Danielle werd bij allebei haar bevallingen ingeleid: “Allebei de keren was het geen pretje. De eerste keer werd ik ingeleid omdat ons meisje ons liet wachten en met 41+5 kreeg ik een ballonkatheter”.
Ballonkatheter
“Deze werd ‘s ochtends ingebracht en we mochten daarna gelijk naar huis. In de nacht begonnen de weeën maar de ballon bleef zitten dus de volgende ochtend moesten we terug omdat er nog geen ontsluiting was, maar ik had wel flinke weeën”.
Geboren
“In het ziekenhuis viel de ballon er aan het begin de middag uit. Daarna werden de vliezen gebroken en werden de weeën echt heel pijnlijk. Gelukkig kreeg ik een ruggenprik omdat ik inmiddels zo moe was dat ik de pijn niet meer kon opvangen en ik nog wat energie moest besparen voor het persen. Pas om half vijf in de nacht werd ze na vijf kwartier persen geboren met een vacuümpomp”.
Tweede bevalling
“Bij mijn tweede bevalling van afgelopen oktober werd ik ook ingeleid. Dit keer omdat ik erg last van bekkeninstabiliteit heb gekregen halverwege de zwangerschap en ik dus die buik meer dan spuugzat was”.
“Ook deze keer werd ik ingeleid door een ballonkatheter. Maar deze keer werd er door de verloskundige in het ziekenhuis gezegd dat het allemaal wel sneller en makkelijker zou gaan omdat het een tweede bevalling was. Dus vol goede moed ging ik er tegenaan. Ze had gezegd dat het ballonnetje ergens in de middag er wel uit zou vallen en ik dus ontsluiting zou hebben. Toch werd ik naar huis gestuurd. Maar het ballonnetje bleef gewoon weer zitten”.
Vliezen breken
“In de avond heb ik een paar buikkrampen gehad maar de hele nacht is het rustig geweest. De volgende ochtend ging ik weer terug naar het ziekenhuis. Ze ging een beetje trekken aan het ballonnetje en toen kwam die los. Toch een heel klein beetje ontsluiting. Net genoeg om de vliezen te breken”.
Weeënopwekkers
“Ik werd aan het infuus gelegd voor de weeënopwekkers. En dit ging in het begin wel lekker. Ik had redelijk geslapen en voelde me goed dus ik kon het deze keer wel zonder pijnstillers doen dacht ik. Maar de ontsluiting zette maar niet door. Ik bleef maar hangen om drie á vier cm ontsluiting terwijl ik er al een halve dag lag”.
Erge weeën
“Ik vroeg toch om pijnstilling omdat ik echt wel hele erge weeën had. Ik snapte maar niet dat mijn ontsluiting niet doorzette. De verloskundige vertelde dat ze er wel vanuit ging dat ik met twee uurtjes kon gaan persen. Het is immers de tweede bevalling dus het gaat echt wel sneller dan de eerste”.
Morfinepompje
“Twee uur verder waren de weeën echt heftig. De verloskundige kwam weer voelen. Nu zat ik op vijf cm ontsluiting. Potverdorie, dacht ik (zacht uitgedrukt). Ze was het deze keer met me eens dat ik een morfinepompje kreeg. Ik werd weer wat rustiger en gelukkig ging het daarna best snel”.
Lang over gedaan
“Ik kreeg hele erge persweeën. Ik riep nog naar de verloskundige dat ik echt niet weer zolang wilde persen als de vorige keer! ‘Nee, dat zal wel niet’, zei ze. Bij een tweede gaat het echt wel sneller. Pfff, nou ik heb er weer lang over gedaan hoor. Om half acht ‘s avonds is ons tweede meisje eindelijk geboren”.
Placenta
“Zo dat hebben we gehad dacht ik. Maar toen wilde mijn placenta niet geboren worden. De weeën opwekkers werden weer hoger gezet en had weer flinke krampen. Terwijl de verzorgende flink ik mijn buik aan het drukken was om de placenta eruit te krijgen”.
Laatste kracht
“Ik met mijn allerlaatste beetje kracht keihard mijn best gedaan om nog te persen. Ik wilde niet dat ik geopereerd moest worden om dat stomme ding eruit te halen. Gelukkig na drie kwartier kwam die eindelijk mee. Zo, bevallen doen we dus nooit meer”.
Wil jij graag je bevallingsverhaal delen? Stuur dan een mailtje naar info@babybytes.nl en wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site. Lees hier nog meer bevallingsverhalen.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)