Denk je dat de beledigende ‘haha, je bent dik!’-opmerkingen na je zwangerschap eindelijk voorbij zijn, guess what: you’re wrong. Ook in de kraamtijd kregen onze lezeressen de raarste en meest beledigende opmerkingen naar hun hoofd geslingerd. Laatst publiceerden we deel 1, nu deel 2. Lees mee…
Dewi: ‘Terwijl ik aan het herstellen was van een vrij heftige kraamtijd en depressie vroeg één van mijn vriendinnen: ‘Goh hoe gaat het nu met je?’ Ik zei dat het langzaam beter ging. Haar antwoord was als een messteek in mijn rug: ‘Oh fijn hoor, ja ik dacht al, hoe kun je nou niet van zo'n kleintje houden?!’ Dat deed echt zeer en was zó misplaatst.’
Evita: ‘De kraamzuster kwam binnen en stelde zich voor. Ongeveer tegelijkertijd in dezelfde zin zei ze: ‘Gelukkig hoef ik nog maar één jaar te werken en mag ik daarna met pensioen.’ Een gezellige week werd het niet.’
Alette: ‘Mijn zoontje hapte niet aan de eerste dagen. Echt, ik voelde me verschrikkelijk daardoor. Ik wilde zo graag dat de borstvoeding ging lukken. Na de zoveelste poging om hem te laten aanhappen, waarbij ik geholpen werd door de kraamverzorgster, lukte het weer niet. M’n zoontje huilde alles bij elkaar. Waarop de kraamverzorgster zei: ‘Nou het is geen tietenman...’ Ik kon d’r wel schieten op dat moment.’
Patricia: ‘In ons geval was het meest beledigende dat tegen ons is gezegd, door zo'n betweterige verpleegkundige van het consultatiebureau, dat de slaapproblemen van ons zoontje ook konden komen door psychische onrust van ons als ouders. En een huilbaby hadden we vast niet, ‘want tijdens de bezoeken huilde hij amper’.’
Nienke: ‘Vlak na mijn spoedkeizersnede zei een verpleegkundige: ‘Wat jammer dat het een keizersnede is geworden...’ Dus ik verontwaardigd, want na 42 weken wachten, 3 dagen inleiden, 9 uur weeën zonder enige vooruitgang en een kindje in nood was het een godsgeschenk dat ze tot een keizersnede besloten.’
Babs: ‘Mijn schoonloeder: dat haar ‘jochie’ (lees: zoon van 30) er wel erg vermoeid uitzag! Euh… was ik het die elke anderhalf uur twintig minuten per borst borstvoeding gaf of hij? Ik zei: ‘Nou hij slaapt prima hoor 's nachts!’ Zegt ze: ‘Ja dat zal ‘ie wel nodig hebben’.’
Kubra: ‘Tijdens de bevalling met ongeveer 28 uur durende weeën komt een familielid binnenwandelen met een opmerking: ‘Schei uit, dit is niks bij wat ik heb meegemaakt. Ik heb een keizersnede gehad'.'
Angela: ‘De kraamverzorgster na de bevalling van mijn derde kind. Ze vroeg of alle kids van één vader waren...’
Kim: ‘Ik wilde geen ruggenprik. Dat had ik aangegeven maar door de vijftien uur durende weeën wilde ik het toch. Moest die arts van huis komen en daar was ‘ie een beetje pissig om. Uiteindelijk kreeg ik een spoedkeizersnede toen hij weg was, waarop ik als antwoord kreeg: ‘Jezus ik was net aan het eten bij de Esso, tweede keer dat ik voor je terugkom... Ja jongen, had een ander beroep gekozen.’
Kelsey: ