Feit of fabel: baby’s lijken het meest op hun vader

"Pasgeboren baby's lijken het meest op hun vader," legde een net bevallen vriendin mij uit, wier kind inderdaad extreem op zijn vader leek. "Dat is evolutionair zo bedoeld, zodat vaders zien dat het hun kind is, en er dus goed voor willen zorgen." Het klonk mij logisch in de oren. Maar in hoeverre klopt deze theorie?

Mijn eerste kind was inderdaad een kopie van zijn vader, toen hij net geboren was. Later veranderde zijn gezichtje enigszins en waren er ook duidelijke gelaatsuitdrukkingen van mij te herkennen. Mijn dochter leek echter in niets op haar vader, zij leek als twee druppels water op mij. Uit eigen ervaring kan ik de theorie dus meteen ontkrachten, maar het leek me leuk om eens uit te zoeken wat de wetenschap hierover zegt. Klopt het inderdaad dat pasgeboren baby's meer op hun vader lijken?

Ik kwam een onderzoek uit 1995 tegen uitgevoerd aan de Universiteit van Californië. Al een tijdje terug, maar de resultaten zullen niet verouderd zijn. Aan het onderzoek deden 122 proefpersonen mee die 20 foto's moesten vergelijken van kinderen op 1-, 10- en 20-jarige leeftijd. De proefpersonen moesten de juiste ouder bij het kind zoeken en beoordelen op welke leeftijd ze het meeste gelijkenissen met hun ouders vertoonden. 

Conclusie

En wat bleek? In de meeste gevallen was er sprake van pure willekeur. Kinderen vertoonden op éénjarige leeftijd de meeste gelijkenissen met hun vaders. Maar van oudere kinderen kon nauwelijks worden vastgesteld wie de ouders waren. Ook was het voor de proefpersonen niet mogelijk om gelijkenissen met de moeder te kunnen herkennen. Althans, in 30% van de gevallen zaten ze goed. Maar dat was ook het slagingspercentage als er sprake was van pure gok. 

Speculatie

De onderzoekers waren er nog niet uit wat de reden was dat jonge kinderen dus meer op hun vader leken dan op hun moeder. Enerzijds denken ze inderdaad dat dit ermee te maken heeft dat mannen het evolutionair gezien meer nodig hebben dat hun kinderen op hun lijken, zodat ze bereid zijn voor ze te zorgen. Anderzijds denken ze dat typisch vrouwelijke gezichtskenmerken (bijvoorbeeld meer uitstekende jukbeenderen) bij kinderen nog niet voldoende zijn ontwikkeld. 

Waarom zien wij toch overeenkomsten?

Ondanks dat de onderzoeksresultaten dus anders lieten zien, is het voor familieleden wel vaak duidelijk dat een kind bekende gezichtsuitdrukkingen of andere uiterlijke kenmerken heeft. Is het een kwestie van gezichtsbedrog? Willen we bijvoorbeeld graag dat onze kinderen op ons lijken? Of is het misschien zo dat bepaalde uiterlijke kenmerken op foto's minder goed overkomen dan in het echt?

Deze kinderen lijken in ieder geval wel!

Er zal geen proefpersoon zijn, die hier niet de gelijkenis van zou zien! 

Op wie lijken jullie kinderen?

Bron 1
Bron 2

Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!

• SHARE
• PIN
• Volg ons