Als je nog geen moeder bent en over het moederschap fantaseert dan kun je vast wel begrijpen dat dat iets mooier is dan wat er in werkelijkheid gebeurt. Laten we realistisch zijn: er komen ook heel wat vieze dingen bij kijken…
Voordat je weet of je zwanger bent
Eigenlijk begint het al op het moment dat je een zwangerschapstest moet doen: plassen over een stokje. Ik weet niet hoe het moet jou zit maar mijn richtingsgevoel is heel erg slecht, niet alleen in de auto, maar dus ook met het mikken van zo’n zwangerschapsstaafje in de straal. Ik voel wat spetters op mijn hand…o bah! Gelukkig was het niet voor niets, want ik was dus wel zwanger. Jiehaa! Maar goed, het was wel het begin van een aantal vieze dingen die ik echt niet had verwacht….
Een week na de test begon dat onheilspellende gevoel in mijn maag: neeee, misselijk! Wat zijn er veel vieze geuren als je zwanger bent: de koelkast, koffie, gras… Ik houd helemaal niet van overgeven, maar er was geen stoppen meer aan. Afschuwelijk. Alleen van het overgeven werd ik al wéér misselijk. Wat ontzettend goor allemaal! Die veize smaak in je mond en dat continue boven de pot hangen… Een voordeel: in de vierde maand was ik een paar kilo afgevallen, alhoewel ik dat op dat moment helemaal niet wilde… Gelukkig ging het in het tweede trimester een stuk beter en haalde ik de schade ruimschoots in.
Natte broek
Maar daar was het derde trimester en het moment dat ik mijn plas niet meer kon ophouden. Bij elke lach, nies en hoest was het raak! Een natte broek, iew! Ik had een paar weken last van een enorme droge hoest, dat was dus even drama. Gut had niemand dat van tevoren kunnen vertellen? Ik schaamde me dood.
Komt er meer dan een baby uit?
Vlak voor de bevalling maakte ik me nog druk over wat er allemaal nog meer uit je lichaam kan komen behalve je kind. Zou ik daar ook last van krijgen? Op moment suprême heb ik me er overigens geen moment druk om gemaakt. Er moest een kind uit, veel belangrijker. Weet ook niet of er iets anders is meegekomen. Heb er niemand over gehoord en heb er ook niet over gevraagd.
Maar terwijl ik mijn kind in mijn armen had en aan het bijkomen was, vond de gynaecoloog het een geweldig idee om de placenta aan me te laten zien: “Kijk, dit was het huisje van je kind!” Ze rekte de placenta vlak voor mijn gezicht uit en wist even niet waar ik moest kijken. Blijkbaar zag ze me lijkbleek worden en haalde het ding snel uit mijn zicht. Misschien voor een ander interessant, maar voor mij een gruwel: ik ben niet zo goed met bloed geloof ik…
Lekkage
Bij de eerste had ik een keizersnede en moest dus nog een paar dagen in het ziekenhuis verblijven. Ik was eindelijk bevrijd van de katheter (ook weer zoiets…) en mocht zelfstandig naar het toilet. In mijn grijze slaapshirt met een afbeelding van Pink Panter erop sleepte ik me naar het toilet. Ik deed mijn ding en keek in de spiegel. Naast de Pink Panter zag ik twee grote vochtvlekken ter hoogte van mijn borsten: gevalletje lekkage moedermelk. Niemand die op mijn zaal lag of die ik in de gang was tegengekomen had er iets van gezegd… Met mijn handen voor mijn borst probeerde ik zo snel mogelijk terug te keren naar mijn bed. Alsof je zo snel bent als je een keizersnede hebt gehad…
Poep, plas en kots
En dan al die keren dat er in het bad werd gepoept, dat rompers van de hals tot aan de nek onder de poep zaten, dat er over de nieuwe bank van de buren ‘wat’ melk terugkwam of de eerste keer dat er na het eten van vast voedsel op het tapijt werd overgegeven, de snottebellen in je hand, de eetvlekken op je shirts… En ook die ene keer dat mijn oudste, die in een hoogslaper slaapt, in de nacht moest overgeven, precies in de voetbaltafel die onder zijn bed stond. Het houdt denk ik, niet op totdat ze het nest hebben verlaten.
Ach ja, het moederschap... Het is een lange reeks van veel viezigheid. Maar om eerlijk te zijn: het weegt niet op tegen die dingen die wel zo gebeuren zoals je van tevoren in je mooiste fantasieën zag!
Kun jij nog iets toevoegen aan het lijstje van vieze dingen?
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (2) Stuur een bedankje