Als iemand die geen kinderen heeft je vraagt hoe het nou is om moeder te zijn, wat zeg je dan? ‘Leuk’, misschien ook ‘zwaar’ of ‘overweldigend’. Maar dat dekt niet echt de lading. Het is zo allesomvattend, dat je het met één woord niet kunt omschrijven.
Moeder zijn is altijd het gevoel hebben niet genoeg te doen en te geven en tegelijkertijd het gevoel hebben dat je niet meer kunt dan dit.
Moeder zijn is altijd 9389 opties overwegen. Wegwerpluiers of katoenen luiers? Speen of niet? Kinderdagverblijf of gastouder? Die basisschool of die andere?
Moeder zijn is weten dat er genoeg kinderen zijn die het veel slechter hebben en je toch schuldig voelen dat je voor Sinterklaas niet haar favoriete Barbie hebt kunnen bemachtigen.
Moeder zijn is de pijn van andere moeders kunnen voelen. Voordat je moeder werd vond je het vervelend als je hoorde dat een moeder een ziek kind had. Nu vóel je haar pijn en leef je intens met haar mee.
Moeder zijn is een diep respect hebben voor ouders van gehandicapte of zieke kinderen. Je grootste angst zal vanaf nu altijd zijn dat je kind iets overkomt of ziek wordt.
Moeder zijn is het surrealistische gevoel dat je je kind in de ogen aankijkt en je eigen ogen ziet. Of je eigen kindertijd herbeleven door naar je dochter of zoon te kijken.
Moeder zijn is het meeleven tijdens de overwinningen en obstakels die je kind meemaakt. Het meejuichen met elk diploma en elke goal tijdens voetbal en het troosten bij elke repetitie waar een onvoldoende voor behaald is.
Moeder zijn is het snappen wat je eigen ouders bedoelden. Het begrijpen waarom je moeder altijd zo overbezorgd was en het snappen waarom ze zich soms schuldig voelde, terwijl jij dat nergens voor nodig vond.
Moeder zijn is het willen helpen van kinderen over de hele wereld en je verschrikkelijk (machteloos) voelen bij het zien van foto’s van kinderen in derde wereld landen, maar uiteindelijk er vrij weinig mee doen omdat je gewoon weer opgeslokt wordt door je dagelijkse werkzaamheden.
Moeder zijn is heel graag tijd alleen willen doorbrengen maar zodra je dat echt doet, je kind missen.
Moeder zijn is wildvreemden foto’s van je kroost laten zien.
Moeder zijn is zelfs op je hoge hakken in een fancy club onder het genot van een cocktail praten over buikkrampjes en draagdoeken.
Moeder zijn is ineens in de hemel geloven, omdat je er niet aan moet denken om je kinderen na je overlijden nooit meer te zien.
Moeder zijn is gefrustreerd raken over kleine dingen, schreeuwen en lelijke dingen zeggen en je daarna schuldig voelen.
Moeder zijn is leven op drie uur slaap en blijkbaar dan ook nog steeds functioneren.
Moeder zijn is eindelijk begrijpen hoe onvoorwaardelijke, grenzeloze liefde voelt waar iedereen het altijd over heeft die vader of moeder is geworden.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)