Als je een baby in je buik hebt is het altijd maar de vraag hoe hij of zij er uitziet na de geboorte. Lijkt hij qua uiterlijk veel op jou, op hem of is het een mooie mix van jullie allebei? Het is een verrassing waar je geen enkele invloed op hebt. Moeder Anne kreeg een dochter die eigenlijk helemaal niet op haar lijkt en de opmerking van mensen vindt zij vermoeiend.
‘Ik wilde vroeger altijd graag al een mini-me. Een klein meisje van mezelf, die dan ook nog eens op mij zou lijken. Toen mijn kleine meid ter wereld kwam was ik al op zoek naar de overeenkomsten, maar als ze echt nog heel erg klein zijn is het natuurlijk al helemaal lastig om te zeggen. Maar nu zij 4 is zou je toch wel bepaalde gelijkenissen kunnen zien toch?
Op straat zegt dan ook iedereen tegen mij dat ze vast heel veel op haar vader lijkt. Ik heb zelf donkere ogen en donker haar, mijn dochter is blond en heeft blauwe ogen. Net zoals mijn man. Maar los van die echte opvallende uiterlijke gelijkenissen zijn het ook maar mond, gezichtsvorm en neusje die hetzelfde zijn. Eigenlijk is het gewoon letterlijk een mini kloon van hem maar dan een klein meisje.
Opmerkingen als ‘wow, ze lijkt echt niet op jou’ zijn natuurlijk nog meer van kracht als mijn man naast me loopt. En dan denk ik echt ‘shut up’. Men heeft niet door dat dit eigenlijk behoorlijk kwetsend is. Ik had ook graag gewild dat ze iets meer op mij zou lijken, maar goed - dat is nu eenmaal niet het geval. Maar mensen willen dit om de een of andere reden altijd graag er in wrijven. Het is alsof ze mijn gevoelige snaar zien en daar expres even lekker hard aan trekken.
Ik ben op zoek naar goede reacties op dit soort opmerkingen. Ik klap namelijk volledig dicht als iemand weer zoiets stoms zegt. Wat kan ik het beste zeggen in dit geval?’
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Ik snap wel dat dat heel vervelend is als mensen daar steeds over moeten beginnen. Zelf heb ik een zoontje die eerst vooral op mij leek maar nu steeds meer ook op vader. Dat moet door opa en oma ook elke keer opnieuw duidelijk gemaakt worden. En vind dat ook al best irritant. Mensen hebben blijkbaar niet in de gaten dat niet leuk is om van die opmerkingen te maken.
Jouw dochter is van jullie beiden dus er zullen vast wel karaktereigenschappen zijn die je ooit gaat herkennen. Anders tegen die mensen zeggen dat je het vervelend vindt dat daar steeds de nadruk op gelegd moet worden
Reageer op dit artikel
reacties (1) Stuur een bedankje