“Mama! Maaamaa!” Het is half één ‘s nachts als mijn zoon van twee jaar oud opeens begint te roepen. Slaapdronken loop ik richting zijn kamer, waar ik hem staande in zijn peuterbedje aantref. Zijn lange blonde haren zijn door de war, hij heeft rode blosjes op zijn wangen en zijn grote hondenknuffel in zijn armpjes.
“Liefje, wat is er aan de hand?” Ik til hem op om hem een knuffel te geven en tegelijkertijd even te checken of hij geen koorts heeft. Mijn peuter is de laatste maanden zijn woordenschat gigantisch aan het verrijken, maar op dit tijdstip weet hij weinig anders te zeggen dan “ja”.
Ga maar lekker slapen
Zijn mollige armpjes zijn om mijn schouders geslagen en hij legt zijn hoofdje in mijn nek. Ik ruik zijn pasgewassen haartjes en samen knuffelen we even. “Ga je weer lekker slapen, ventje?” “Ja, mama”. Ik leg hem terug in zijn bedje en geef hem een dikke kus op zijn voorhoofd. “Doe je oogjes maar dicht”, waarop mijn zoon zijn oogleden strak op elkaar perst.
Nog even zit ik naast zijn bed en aai ik hem over zijn rug tot ik merk dat hij rustig genoeg is om terug naar mijn eigen bed te gaan. “Slaap lekker, allerliefste!” fluister ik. “Doei mama…”
Veiligheid
Als ik terugloop naar mijn slaapkamer, denk ik aan mijn eigen moeder. Aan hoe ik me altijd geborgen en veilig heb gevoeld en aan het feit dat ik nooit teveel was. Als ik ‘s nachts bang of verdrietig was, mocht ik haar altijd wakker maken. Nooit heeft ze naar me gesnauwd omdat ze zelf moe was. Ze was er altijd en nog steeds is ze regelmatig mijn redder in nood. Als ik ergens twijfels over heb bel ik haar op. En toen mijn man en ik laatst allebei door de buikgriep from hell werden geveld, kwam zij to the rescue om voor onze kinderen te zorgen.
“Je begint op je moeder te lijken!” is vaak een niet al te positieve uitspraak. Maar in mijn geval hoop ik van harte dat ik op haar ga lijken. Dat ik al op haar lijk. Want dat betekent dat mijn kinderen een prachtige jeugd zullen hebben en dat ze boven alles weten dat ik er altijd voor ze zal zijn.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (1) Stuur een bedankje