Na bijna twee jaar proberen, twee maanden onderzoeken en het gebruik van Comid medicatie word je zwanger. Maar dan beginnen de zorgen voor deze BabyBytes-lezeres echt: ‘Ik was de hele zwangerschap bang dat er iets met ons kindje zou zijn of dat hij kwam te overlijden.’
"Wat was ik blij, maar ook bang en overdonderd. Door het middel Clomid werd ik sneller zwanger dan ik had verwacht. De eerste 14 weken moest non-stop overgeven. Uiteindelijk zat ik huilend bij de huisarts. Die gaf me antidepressiva en medicatie tegen de misselijkheid. Langzaamaan ging het beter.”
Bang
“De zwangerschap verliep verder zonder al te veel problemen, maar wel was ik de hele zwangerschap bang dat er iets mis zou gaan of dat ons kindje zou komen te overlijden.
Op de uitgerekende datum begon de bevalling spontaan. 's Ochtends om 09:30 uur begonnen de weeën en om 10:50uur toen de verloskundige voor de eerste keer kwam, zat ik al op 8/ 9 centimeter ontsluiting. Dus op naar het ziekenhuis! Om 12:00 uur kwamen we daar aan en om 13:00 mocht ik beginnen met persen.”
Sterrenkijker
“Helaas kwam onze kleine er maar niet uit. Ze hebben nog een monitor aan het hoofdje geplaatst om hem goed in de gaten houden. Omdat ik het niet zo zwaar vond en de kleine het verder goed deed, heeft het tot ongeveer 15:45 uur geduurd voordat er een gynaecoloog kwam om met een echo te kijken hoe de kleine man lag.
Hij bleek een sterrenkijker te zijn die er niet via de natuurlijke weg uitkwam. Uiteindelijk is besloten om over te gaan op een keizersnede. Toen mijn man vroeg hoelang het ging duren voor we naar de OK konden, vertelde ze ons dat het nog wel anderhalf uur kon duren. Nadat mijn man even goed de waarheid had gezegd, konden we toch op tijd naar de OK. Daar is uiteindelijk rond 16:30 uur onze zoon geboren.”
Blauw
“Hij was helemaal blauw, huilde niet en begon met een Apgar-score van 4... Uiteindelijk kleurde hij redelijk snel bij en begon hij te huilen.
Mijn man en zoon (in de couveuse) gingen terug naar de verloskamer, terwijl ik naar de uitslaapkamer werd gebracht. Aangezien ik niet wist hoe het met onze zoon en mijn man ging, was ik heel onrustig op de uitslaapkamer.
Gelukkig mocht ik na ongeveer twintig minuten ook terug naar de verloskamer en daar lag onze zoon heerlijk bij zijn vader op de borst.”
Hersenschudding
“Onze zoon was heel misselijk na de bevalling en zijn buikje is nog leeggehaald omdat ze dachten dat hij vruchtwater had ingeslikt. 's avonds mochten de opa’s, oma’s, oom en tantes de kleine man komen bewonderen.
Hij sliep heel veel en huilde bijna niet. De dag erna kwamen ze erachter dat hij een hersenschudding had en toen werd er afgesproken dat familie en bezoek hem niet meer vast mochten houden en dat de verzorging de eerste drie maanden alleen door de ouders mocht worden gedaan.
Gelukkig heeft onze zoon niet veel aan bevalling overgehouden. Voor mij was het echt traumatisch geweest en ik heb daar uiteindelijk ook EMDR-therapie voor gehad.”
Weer een keizersnede
“Ondanks de eerste bevalling heb ik vier jaar later wel weer voor een normale bevalling gekozen. Maar ook onze tweede zoon was een sterrenkijker en werd het weer een keizersnede. Gelukkig konden we toen al na een uur persen terecht op de OK, omdat ik heel erg in paniek raakte.
Onze tweede zoon werd geboren met een Apgar-score van 9 en huilde gelukkig meteen. Wat een opluchting was dat!
Onze zoons schelen precies 4 jaar en 1 maand, ze zijn allebei op een dinsdag geboren en uiteindelijk allebei met een keizersnede.
Jouw bevallingsverhaal
Wil je ook jouw bevallingsverhaal delen? Dat kan! Graag zelfs. Je kunt je verhaal via dit formulier naar de redactie van BabyBytes sturen. Als je liever anoniem wilt blijven, is dat geen probleem: dat kun je eenvoudig in het formulier aangeven.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)