De bevalling van Cicilia’s vierde kindje verliep niet geheel vlekkeloos. Het kindje lag in een keizersnede en de artsen wilden hem draaien. ‘Ik wist niet waar ik ja tegen had gezegd. Het deed verschrikkelijk veel pijn. Dat gun je niemand.’
Onverwacht
“Na mijn derde kindje kreeg ik te horen dat ik waarschijnlijk geen kinderen meer zou kunnen krijgen. Ik vond dat prima, ik hoefde toch geen kinderen meer. Ik had er drie, dus ik had er vrede mee. Uiteindelijk raakte ik begin 2022, geheel onverwacht, zwanger. Toen we erachter kwamen, was ik ook al ruim drie maanden zwanger. Drie weken later wisten we al wat we zouden krijgen; een meisje! Na drie zoons was zij meer dan gewenst.”
Stuitligging
“Toen ik ongeveer acht maanden zwanger was, kreeg ik weeën. Ik moest met spoed naar het ziekenhuis. Eenmaal daar aangekomen, vertelden ze mij dat ze in een stuitligging lag. Dat betekende dat ze haar moesten gaan draaien. Dus ik zei: ‘Nou prima, dan doe je dat toch?’ De dokter vroeg toen of ik wel wist waar ik aan zou beginnen. Ik had geen idee, maar ja, wat moet dat moet.”
“Eerst lag ze in een stuit en daarna is ze gaan draaien en lag ze overdwars, dat kan al helemaal niet. Ik wilde ook echt geen keizersnede, dan ben ik langer uit de running en dat doet pijn. Dus toen zijn ze haar gaan draaien, tot vijf keer toe. Nou, ik wist niet waar ik ja tegen had gezegd. Het deed verschrikkelijk veel pijn.”
Erger dan de bevalling zelf
“Voor mijn gevoel deed dit meer pijn dan de bevalling zelf. Ik ging echt dood van de pijn, dat gun je niemand. Met drie artsen, en dus zes handen, duwden ze op mijn buik. Er was ook geen weg meer terug, want ze waren er al aan begonnen.”
Keizersnede of stuitbevalling
“Op een gegeven moment was het gelukt om haar van de brede ligging terug te krijgen naar de stuit. Het lukte niet om haar hoofd naar beneden te krijgen. Toen kreeg ik de optie: of een keizersnede, of een stuitbevalling. Ik wilde dus echt geen keizersnede, dus dan maar een stuitbevalling. Er werd mij vaak genoeg gevraagd of ik het zeker wist, en dat wist ik. Dus zo gezegd , zo gedaan; we gingen voor een stuitbevalling.”
Nog nooit zo gezien
“Het moment was eindelijk daar; ik mocht persen. Ik keek tussen mijn benen, ik dacht: ‘Wat gebeurt daar?’ Ik kan het alleen beschrijven als een bevalling van een lammetje of een kalf. Dat ze dus letterlijk aan de benen van de baby trekken, om haar zo uit mij te halen. Ik was in shock. Mijn man ook, die viel bijna flauw. Ook mijn twee zussen die erbij waren, keken vol verbazing. We hadden dat nog nooit gezien.”
“Haar hoofd bleef vastzitten, toen ging de arts meerdere keren met de hele hand erin. Ik dacht ook nog: ‘Hoe kan die hele hand erin?’ Uiteindelijk is mijn prachtige dochter geboren. Zij is opgevangen, behalve dat haar hartslag eerst iets te laag was, was ze gezond. Ik wat minder, dus ik moest met spoed geopereerd worden.”
Inwendige bloedingen
Ik had meer dan drie en een halve liter bloed verloren. Ook had ik inwendige bloedingen in mijn maag en baarmoeder. Hierdoor moest ik dus met spoed geopereerd worden, om alles dicht te maken. Uiteindelijk hebben mijn dochter en ik samen vijf dagen in het ziekenhuis gelegen. Daarna konden we eindelijk naar huis.”
Heb jij ook ooit een uitwendige versie meegemaakt?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Conclusie van het verhaal: een keizersnede was waarschijnlijk toch beter geweest, voor moeder en kind! En geloof me, een ks is niet niks, ik heb em zelf ook gehad maar altijd beter dan wat ik hierboven lees, ze kregen het kind er nu nog uit maar als het niet was gelukt had ze alsnog een ks moeten ondergaan :(
Reageer op dit artikel
reacties (1) Stuur een bedankje