Je bent er niet meer helemaal bij of de mensen om je heen, zorgen voor hilarische situaties tijdens je je bevalling. Dit is deel 2 van de grappigste bevallingsblunders van onze lezeressen.
Manon: “Ik lag op de OK voor mijn keizersnede en er kwam een dokter met prachtige ogen naast me zitten om mijn hand vast te houden. Ik was al 36 uur bezig en er dus niet meer helemaal bij. Ik heb die dokter in zijn ogen liggen staren zonder me af te vragen waar mijn man bleef.
Op een gegeven moment dacht ik: maar moet die arts niet een keer iets gaan doen? Waarom blijft ‘ie zo lief bij mij zitten? En waar blijft mijn man eigenlijk?
Toen pas viel het kwartje. Dat was geen arts. Dat was mijn eigen vent in een operatiepak met mondkapje en haarnetje! Jammer genoeg moest alles ingeleverd worden, het stond hem erg goed!”
Rachella: “Ik mocht gaan persen en opeens begon iedereen te lachen. Stond de glazenwasser de ramen te wassen bij het ziekenhuis… Maar er stonden al zoveel mensen bij dat die ene man extra ook niks meer uitmaakte op dat moment. Ik denk dat die arme man meer geschrokken is dan ik.”
Annelies: “Mijn man maakte de jongens (15 en 10 jaar) wakker om te vertellen dat we naar het ziekenhuis gingen, omdat mijn vliezen gebroken waren. Jongens gingen weer slapen. Toen hij later belde om te vertellen dat oma onderweg was en dat hun zusje die dag geboren zou worden, vroeg de jongste wat ik nou precies gebroken had en wat dat met zijn zusje te maken had…”
Ramona: “Hmm, ik heb wel een blunder gehad ja: dat het hartje van mijn dochter niet meer wilde bij 9 cm en de verloskundige riep: ‘Zet alles op alles en pers haar NU eruit!!!’ Ik deed een grote hap lucht ...perste... En een grote wind kwam recht in haar gezicht!”
Aafje: “Ik heb bij mijn oudste zoon de placenta gelanceerd. Die kwam ruim een meter van mijn bed op de grond terecht. Nachtkastje en de vloer onder de bloedspetters. Zelfs de lamellen en de vensterbank hebben ze moeten soppen. Ook was de ‘knip’-schaar op de grond gevallen. Deze lag te midden van alle bloeddruppels. Mijn partner heeft daar een foto van gemaakt en naar de familie gemaild en erbij gezet: ‘Onze zoon is geboren, alles is goed.’ De bevalling leek echter wel een nieuwe episode van Dexter (een serie die wij toen vaak keken).”
Valerie: “Tijdens het persen speelde de gynaecologe haar iPod keihard Rammstein-muziek af. Waarbij ze nog zegt: ‘Waar komt die muziek toch vandaan?’ Na een klein uur had ze door dat het uit haar zak kwam…”
Sharon: “Ik heb tijdens de persweeën geroepen: ‘Laat ‘m maar zitten. Ik hoef hem niet meer!’”
Tamara: “Mijn ziekenhuisbed begon ineens in te klappen. En toen we het bed weer plat hadden, klapte die weer langzaam in. Uiteindelijk een ander bed gekregen.”
Ilse: “Mijn vriend struikelde over alle bedrading die aan mij vast zat en de verloskundige probeerde hem met een hand wel even op te vangen.. Nét op het moment in de wee… De verloskundige kon gelijk door om een foto van haar hand te laten maken… Op dat moment kon ik ze wel schieten, achteraf lach ik er stiekem om. Wát een kluns die vent van mij.”
Cindy: "Eindelijk na ruim 30 uur was ons kind geboren. De placenta kon nooit zo erg zijn, dacht ik... Totdat dat ding niet loskwam. De gynaecoloog had een of ander instrument nodig en ging even op mn buik 'dansen'... Dus heb ik hem geslagen...#enookweersorrygezegd #mandatdeedverdomdepijnzeg"
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Ze is getrouwd met haar jeugdliefde en moeder van een zoon (2006) en een dochter (2009). Naast haar werkzaamheden voor BabyBytes.nl is ze ook eigenaar van het online platform de Club van ontaarde moeders.
Reageer op dit artikel
reacties (0)