Het is dertien jaar geleden dat de Britse peuter Madeleine tijdens een vakantie met haar ouders uit haar appartement verdween. Het is helaas - nog steeds een onopgeloste zaak en ze is de laatste tijd weer vaak in het nieuws. En daarmee laait ook weer de discussie op over of je wel of niet je kind alleen zou moeten laten in een hotelkamer of een appartement.
Stel je voor: je bent met het hele gezin aan het genieten van een welverdiende vakantie naar een zonnig oord. Je kleintje ligt - net als altijd - rond 19:00 uur op bed en tot dan toe hebben jij en je partner de avonden steeds hetzelfde doorgebracht. Zo stil mogelijk (om de peuter niet wakker te maken) bewegen jullie door de hotelkamer. Jullie fluisteren en bewegen zo min mogelijk. Tot je opeens bedenkt dat er een fijn restaurant heel dichtbij de hotelkamer is. Hetzij in de hotellobby, hetzij een pand ernaast. De babyfoon redt de afstand net niet, dus continu zicht op je kind is geen optie. Gaan jullie wel, of absoluut niet uit eten terwijl de kleine ligt te tukken?
We gaan niet
Lezeres Sanne (24) is daar duidelijk over: "Wij gaan NIET. Niet alleen door het afschuwelijke verhaal van Madeleine, maar ook gewoon, doordat ik vind dat het gewoonweg niet oké is om je kind alleen te laten. We zijn samen op vakantie en als je kinderen hebt, weet je nu eenmaal dat je soms je eigen behoeftes opzij te zetten. Ik zou wel proberen een accommodatie te boeken met twee kamers, waardoor mijn man en ik nog wel samen een spelletje kunnen doen of een serie kunnen kijken, zonder dat we steeds onze baby wakker maken. Maar echt de deur uit gaan en dat kleintje daar alleen laten liggen? No way! Ook niet als de babyfoon wel verbinding zou hebben, trouwens! Je weet maar nooit wat er kan gebeuren en waarom je misschien niet op tijd terug kan zijn..."
We gaan wel
Veronica (30) heeft daar een andere mening over: "Ik heb het nieuws over Madeleine destijds op de voet gevolgd. Hartverscheurend vond ik het, als ik haar ouders zo lamgeslagen zag vertellen over hun dochter. Toch begrijp ik heel goed dat zij haar destijds alleen hebben gelaten. Mijn vriend en ik laten ons 3-jarige zoontje soms ook alleen in het appartement, als we op vakantie zijn. Thuis ook trouwens, als we een avondje naar bevriende buren gaan. De eerste keer vond ik het heel heftig om hem alleen achter te laten. Het voelde alsof we zo ver weg waren. Maar we nemen altijd de babyfoon mee, dus als er iets is, kunnen wij hem horen. Is er geen bereik met de babyfoon? Dan zorgen we dat we - net als de ouders van Madeleine - heel regelmatig even bij onze kleine boef gaan kijken.
We zorgen er bovendien altijd voor dat we echt in de buurt zijn. Ik kan me best voorstellen dat niet iedere ouder dit aandurft, al moet ik zeggen dat het ons heel goed bevalt. Wij hebben een leuke avond, tijd voor elkaar en om lekker te eten, en overdag hebben we alle tijd en energie voor onze kleine man. Of ik nooit bang ben dat het mis gaat? De kans is heel klein dat er een soortgelijk verhaal als met Madeleine gebeurt. Daar ben ik, misschien naïef, niet zo bang voor. Maar dat er een brand uit zou breken of iets anders griezeligs zou gebeuren... Het is gewoon niet heel realistisch om daar vanuit te gaan. We nemen alle voorzorgsmaatregelen die er zijn, maar op vakantie in een zonnig oord om zeven uur 's avonds al opgehokt zitten? Niks voor ons. Vakantie moet wel leuk zijn voor allemaal!"
We zijn erg benieuwd naar jullie mening over deze stelling. We willen alleen wel vragen de discussie respectvol te houden. Iedereen maakt een eigen, weloverwogen keuze. :-)
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Wij hebben het wel gedaan, wel met babyfoon en alleen in het hotel zelf. Onze zoon is een makkelijke slaper in vreemde omgeving zolang het er donker en rustig is, inslapen lukt eigenlijk alleen in z’n eentje op de kamer. We hadden dus de optie 1) in het pikdonker met z’n tweeen er naast volledig gaan zitten zwijgen, 2) Voor de deur van de hotelkamer bivakkeren, of 3) De babyfoon meenemen en twintig meter verderop lekker rustig wat eten met als een roos slapende zoon lekker in bed.
Dan vind ik er echt niks anders aan dan thuis in de woonkamer gaan zitten hoor 😉
Ik zou dit absoluut niet doen. Los van dat de kans klein is dat er een ramp gebeurt, je moet ook niet vergeten dat veel jonge kinderen het spannend vinden om op een onbekende plek te slapen. Als mijn kind in paniek wakker wordt, dan wil ik daar zijn en niet een keer in het uur hoeven kijken en hopen dag hij slaapt...
Ik snap dat vakantie voor iedereen fijn moet zijn, maar dan lijkt het met logischer om het onderscheid te maken in een koppelsvakantie en een familievakantie. Wil je 's avonds feesten etc, dan laat je de kids bijvoorbeeld thuis bij opa en oma, anders pas je je aan de kinderen aan lijkt me.
