Nog voordat je met een gelukzalige glimlach je pillenstrip in de prullenbak gooit, heb je min of meer een verwachting van hoe je leven er straks uit zal gaan zien, met een vers hoopje mens in je armen. Of dat beeld nu heel realistisch is of niet, van de gevreesde gebroken nachten met een baby weet iedere aankomende moeder wel. Of je nu wilt of niet, die horen erbij.
Waar de ene moeder zich rotschrikt van het effect van het gebrek aan slaap op haar leven, vraagt de ander zich vol verbazing af waar ze zich druk om heeft gemaakt. Bovendien slaapt de ene baby als een roosje, terwijl de ander ‘s nachts graag de tent op stelten zet. Omdat ieder gezin en iedere situatie anders is, valt er geen klinkklare, passende oplossing te vinden voor de gebroken nachten. Wat we wel kunnen doen is de schade zoveel mogelijk beperken. Hoe? Zo:
Maak een verdeling
Mijn man en ik vonden het toch wel iets bijzonders om samen ‘s nachts wakker te zijn als ons zoontje een nachtvoeding nodig had. Ik voedde ons mannetje, hij verschoonde de luier. Of ik kolfde, terwijl hij een flesje melk bij onze uk naar binnen liet lopen. Ondertussen kletsten we wat of keken we een serietje. We waren een geoliede machine, ware het niet dat we na een aantal weken beiden uitgeput waren. We besloten om toch maar wisseldiensten in te stellen. Ik kolfde overdag wat extra, zodat mijn man ‘s avonds de laatste voeding kon geven. Ik ging dan 's avonds vrij vroeg naar bed en nam vervolgens de nachtvoeding voor mijn rekening. Op die manier had ik in ieder geval al wat slaap gehad, alvorens het weer tijd was voor een volgend voedingsmoment.
Probeer, waar mogelijk, echt om overdag nog wat uurtjes slaap te pakken als de baby ook slaapt. Ondanks dat je wasmand uitpuilt, je aanrecht vol ligt, flesjes uitgekookt moeten worden en er op de vloer meer kattenharen liggen dan er nog aan de kat vast zitten, is het belangrijk dat je aan je rust toekomt. Onthoud bovendien dat je als kraamvrouw echt zeker tot aan week zes extra lief voor jezelf moet zijn. Dus baby in bed? Ga dan zelf ook even liggen. Die afwas loopt niet weg. Of wel, maar ja, dan heeft het probleem zichzelf opgelost.
Hulptroepen
Ik kreeg eens van een vriendin de tip om ons zoontje (die vooral ‘s nachts erg last had van krampjes) eens uit logeren te brengen. Dan konden wij thuis rustig bijslapen en waren we weer opgefrist voor als hij terug zou komen. Een goed idee, behalve dat ik mijn kleintje helemaal niet weg wilde brengen. Mijn moeder kwam daarop met een goed alternatief: zij zou een nachtje in de logeerkamer komen slapen en alle nachtvoedingen op zich nemen. Dan konden wij - met oordopjes in - doorslapen. Zo geschiedde en het was heerlijk! Het idee dat mijn uk nog wel dicht bij me was, gaf me voldoende rust om er ook echt van te genieten.
Social media-stop
Waar ik tijdens die gebroken nachten verrassend veel moeite mee had, was als ik van een andere moeder met een kind van ongeveer dezelfde leeftijd las dat die al geruime tijd doorsliep. Of als ik dusdanige verhalen uit mijn omgeving hoorde. Niets maakte me gefrustreerder dan mensen die verbaasd “oh, slaapt ‘ie nog niet door dan?” riepen of opmerkingen als “mijn dochter slaapt al door sinds ze drie weken is!”, die ik overal tegen kwam. Mijn zoon deed dat duidelijk niet en afgaande op de verhalen van heel veel anderen kan ik concluderen dat het helemaal niet zo raar was. Probeer iedereen uit je omgeving of in je Instagram-timeline die het over doorslapende baby’s heeft dus vakkundig te negeren. Met jouw baby is niks mis, het komt gewoon vanzelf.
Het is een fase
In het verlengde van het vorige punt ligt de acceptatie. Het is heel lastig om te accepteren dat je kleintje het op een schreeuwen zet, nét op het moment dat je je voelt wegglijden in een rustige droom, maar het hoort erbij. Jij bent z’n moeder en je bent er om je kind te troosten. Wat ik heel vaak tegen mezelf zei, als ik van ellende maar weer met een onrustige baby in de woonkamer naar Teleshopping aan het kijken was: het is een fase.
Geruststellende woorden dan tenslotte: uiteindelijk gaat iedere baby op z’n minst langere stukken slapen en kom jij aan genoeg slaap toe. Het wordt beter. En anders zijn die hulptroepen extra aanlokkelijk!
Zonder er een 'mijn baby sliep 48 uur na de geboorte al door, hieperdepiep!'-wedstrijd van te maken: heb jij nog tips om andere moeders door de gebroken nachten te loodsen?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)