Als je uit elkaar gaat kan je recht hebben op partneralimentatie. Maar wie heeft er recht op en hoeveel en hoelang eigenlijk precies? Familierechtadvocate en mediator Yvette legt het uit in haar nieuwe blog.
Wat is partneralimentatie?
Partneralimentatie is een bijdrage in het levensonderhoud van jou of van je partner, omdat die na de scheiding niet of onvoldoende in het eigen levensonderhoud kan voorzien. Het is ooit in het leven geroepen toen veelal de man werkte en de vrouw thuis was voor de kinderen. Als die gingen scheiden, had de vrouw helemaal niets. Om ook de Staat niet op te zadelen met extra kosten (bijvoorbeeld doordat ze een beroep moest doen op een bijstandsuitkering) is partneralimentatie in het leven geroepen.
Hoelang recht op partneralimentatie?
Aanvankelijk was deze bijdrage levenslang maar uiteindelijk is deze beperkt naar 12 jaar. Het idee hierachter was dat als je zou gaan scheiden en je had nog jonge kinderen dan zou je 12 jaar later (dan zou de jongste naar de middelbare school gaan) ook wel kunnen gaan werken. Er werd ook geen verschil gemaakt of je net 2 maanden getrouwd was, 2 jaar of al 20 jaar. Ook als je geen kinderen had gold de termijn van 12 jaar en dat begon zich te wreken.
Inmiddels is sinds 2020 de regelgeving aardig aangescherpt. Dit heeft mede te maken met het feit dat er steeds meer twee verdieners zijn en het uitgangspunt is dat je geacht kan worden in je eigen levensbehoefte te voorzien, wellicht niet direct maar dan wel binnen een bepaalde termijn. Ook wordt er nu rekening gehouden met de duur van je huwelijk en de leeftijd van je kinderen en/of je eigen leeftijd.
De hoofdregel is dat je recht hebt op partneralimentatie voor de helft van de duur van je huwelijk met een maximum van 5 jaar. Ben je 8 jaar getrouwd? Dan heb je dus in beginsel recht op 4 jaar partneralimentatie. Ben je 14 jaar getrouwd dan geldt de maximale termijn van 5 jaar, tenzij...
Uitzonderingen
Er zijn wat uitzonderingen op de hoofdregel. Heb je bijvoorbeeld kinderen jonger dan 12 jaar dan wordt de maximale termijn verlengd totdat de jongste de leeftijd van 12 jaar bereikt. Ben je net bevallen van een baby dan kan het dus zomaar zijn dat je toch nog in aanmerking komt voor 12 jaar partneralimentatie. Is je jongste 5 dan heb je nog recht op 7 jaar partneralimentatie.
Ook zijn er uitzonderingen voor stellen die al langer dan 15 jaar getrouwd zijn en waarvan de alimentatiegerechtigde (diegene die het zal ontvangen) minder dan 10 jaar te gaan heeft tot de AOW-leeftijd. De alimentatie wordt dan verlengd tot aan het moment dat de AOW in gaat. Heb je langer dan 10 jaar te gaan tot AOW leeftijd én ben je geboren op of voor 1 januari 1970? Dan bedraagt de maximale termijn 10 jaar.
Wie heeft er recht op partneralimentatie?
In beginsel heb je alleen recht op partneralimentatie na je scheiding als je getrouwd was of een geregistreerd partnerschap had. Samenwoners hebben geen recht op partneralimentatie tenzij zij dit in een samenlevingsovereenkomst (bij de notaris) zo hebben afgesproken.
Daarnaast is het niet zo is dat alleen vrouwen recht hebben op partneralimentatie. Nu veel stellen tegenwoordig tweeverdieners zijn, is het belangrijk te beseffen dat ook mannen recht op partneralimentatie kunnen hebben. Vaak zijn mannen hier echter te trots voor en doen ze er afstand van. Wie er recht heeft op een bijdrage is afhankelijk van het inkomen van beide partners. De minstverdienende partner heeft recht op een bijdrage van de meestverdienende partner, mits hier financieel ruimte voor is.
Op hoeveel heb je recht?
Als je weet wie de alimentatiegerechtigde is (de minstverdienende partner) en je weet hoelang je recht hebt op een bijdrage is de volgende hamvraag natuurlijk hoe hoog die bijdrage dan is. En hier loopt het vaak spaak.
Kinderalimentatie gaat altijd voor op partneralimentatie wat veelal tot gevolg heeft dat na betaling van kinderalimentatie er geen draagkracht (geen ruimte) meer is om ook nog partneralimentatie te betalen. Stel er is nog wel draagkracht, dan wordt er gekeken naar de behoefte (hoeveel is er nodig?) van de alimentatiegerechtigde. Die behoefte wordt bepaald aan de hand van het voormalig gezinsinkomen. Heb je eigen inkomsten dan worden die op je behoefte in mindering gebracht.
Het kan voorkomen dat een alimentatieplichtige draagkracht heeft en de alimentatiegerechtigde ook nog behoefte heeft maar dat er toch geen bijdrage aan partneralimentatie wordt vastgesteld. Hoe dat kan? Met een inkomensvergelijking wordt uiteindelijk ook gekeken of een alimentatiegerechtigde na het ontvangen van een bijdrage niet financieel beter af is dan de alimentatieplichtige. Dat zou namelijk een scheve situatie geven.
Einde van de partneralimentatie anders dan door tijdsverloop
Tot slot kan partneralimentatie ook nog eerder eindigen dan de wettelijke termijn aangeeft. Ga je samenwonen met een nieuwe partner als ware je gehuwd dan eindigt de partneralimentatie automatisch. Overlijdt je ex-partner? Dan vervalt ook je recht op alimentatie.
Een wijziging van de omstandigheden kan ook voor een wijzing van de hoogte van de alimentatie betekenen. Gaat je inkomen omhoog omdat je meer gaat verdienen kan dit zorgen voor een verlaging van de alimentatie die je ontvangt. Omgekeerd geldt het ook, gaat het inkomen van de betaler omhoog, dan kan je wellicht meer ontvangen. Stellen kunnen hier bij hun scheiding ook afspraken over maken.
Wil je weten of je zelf recht hebt op partneralimentatie of moet betalen en zo ja hoeveel en hoe lang? Neem contact op voor een berekening!
Lekker luisteren: de BabyBytes bevallingsverhalen podcast
Beeld: Canva
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Ik ben Yvette Seen, advocate en scheidingsexpert bij Gezinsvriendelijk Scheiden. Opgegroeid in Luxemburg, gestudeerd in Leiden en inmiddels al weer jaren met mijn man en twee dochters woonachtig in West Friesland. Ik ben van nature vrolijk, open en een echte verbinder.
Als advocaat regel ik de scheiding van ouders bij de rechtbank en als mediator begeleid ik hen bij het maken van duurzame afspraken voor een gelijkwaardig en harmonieus ouderschap in de toekomst. Dat brengt niet alleen ouders rust en duidelijkheid, maar ook de kinderen zodat zij ondanks de scheiding toch gewoon kind kunnen zijn en zich optimaal kunnen blijven ontwikkelen.
Dat is niet altijd makkelijk. De transitie van liefdespartners naar co-ouders is complex maar waar een wil is, is een weg. En die weg, leer ik jullie te vinden!
Reageer op dit artikel
reacties (0)