‘Kijk eens wat ik kan!’
- Krista-van-der-Hulst
- in Peuter
- 0
- 2034
- 13/08/2019
Mijn lieve schattige peuter is de peuterfase ook alweer voorbij en een echte kleuter geworden. Hij kan al zo ontzettend veel. Niet alleen mama is daar trots op, maar hij zelf soms nog het meest. Een zin die ik hem dan ook bijna dagelijks hoor uitspreken is; ‘Mama, kijk eens wat ik kan!’ Daarna demonstreert hij apetrots zijn nieuwste kunstje.
En wat kan deze grote jongen dan allemaal, wat mama echt niet mag missen:
- van de bolle kant van de lepel eten in plaats van de holle
- op de bank over me heen duiken
- hangen aan een klimrek
- rondjes draaien tot hij omvalt
- in het zwembad op 1 been staan
- op de rugleuning van de bank zitten
- de bal tegen het schaduwdoek gooien
- etc…
Lees meer van mamablogger Krista...
Allemaal super knap (vindt hij vooral zelf). Oké, het is niet perse nuttig, maar die verwondering over wat een mens allemaal kan en dat hij alles bijzonder vindt, straalt van hem af en besmet daarmee mij. Want ook al zijn de dingen die hij me laat zien niet echt moeilijk, het is maar het topje van de ijsberg van wat hij sinds zijn geboorte al allemaal geleerd heeft en daar ben ik apetrots op. En dan te bedenken wat hij nog allemaal gaat leren als hij straks naar school gaat…
Maar helaas voor mama zijn er ook dingen die hij heel goed geleerd heeft maar niet meer wil.
Aankleden bijvoorbeeld. Of zijn schoenen aan doen. En hij wil zeker wel even proberen, maar dan wordt die veel uitgesproken zin ineens iets anders; 'Mama, kijk eens, ik heb geprobeerd maar het lukt niet' waarbij hij een sandaal slingerend aan de teen van een verkeerde voet laat zien. En dan is hij heel trots dat hij het voor elkaar krijgt dat mama het toch voor hem doet.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)