Toen ik vorig jaar - tijdens mijn tweede zwangerschap - bij de verloskundige was, vroeg ze mij of ik bekend was met CMV. Eerlijk gezegd had ik er nog nooit van gehoord. Ik kon me ook niet herinneren dat ik er tijdens mijn eerste zwangerschap iets over heb gehoord. Toch is het wel belangrijk om er van op de hoogte te zijn wat het is en hoe je de kans er op kunt verkleinen.
Het Cytomegalovirus
Het Cytomegalovirus (CMV) is een virus dat eigenlijk overal te vinden is. Het komt overal voor en het komt ook onder alle leeftijdsgroepen voor. Vrijwel iedereen zal in zijn/haar leven met een CMV-besmetting te maken krijgen. Daar merk je doorgaans niets van en het is normaal gesproken niet erg om het virus op te lopen. Maar voor twee risicogroepen kan een CMV-besmetting schadelijk zijn: mensen met een verzwakte weerstand én zwangere vrouwen. Het is dan niet zo zeer schadelijk voor jou als zwangere, maar wel voor je ongeboren kind.
Grote kans dat je al eens in aanraking bent gekomen met CMV en dat je het virus dus al bij je draagt. Als dat het geval is hoef je je dus eigenlijk geen zorgen te maken. Maar je weet niet of je besmet bent en dat maakt het lastig. Het is dus voor de zekerheid beter om er vanuit te gaan dat je het virus niet bij je draagt. Stel dat je het virus niet bij je draagt en je loopt het op tijdens je zwangerschap, dan is de kans 33% dat je het virus via de placenta doorgeeft aan je kind. Van alle kindjes die besmet worden met het CMV, krijgt ongeveer 10 tot 15% klachten. De meeste klachten die zich kunnen openbaren zijn best heftig. Bekijk onderstaand lijstje maar eens:
- Groeiachterstand - Stollingsafwijkingen en long-, lever- of miltproblemen - Een klein hoofdje - Verkalkingen in de hersenen - Stuipen - Abnormale spierspanning - Gehoorproblemen - Problemen met het zicht
Doordat het zo’n veelvoorkomend virus is, moet de drempel om het op te lopen vast laag zijn. En dat klopt ook. Je kunt het virus oplopen door ‘persoonlijk contact’. CMV komt voor in lichaamsvocht (dus bijvoorbeeld urine, speeksel, snot, ontlasting, moedermelk, bloed, tranen, sperma en vaginaal vocht). Kom je hiermee in aanraking, dan kun je besmet raken.
Extra kans om CMV op te lopen heb je als je al een kindje hebt rondlopen. Je kunt je voorstellen dat kinderdagverblijven een soort CMV-paradijs zijn. Plas, poep, speeksel en snot zijn daar immers rijkelijk aanwezig. De kans dat je kind het virus daar oploopt is dus groot.
Vervolgens verschoon jij de luier van je kind, veeg je zijn tranen weg of krijg je een liefdevolle snotkus van je kleintje. Op die manier, tijdens al die kleine momentjes, loop je de kans om besmet te worden met het CMV-virus.
Hoe kun je de kans op een besmetting zo klein mogelijk maken?
Toen mijn verloskundige bovenstaande informatie vertelde, leek het me bijna zinloos om nog te proberen om te voorkomen dat ik het virus op zou lopen. Als het echt overal is, hoe kun je het dan ontwijken? Zij stelde me gerust door te zeggen dat de kans klein is dat je een besmetting oploopt, omdat de meeste mensen het virus al bij zich dragen. En word je toch besmet? Dan is er een káns dat je het virus doorgeeft en daarna weer een káns dat je kindje er ziek van wordt. Een kans op een kans op een kans dus. Desalniettemin is het verstandig om een aantal maatregelen te treffen waarmee je die kans op een kans op een kans verkleint.
En dat doe je zo:
Was meerdere keren per dag goed je handen met water en zeep. Vooral na het verschonen van je kind of als je in aanraking komt met snot. Dit deed je waarschijnlijk al, maar toch.
Drink niet uit hetzelfde glas als je kind en eet niet van hetzelfde bestek.
Pas op met sieraden. Ringen en armbanden zijn goede broedplekken voor bacteriën.
Geef je kind geen kusjes meer op de mond. (Mission Impossible. Hoe je je kindje nou weigeren als hij/zij met zo’n getuit snoetje voor je staat?). Een kusje op de wangen of het voorhoofdje mag overigens wel en een dikke knuffel uiteraard ook.
Overigens kan een pasgeboren baby het virus ook oplopen via vaginaal vocht tijdens de geboorte of wat later via moedermelk. Maar als je kindje gewoon gezond geboren is, kan een CMV-infectie dan gelukkig meestal geen kwaad meer.
Wat deed ik er aan?
Ik probeerde er zo veel mogelijk aan te denken dat ik op bepaalde dingen moest letten, maar het lukte me lang niet altijd. Uiteraard waste ik altijd mijn handen als ik mijn dochter had verschoond, maar het kwam wel eens voor dat ik ondoordacht een slokje uit haar glas nam en dat ik zwichtte voor een dikke pakkerd van haar. Ook droeg ik mijn trouwring gewoon. Ik deed mijn best om er zo goed mogelijk bij stil te staan, maar in de drukte die het hebben van één kindje met zich meebracht, had ik niet altijd de tijd om er bij stil te staan. Lastig hoor!
Wist jij van het bestaan van CMV? En heb jij er bewust rekening mee gehouden?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Esther, 29, is getrouwd en moeder van twee prachtige dochters. Ze is online redacteur bij een bekend tijdschrift voor kinderen en in haar vrije tijd schrijft ze vaak en graag.
Misschien even wat meer percentages noemen? Want nu klinkt het voor de gemiddelde lezer veel ernstiger dan het risico is. 15% van 33% is al minder dan 5 %. Wat is de bron? Bij mijn weten raakt slechts 1 op de 100 zwangeren besmet. In deze tijd is de kans op besmetting heel klein, met alle corona-maatregelen en hygiëne adviezen.
Precies dit, we kunnen ook doorslaan hoor jemig. Ik heb er met mijn zwangerschappen ook nog nooit van gehoord en mocht ik ooit nog zwanger worden dan zal ik ook niets anders doen.
Reageer op dit artikel
reacties (4) Stuur een bedankje