“Vier jaar geleden hakten we de knoop door: ik zou stoppen met de pil en ons baby-avontuur kon beginnen. Toen had ik nog geen idee dat ik nu - vier jaar later - nog altijd niet moeder zou zijn…”
We spraken Emma (36) over haar vurige kinderwens: “Ik heb altijd al geweten dat ik moeder zou willen worden. Ik kom zelf uit een warm gezin en het leek me geweldig om ooit die warmte en liefde door te kunnen geven aan mijn eigen gezin. Ik zag ons al met z’n allen Sinterklaasliedjes zingen bij de schoorsteen en naar verschrikkelijke familiecampings in Zuid Frankrijk op vakantie gaan. Ook heb ik altijd gedroomd van een zwangere buik en zelfs een bevalling leek me magisch.”
Multivitamine
“Ik was dan ook dolgelukkig toen mijn vriend een paar jaar geleden aangaf dat hij ook klaar was voor de volgende stap in ons leven samen. Ik slikte mijn laatste pil en rekende de volgende dag wat onwennig een pak multivitamine voor (aanstaande) zwangeren af bij de drogist in de buurt.” vertelt ze over de stap die veel aankomende ouders hebben gemaakt.
Zo'n 70% van de stellen is na zes maanden 'proberen' zwanger, 80% na een jaar en 90% na twee jaar. Emma en haar partner wisten dus dat het even kon duren: “We pakten onze kinderwens meteen al heel serieus aan. Ik had een regelmatige cyclus dus met behulp van een appje kon ik makkelijk bijhouden wanneer ik vruchtbaar was. Dan deden we braaf wat we moesten doen om een kindje te verwekken en dan hoopten we er het beste van. De eerste maanden was ik wel teleurgesteld als ik ongesteld was geworden, maar ik kon het vrij gemakkelijk naast me neerleggen. Pas toen het na een jaar nog niet gelukt was, raakte ik toch wat gespannen.”
Knoop
“Het hielp bovendien ook niet bepaald dat iedereen om ons heen op de origineelste manieren aankondigde dat ze in verwachting waren,” vertelt ze. “Ik wilde echt geen zure kinderloze zijn, dus ik bleef enthousiast op aankondigingen, gender reveals en babyshowers reageren. Ook ging ik bij ieder familielid en elke vriendin op kraambezoek. Met een steeds groter wordende knoop in mijn maag, maar dat liet ik niet merken.”
Opmerkingen
“Het vervelendst aan de hele situatie is misschien nog wel het feit dat iedereen blijft vragen ‘waar onze baby blijft’. Ik moet steeds uitleggen dat ‘het soms niet meteen lukt’. Ook is het ontzettend naar als mensen gaan gissen naar een beginnende zwangerschap. ‘Oohh je kiest een cola in plaats van wijn, je bent zwanger he!’. Heel erg vervelend om dan steeds te vertellen dat het niet het geval is.”
Huisarts
Toen ik na anderhalf jaar veelvuldig proberen, zelfs met ovulatietesten, nog niet zwanger was, ben ik naar de huisarts gestapt. Die verwees me door naar de gynaecoloog die zowel mij als mijn vriend uitgebreid onderzocht. Een tijd later volgde de uitslag: met ons was niets mis. En het advies: blijf vooral zo doorgaan. Mijn beste vriendin - die op de hoogte was van onze kinderwens - was blij: “Dan ben je vast snel zwanger!” zei ze opgewekt. Voor mij voelde dat gek genoeg niet zo. Ik had graag gewild dat er wel iets gevonden was. Dan was er misschien een oplossing voor.”
Ondertussen zijn we een aantal jaar verder en de kinderwens van Emma en haar vriend is er niet minder op geworden: “Het is zo onwerkelijk dat alles in het leven maakbaar lijkt, behalve dit. Dit, wat we het állerliefst willen, is zo buiten handbereik. We doen echt alles wat we kunnen doen: we eten gezond, roken en drinken niet, hebben geen stressvol leven en we hebben regelmatig seks. Het stoort me dan ook ontzettend dat laatst in het nieuws was dat mensen met een kinderwens vaker seks moeten hebben. Blijkbaar is dat niet altijd de oplossing…
Het is zo pijnlijk om iedere maand symptomen van een zwangerschap te voelen, terwijl die er helemaal niet zijn. De klap van de menstruatie wordt steeds heftiger. Ik ben soms de hele dag aan het huilen als ik weer ongesteld ben geworden.”
Medische circuit
Over het medische circuit zegt ze het volgende: “Mijn vriend is huiverig om hulp te zoeken in het ziekenhuis. Hij is bang dat we er te obsessief mee bezig zullen zijn, als we medische hulp zoeken. Bovendien vraagt hij zich af of al die kunstmatige hormonen enzo wel zo gezond zullen zijn. Vanwege mijn leeftijd heb ik echter het gevoel dat onze tijd begint te dringen. We hebben nu dus afgesproken dat we toch het medische circuit in zullen gaan. Over twee maanden kunnen we terecht. Ik ben heel benieuwd wat de toekomst ons zal brengen.”
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Een traject kan ook op een bepaalde manier rust geven. Seks is geen "moetje" meer. En je weet precies hoe het ervoor staat down under (rijping eitjes wordt gevolgd en eisprong wordt getimed). Ik hoop dat jullie wens snel uitkomt!
18 juni 2010 was ik zwanger na iets van 5 maanden proberen helaas 27 juni 2010 een miskraam gehad 25 november 2010 had ik weer een positieve test en is op 6 augustus 2011 onze zoon geboren we hebben ons nooit echt compleet gevoeld en veel tegenslagen gehad op 15 oktober 2019 heb ik me spiraal eruit laten halen omdat we toch nog een kindje wilde en een broertje of zusje voor ons ventje nu dus al bijna 2.5 bezig en het lukt niet we zijn bij de gyn geweest en alles is goed met beide enige wat ze bij mij kon zien is onregelmatige ovulatie dus ik gebruik ovulatietesten maar elke maand weer die tegenslag
Heb precies hetzelfde. Mijn baarmoeder blijft leeg. Ga iedere x naar vriendinnen die babyshower hebben en waar dan meerdere dames komen met dikke buiken. Behalve die van mij. Ik heb pcos. Het enige wat ik nog wil proberen is het spoelen van me baarmoeder
Ik kan me zo herkennen in de verhaal. Wij zijn nu ook na twee jaar eindelijk begonnen met IUI , maar of ik nog durf te dromen dat het wel gaat lukken, Nee. Te vaak teleurgesteld
Reageer op dit artikel
reacties (6) Stuur een bedankje