Ik zou geen seconde rust hebben wetend dat mijn kinderen alleen zouden zijn in een kamer of appartement. Ook niet als een babyfoon bereik zou hebben, de gedachte alleen al dat er brand zou uitbreken, mijn kind iets overkomt of iemand die mijn kind iets zou kunnen aandoen zijn het geen moment waard om te kiezen voor mijn eigen plezier. Ik verdien echt niet de ‘moeder van het jaar award’ maar mijn kinderen gaan voor álles, áltijd en óveral. Ik ben van mening dat je naast moeder nog altijd ook je eigen persoon bent die je niet mag verliezen maar dat zal voor mij nooit ten koste gaan van enige vorm van veiligheid van mijn kinderen!
Nee absoluut niet! Nog niet eens als ik bij de buren zou gaan als zij geen kleintjes in bed hebben kunnen ze even goed bij ons komen dan! Ik ga nog niet eens naar mijn eigen tuin zonder de babyfoon zelf niet de brievenbus leeg maken zonder!
Op een onbekende plek kan ik het helemaal niet begrijpen. Toen wij op vakantie waren bleef ik bij haar dutjes en als ze naar bed moest was ik ook bij haar en dn ging mijn vriend zwemmen of iets drinken en als ik is wou wisselde wij af
In eigen omgeving kan ik gerust in de tuin bezig vind ik. En wanneer we op vakantie gaan zou ik daarom nooit een hotel boeken en je kind nooit alleen laten.
Alleen als de babyfoon het haalt en dan nog zou ik om de 10-minuten gaan kijken. Dit lijkt mij verre van ideaal en daarom boeken wij enkel huisjes, of we nemen ze mee en ze slapen plat in onze duo-buggy.
Ik moet ze dan wel eerst een half uurtje in slaap wandelen, maar vervolgens slapen ze vaak wel 1 a 2 uurtjes :).
Nee. In het buitenland absoluut niet. Thuis gaan we idd naar naaste buren, met beeld via babyfoon, die laat ik dan constant aan staan. Op vakantie in het buitenland zou ik er niet over nadenken. Er zou wat maar wat gebeuren. Een brand, een aanslag. Niemand die weet dat jouw kleine daar in bed ligt, helemaal alleen. Moet er niet aan denken.
Nee. In het buitenland absoluut niet. Thuis gaan we idd naar naaste buren, met beeld via babyfoon, die laat ik dan constant aan staan. Op vakantie in het buitenland zou ik er niet over nadenken. Er zou wat maar wat gebeuren. Een brand, een aanslag. Niemand die weet dat jouw kleine daar in bed ligt, helemaal alleen. Moet er niet aan denken.
Nee zou het zelf niet doen, niet in een hotel en sowieso niet zonder babyfoon. Goddank is het maar 1x per 13 jaar dat zoiets gebeurd ( al is 1x natuurlijk al te veel, maargoed), maar dat gaat mij niet gebeuren. Je verwacht het ook niet natuurlijk, maar ik zou mezelf niet kunnen vergeven als het gebeurde.
Ik zou het zelf persoonlijk niet doen, met babyfoon nog andere verhaal. Maar ik begrijp de ouders wel, wie denkt er nu dat er een of andere gek via het raam hun kind gaat ontvoeren. Verschrikkelijk voor de ouders hoe dan ook,ze zullen zich wel kapot schuldig voelen.
Op een vreemde plek als een hotel nee. Je kant daar niemand, weet niemand zijn bedoelingen... thuis alleen als het echt niet anders kan. Is nu 2x gebeurd. 1 keer had mijn kind me buiten gesloten en hij was zo "lief" de voor en achter deur op de haak te gooien. Hij had de grootste lol in huis en ik heb snel mijn man gehaald(uiteraard telefoon en sleutels binnen en wist spontaan de telefoonnummer van mijn man niet meer en was zelf hoog zwanger dus klimmen ging niet😅). Hij is via het raam boven naar binnen geklommen en liet mij er weer in na de deur van de haak te hebben gehaald. Hij is hooguit een half uurtje alleen geweest en buurvrouw hield in de gaten. Mocht er wat gebeuren hadden zij of wij het raam ingeslagen.
Tweede keer stond ik vast on de stad, bussen besloten niet meer te rijden. Was 's avonds laat en mijn man vond lopen over een stille, afgelegen, onverlichte weg niet verstandig. Is normaal 20 minuten heen, 20 minuten terug. Binnen 20 minuten stonden we beide weer in huis en kinderen sliepen nog. Buurvrouw heeft de babyfoon in de tussentijd even gehad met de sleutel mocht er één wakker worden. Is niet gebeurd en gelukkig dus snel terug.
Maar verder hier dus niet en helemaal niet op een vreemde plek. Met bekende buren/vrienden in de buurt durf ik het even uit nood wel aan, maar dan zeer kort en echt alleen uit nood. Anders zou ik het nooit doen. Durf ik niet aan.
Nee maar dat heeft meer te maken met het feit dat we gewoon vakantie vieren als gezin en de kinderen van ons niet strak om 19:00 uur in bed hoeven te liggen en er dus geen noodzaak is om ze alleen te laten. Onze eenjarige ging in de avond gewoon met ons mee, in de buggy. Tijdens de vakantie schoof het hele slaapschema gewoon wat op.
Never nooit niet, geen haar op mijn hoofd. Zou dan echt niet relaxed kunnen zitten/shoppen oid. En zou het mezelf nooit vergeven als er wel wat zou gebeuren.
Reageer op dit artikel
reacties (25) Stuur een bedankje