Wist je dat er gemiddeld gezien in iedere schoolklas één kind zit dat wordt mishandeld? En wist je dat kindermishandeling in meerdere vormen bestaat, dan ‘alleen’ het slaan van een kind?
Deze week is het de week tegen kindermishandeling, waarin Taskforce kindermishandeling en seksueel misbruik oproept om vooral niet weg te kijken. Heb je namelijk het vermoeden dat een kind in je omgeving niet goed genoeg behandeld wordt? Meestal klopt dat vermoeden, treurig genoeg…
Wat is kindermishandeling?
Kindermishandeling komt voor in verschillende vormen:
- Lichamelijke mishandeling: hieronder wordt elke vorm van lichamelijk geweld verstaan.
- Emotionele mishandeling: als een kind uitgescholden, vernederd of afgewezen wordt. Of als een kind opzettelijk bang gemaakt wordt.
- Lichamelijke verwaarlozing: als een kind niet goed genoeg wordt verzorgd. Dus als een kind bijvoorbeeld niet met enige regelmaat wordt gewassen, als er geen warm jasje is als het buiten vriest, als het niet genoeg (gezonde) voeding krijgt en noem het maar op.
- Emotionele verwaarlozing: ieder kind heeft recht op liefde, warmte en gezelligheid thuis. Er is sprake van emotionele verwaarlozing als een kind dit niet krijgt. Als het wordt genegeerd of voornamelijk negatieve aandacht krijgt. Ook is hier sprake van als het kind vaak getuige is van een onveilige situatie tussen beide ouders.
- Seksueel misbruik: als een volwassene een kind seksuele aanrakingen opdringt.
Over de gevolgen van kindermishandeling hoeven we het waarschijnlijk niet eens te hebben. Kinderen die namelijk opgroeien in een onveilige situatie, zullen hier als volwassenen ook nog de gevolgen van ondervinden. Voor kinderen zelf is het heel moeilijk om iets te doen aan kindermishandeling. Kinderen zijn namelijk erg trouw aan hun ouders en bovendien weten ze vaak niet eens beter.
Bemoeien?
Aan de buitenwereld daarom de taak om de ogen en oren goed open te houden en - belangrijker nog! - in te grijpen als dat nodig is. Je hebt misschien wel eens het gevoel gehad dat er ‘iets niet goed zat’ bij de situatie van een specifiek kindje. Er zijn dan genoeg redenen waarom volwassenen denken: ik bemoei me er maar niet mee, het zal wel goed zijn. Taskforce tegen kindermishandeling en seksueel misbruik pleit nu om toch niet weg te kijken.
Mocht je dus het gevoel krijgen dat een kind misschien hulp nodig zou hebben (de buren schelden elkaar avond aan avond uit, terwijl er kleine kinderen bij zijn, er loopt iedere dag een kind in te dunne kleding urenlang in de speeltuin, een kind in de klas van je zoontje heeft vaak verdachte blauwe plekken of een moeder van een vriendin van je dochter spreekt vaak onaardig over haar kind), grijp dan in. Dat is NIET makkelijk, maar in de meeste gevallen kun je hier een kind mee redden:
- Ga - als dit enigszins mogelijk is - een gesprek aan met de ouders. Vraag of je ergens mee kunt helpen. Beschuldig ze nergens van, maar blijf bij de feiten. Wat zie je aan het kind of wat zie je de ouders doen? Wil je tips over hoe je een gesprek aan kunt gaan in de specifieke situatie? Bel dan naar Veilig Thuis: 0800-2000.
- Zorg dat je er voor het kind bent. Ga eventueel een gesprekje aan met het kind, maar probeer geen vragen te stellen over je vermoedens. Veilig Thuis kan je hier ook mee helpen, als je dit zou willen.
- Bij acuut gevaar bel je altijd 112.
Het kan zijn dat je bang bent om in te grijpen, omdat je niet zeker weet dat er sprake is van kindermishandeling, omdat je geen vrienden/buren/familieleden wilt beschuldigen en vooral omdat je niet wil dat een kind uit huis geplaatst wordt, of dat de situatie anderzijds uit de hand loopt door jouw toedoen. Maak je hier geen zorgen om: als je contact opneemt met een organisatie als Veilig Thuis - die je tips kan geven en kan helpen de situatie goed in te schatten - gebeurt dit anoniem. Je kunt dus altijd relevante informatie inwinnen, zonder dat dit direct vergaande consequenties heeft.
In de Week tegen Kindermishandeling is het dus belangrijk dat we niet wegkijken. Ieder jaar worden er 119.000 kinderen mishandeld. 119.000 kinderen die niet ‘s avonds met een glimlach om hun mond in slaap vallen. Die niet blij zijn als het weekend of vakantie is. Die niet de zorg en liefde krijgen waar ze recht op hebben en die later niet terug kunnen kijken op een gelukkige jeugd. Aan ons allemaal de taak om hier iets aan te doen.
Relevante websites, met meer signalen, meer tips en meer informatie:
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)