Een postpartum depressie maakt je geen slechte moeder

Veel moeders die bij postpartum-deskundige Tilda langskomen in haar praktijk hebben het idee dat ze door hun postpartum depressie slechte moeders zijn. Volgens Tilda is dat helemaal niet nodig en ze legt uit waarom.

Op het moment dat je als mama in een postpartum depressie belandt, voelt dat heel naar. Je had het je allemaal zo anders voorgesteld. Je keek zo uit naar de komst van je kindje en ineens is daar die somberheid, die onzekerheid, gepaard met angstige gedachten en veel gepieker. Doe ik het wel goed? Kan ik dit wel? Hoe doen al die andere moeders dit? Heel begrijpelijk en vooral, heel naar dat je je zo voelt.

Veel schuldgevoel

Veel moeders die ik zie in mijn praktijk, voelen zich enorm schuldig dat ze niet op die roze wolk zitten. Vooral naar hun kindje toe, want: ik wilde dit toch zo graag? Waarom kan ik er dan niet van genieten? Ook voelen veel mama’s zich schuldig tegenover hun partner. De meeste partners begrijpen hun vrouw heel goed, maar evengoed voelt het naar. Want: “ik zadel hem of haar overal mee op” en “hij of zij heeft hier ook niet om gevraagd.” Dat klopt helemaal, alleen jij zelf ook niet. Je doet dit niet bewust, lieve mama. Het schuldgevoel bouwt zich vaak in rap tempo op, waardoor de geen-roze-wolk-mama, steeds verder in een negatieve spiraal belandt.

Ik ben niet goed genoeg als moeder

Als ik daar met hen over spreek, lees ik vaak tussen de regels door al, dat er meer speelt dan alleen schuldgevoel of schaamte. Meestal zit er een diepere laag onder en is dat schuldgevoel het topje van de ijsberg. Wat er meestal onder zit, is het geviel van falen, ik ben een slechte moeder of ik ben niet goed genoeg. Niemand, of je nu jong of oud bent, man of vrouw, gaat goed op dit gevoel. Een postpartum depressie voedt dit gevoel vaak enorm. Dus deze moeders vallen steeds dieper in die donkere put en lijkt het licht steeds verder weg te zakken. Door de schaamte en de angst wat anderen hierover zullen denken, praten ze er niet zo makkelijk over. Hierdoor wordt het probleem alleen maar groter.

Een postpartum depressie is geen keuze

Een postpartum depressie maakt je geen slechte moeder. Echt niet. Het is je overkomen, dit was niet jouw keuze, lieve mama. Sterker nog: als je iets had kunnen kiezen, had je waarschijnlijk een heel ander scenario gekozen. Je bent ook een goede mama, als je depressief of angstig bent. Als je soms je oude leven mist of zelfs spijtgevoelens ervaart.

Je bent ook een goede moeder, als je je kindje soms even laat huilen.

Je bent ook een goede moeder als je je kleintje wegbrengt naar de opvang of je ouders, omdat je rust nodig hebt en even wil bijtanken. Jouw negatieve gedachten of emoties, definiëren jou niet. Het zijn ‘maar’ gedachtes. Hoe naar ze ook zijn. Het gaat altijd weer voorbij. Het belangrijkste is dat je er iets aan doet, dat je gaat praten met mensen in je inner circle en als dat niet genoeg is, de juiste professionele hulp zoekt. Blijf er alsjeblieft niet te lang mee rondlopen, dan duurt het herstel namelijk vele malen langer.

Wil je hulp?

Lees je bovenstaande en herken je dit? Zit je niet op een roze, maar grijze donderwolk? Mail dan naar info@froufroubegeleiding.nl. Ik begrijp je als geen ander en ga je hiermee helpen.

Lees ook:

Als mensen jouw grenzen als moeder niet respecteren
Waarom je meer dan een moeder bent

Beeld: AI, Midjourney

Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!

• SHARE
• PIN
• Volg ons