Het bijzondere geboorteverhaal van baby Jackson
- Redactie
- in Bevalling
- 1
- 20869
- 12/05/2017
Eens in de zoveel tijd mogen wij een geboortereportage delen van één van onze geboortefotografen. We zijn er ontzettend trots op dat we deze prachtige foto's en het bijbehorende, emotionele verhaal met jullie mogen delen. Vandaag delen we het geboorteverhaal van baby Jackson. De reportage is gemaakt door geboortefotograaf Shirley van Pure Life Geboortefotografie.
Ik heb al een tijdje contact met Stefanie als zij zwanger is van hun tweede kindje. Graag wil zij de bijzondere momenten rondom de zwangerschap en geboorte vast laten leggen. We spreken daarom af om een zwangerschapsreportage, geboortereportage en newborn-reportage in te plannen. Enorm bijzonder als je een heel verhaal compleet kan en mag maken bij een gezin.
Waar bevallen?
Ik weet van Stefanie dat de bevalling van hun eerste zoontje Stevie-Ray niet helemaal goed ging en zij dus best zenuwachtig is voor de komende bevalling. Omdat we een leuke klik hebben samen, geef ik wat tips die haar misschien kunnen helpen wat positiever tegen de komende bevalling aan te kijken. Ergens twijfelt ze tussen een thuisbevalling of in het ziekenhuis bevallen. Maar als ze alles op een rijtje zet, wordt al snel duidelijk dat in het ziekenhuis bevallen haar meer geruststelt. Zo wil Stefanie proberen in het ziekenhuis in bad haar weeën op te vangen om te kijken of ze op die manier zonder medicatie zou kunnen bevallen.
Op 2 maart 2017 mag Stefanie zich melden voor een extra controle, ze voelt zich niet lekker en heeft last van steken. Zou het dan nu begonnen zijn? Helaas blijkt het iets anders te zijn en mogen ze weer naar huis om daar vol spanning te wachten tot het kindje zich echt gaat melden. Een beetje teleurgesteld zijn ze wel, aangezien het wachten nu steeds lastiger wordt. Als het kleintje zich over 1,5 week nog niet heeft gemeld dan zullen ze proberen te strippen om te kijken of op die manier de bevalling op gang wil komen. Een uitspraak waar Stefanie en ook Rick naar uitkijken.
Teleurstelling
Helaas zullen Stefanie en Rick nog even moeten volhouden... Er is op 13 maart nog niks dat erop wijst dat het kleintje de wereld wil komen verkennen en daarom maakt de verloskundige de keuze om nog een week te wachten met strippen. Een enorme teleurstelling voor een mama die op dat moment behoorlijk klaar is met haar zwangerschap en helemaal klaar is om haar kindje te gaan ontmoeten. Van alles komt voorbij via de app en we grappen nog over allerlei trucjes die zouden werken om de bevalling op gang te helpen.
Daar gaan we!
Het is 16 Maart 2017 en de verloskundige kreeg gelijk: laat de natuur zelf zijn gang nog maar even gaan werd er drie dagen geleden afgesproken. Dat heeft geholpen! Ik zie nachts om 05:00 uur op mijn telefoon appjes met daarin de tekst 'Spannend! Mijn vliezen zijn gebroken!' Ik ben direct wakker, hoe lang is het geleden? Ik heb toch niet de geboorte gemist?
Gelukkig was dat niet zo en krijg ik gelijk een appje van Stefanie dat zij de verloskundige maar eens gaat bellen omdat ze sinds 03:30 uur regelmatige weeën heeft. We spreken af dus contact te houden en even de controle van de verloskundige af te wachten. Ik slaap niet heel goed meer en rond half 7 besluit ik mijn man maar even in te lichten dat de kans dat ik elk moment moet gaan groot is. "Geen enkel probleem, focus je op je werk en ik regel de rest krijg!" ik lief van hem te horen.
Naar het ziekenhuis
Om 07:00 krijg ik een berichtje van Stefanie dat zij nu naar het ziekenhuis zullen vertrekken. Ik heb mijn spullen klaar staan en wacht nog op antwoord op de vraag hoeveel ontsluiting Stefanie heeft. Ik word vier minuten later gebeld door Rick met de mededeling dat Stefanie enorm snel gaat en al op vier a vijf centimeter ontsluiting zit. Ik twijfel ook niet langer en besluit alvast naar het ziekenhuis te gaan. Het is hun tweede kindje en je weet het maar nooit! Ik zit liever in het ziekenhuis te wachten dan dat ik een geboorte moet missen.
Ondertussen heb ik nog een telefoontje gehad dat ze inmiddels op acht centimeter zat, gelukkig was ik al onderweg!
Nét op tijd!
Om precies te zijn krijg ik om 07:55 uur mijn parkeerkaartje en ren letterlijk door het ziekenhuis heen naar de eerste verloskamer waar Stefanie net op haar rug draait om te gaan persen. Ik hoor Rick snel tegen me zeggen: “wat fijn! Je bent er!” WOW! Net op tijd dus...! Ik zie Stefanie met lichte paniek, het gaat haar allemaal wat te snel. Ze is nog maar net op de verloskamer en mag al gaan persen? Hoe kan dit? Haar zus en man helpen haar hier enorm goed doorheen en eigenlijk voor iedereen het door heeft is het zo ver.
Daar is hij dan
Om 08:07 uur word hun prachtige tweede zoon geboren met de naam Jackson. Een enorme ontlading en vol ongeloof hebben zij na lang wachten eindelijk hun kleintje in hun armen. Nog steeds kijkt Stefanie wat verward om haar heen, Hoe kan dit? Zo'n enorm snelle bevalling zonder pijnstilling tegenover een helse eerste bevalling. Rick straalt samen met Stefanie's zus een en al trots uit. Trots dat ze dit ondanks haar angst toch enorm goed heeft gedaan. Stefanie mag na alle controles wat te eten en een douche alweer naar huis. Ik weet dat Stefanie en Rick de eerste ontmoeting van grote broer en Jackson enorm belangrijk vinden en ik wil dit dan ook graag voor hun vastleggen.
Op naar huis
Stefanie woont in de buurt wat dit ook mogelijk maakt. Ik besluit alvast richting hun woning te rijden om zo op tijd daar te zijn voordat Stevie-Ray de deur open zal maken voor zijn nieuwe broertje. Wat moet hij zenuwachtig zijn, ben je net op school, wordt je weer opgehaald door oma, omdat je nieuwe broertje er al is en naar huis komt. Eenmaal mijn auto geparkeerd, zie ik de kersverse opa’s en oma’s al vol spanning wachten samen met grote broer Stevie-Ray. Het moment dat papa aan de overkant van de straat uitstapt met de Maxi-Cosi is geweldig om vast te leggen. Stevie-Ray staat vol trots en met een enorm grote lach te wachten en rent het liefst de straat over. Hij kan niet wachten zijn broertje zijn nieuwe huis te laten zien. Als ik binnen nog wat eerste momenten heb vastgelegd besluit ik te gaan en het gezin lekker te laten genieten van dit intense geluk.
Lieve Stefanie & Rick,
Wat een snelle maar super mooie bevalling om bij te mogen zijn.
Jullie kunnen enorm trots zijn op jullie prachtige liefdevolle gezin.
Ik wens jullie dan ook al het geluk toe ❤
Wij bedenken Shirley de trotse ouders dat we deze bijzondere reportage mochten delen!
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (1) Stuur een bedankje