Lekker naïef was ik toen de verloskundige me tijdens mijn eerste zwangerschap vroeg of ik van plan om borst- of flesvoeding te gaan geven. “Borstvoeding” zei ik vol zelfvertrouwen. Ik zou het gaan proberen en als het niet zou lukken, dan een flesje.
Ik kon toen echter geen reden bedenken waarom het niet zou lukken. Borstvoeding geven was toch een kwestie van je shirt omhoog doen en de baby eraan hangen? Zijn instinct zou hem verder wel vertellen wat hij moest doen. Toen de verloskundige me een tijdje later dan ook een borstvoedingscursus aanbood, wees ik die af. “Neuh, bedankt, dat gaat wel lukken!” Uiteindelijk is het gelukt, maar dat ging echt niet zonder slag of stoot. Mijn eerste heb ik ruim 14 maanden gevoed, mijn tweede (nu 10 maanden) drinkt nog steeds. Het was van tijd tot tijd best ingewikkeld en ik had graag van tevoren beter geweten wat me te wachten stond. Daarom wil ik vandaag eens de punten benoemen waar ik niet bij stil had gestaan, voordat ik het avontuur aan ging.
Ondanks dat het voeden van mijn eerste best wel even lastig was, ben ik erg blij en dankbaar dat het is gelukt en dat we het zo lang hebben volgehouden. Borstvoeding heeft veel voordelen voor zowel moeder als kind, als het lukt en als je je daar prettig bij voelt.
Ik vond de borstvoeding in het begin best pijnlijk. Mijn zoon kreeg het niet meteen voor elkaar om goed aan te happen en had hier een tepelhoedje bij nodig. De eerste paar slokjes maakten dat ik mijn kiezen op elkaar moest drukken, maar met een bevalling nog vers in het achterhoofd was het uit te houden. Ik moest wel, want ik wilde graag. Achteraf hoorde ik dat er waarschijnlijk iets mis was met de manier van aanleggen, als het geven van borstvoeding pijnlijk is. Hulp van een lactatiekundige kan dan goed van pas komen.
Iedereen wil iets
Tijdens je kraamweek sta je aardig in het middelpunt van de belangstelling, na je nieuwbakken kind natuurlijk. Toch vond ik dat wat betreft het borstvoeding geven nog wel eens lastig. Ik had soms wel drie volwassenen om mij en mijn mini-baby heen staan, als ik met mijn vermoeide lichaam en hongerige pasgeborene aan het stoeien was. De kraamverzorgster, die haar uiterste best deed de borstvoeding te laten slagen, de verloskundige die niet voor niets gekomen wilde zijn en mijn betrokken echtgenoot die nieuwsgierig was of alles wel goed ging. Iedereen had het beste met ons voor, maar ik werd er ook wel ongemakkelijk van. Bereid je, als je van plan bent borstvoeding te geven, voor op plotselinge interesse van je omgeving in jouw voorgevel.
Onzekerheid
Eén van mijn vriendinnen is na een tijdje gestopt met het geven van borstvoeding omdat ze er te onzeker van werd. Haar pasgeboren baby bleef afvallen en zij was bang dat haar kindje niet genoeg binnen kreeg. Die combinatie van onzekerheid, hormonen en slaapgebrek zorgden ervoor dat zij verlangde naar het zeker weten van flesvoeding. Ik herkende dit gevoel toen mijn zoon geboren werd. Hij viel – gelukkig – niet heel veel af, maar had wel periodes waarin hij enorm veel en vaak wilde drinken. Ik heb me regelmatig afgevraagd of ik wel voldoende en voedzame melk had om zijn hongerige lichaampje mee te kunnen voeden. Flesvoeding geeft meer te controleren zekerheid. Je kunt letterlijk zien wat je kleintje te drinken heeft gekregen. Bij het geven van borstvoeding moet je leren vertrouwen op jouw lichaam en dat van je uk. Houd er rekening mee dat dat moeilijker is dan je misschien denkt. Maar probeer ook vertrouwen te hebben in het feit dat het meestal goed gaat, omdat moeder en kind 'hiervoor gemaakt zijn'. Uitzonderingen natuurlijk daargelaten :-)
Afhankelijkheid
Ik had er nooit zo bij stil gestaan, maar als je borstvoeding geeft, zijn jij en je kind afhankelijk van elkaar. Je kind heeft jou nodig voor de voeding, maar op jouw beurt heb jij hem of haar nodig om stuwing tegen te gaan. Het besef dat ik niet echt zomaar ergens heen kon zonder baby of kolf, kwam zo rond de tweede week hard bij me binnen. Gelukkig trok dat gevoel met de tijd wel weg. Je kunt namelijk een flesje gekolfde melk geven en - zelfs in het geval van een flesweigeraar - heb je ook nog best de ruimte om een keertje de hort op te gaan. Het komt dus goed!
Kleding
Tijdens mijn zwangerschap bestelde ik wat voedingsbh’s. Zo, dat was dat, ik was voorbereid, dacht ik. Maar dat was ik zeker niet, bleek al snel nadat mijn frummel mijn borsten als voedingsbron had ontdekt. De kraamweek kwam ik met die voedingsbh’s alleen prima door, maar daarna begon de ellende. Toen ik voor het eerst na mijn bevalling weer een jurkje aan wilde trekken, bleef ik wat vertwijfeld voor mijn kledingkast staan. Veel jurkjes hadden geen handige opening om discreet een hongerige zuigeling te kunnen voeden en ik zag het niet zitten om buiten de deur (of met een woonkamer vol visite) met mijn jurk over mijn borst in mijn onderbroek te gaan zitten. Vanaf dat moment hield ik bewust rekening met het feit dat mijn kleding voortaan borstvoedings-proof moest zijn. Jurkjes moesten vanaf dat moment een opening ter hoogte van mijn borsten hebben en andere kleding combineerde ik met een hemdje eronder. Dan kon ik het hemdje naar beneden trekken en het andere shirt omhoog en zo een niet al te in-your-face opening voor mijn zoon creëren.
Het geven van borstvoeding had meer voeten in de aarde dan ik van tevoren had verwacht. Een kwestie van shirt omhoog en gaan met de banaan is het zeker niet en ik had dat graag eerder willen weten. Nog steeds zie ik dat het geven van borstvoeding veel voordelen heeft het hele traject wordt alleen maar makkelijker naarmate je kindje ouder wordt. Ook bij een tweede baby wordt alles alleen maar heel veel makkelijker.
Ben je zwanger en van plan borstvoeding te geven? Wat verwacht je ervan? Of ben je moeder en heb je ervaring met één of meerdere van bovenstaande zaken? Ik ben benieuwd!
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (6) Stuur een bedankje