het begon natuurlijk met ‘mama’ (o, mijn moederhart gloeide van trots) en toen ‘papa’. In het begin steevast bij de verkeerde ouder, maar dat mocht de pret niet drukken. Wijzen terwijl ze ‘Da’ sprak, werd al snel het woordje ‘daar’. En haar grote broer mag ook trots zijn, want zijn naam had zo ook snel onder de knie. Toen volgde één van de belangrijkste woorden voor dochterlief; ‘eten’. Je moet ook opletten dat je dit woord zelf niet gebruikt als er niet binnen tien seconden ook daadwerkelijk eten in de buurt is, want dan is het hommeles.
Woordenschat
Toen volgden wat praktische woorden, zoals ‘Open’, ‘Uit’, ‘Op’ en het opvallende ‘Helpen’. Dat laatste vind ik opvallend, want meestal wil ze juist niet geholpen worden en het als een echte dreumes, zelf doen. Wat ze dan weer niet kan zeggen (nog). Eerst was ‘Nee’ heel duidelijk over te brengen door een wild schuddend hoofd, nu krijgt ze het woord ook goed over haar lippen. Nog steeds vergezeld van de overduidelijke hoofdbeweging, voor het geval we nog niet door hadden wat ze echt niet wil. Er zijn ook woorden die ze voor heel veel zaken gebruikt, en maar zelden (toevallig?) goed. Ze ziet verdacht vaak een bal, eend, appel, auto (‘ooto’) en paard. En leeuw, koe, en haan kan ze niet zeggen, maar ze weet wel precies hoe ze klinken.
Twee-woorden-zin
Laatst hoorde ik haar eerste twee-woorden-zin; ‘Meer thee’. Ze kon deze woorden daarvoor los nog niet zeggen, maar ik dacht het toch echt te horen. Ze had net een beetje lauwe thee gedronken en gaf het bekertje aan mij. Toen ik haar meer thee bracht dronk ze het meteen op. Zei ze het nou echt of is de vader de wens van de gedachte en klopte het gewoon met de situatie? Ik weet het niet, maar was natuurlijk wel gewoon trots. Ik ben zeer benieuwd naar wat ze nog meer allemaal te vertellen heeft in de (nabije) toekomst.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)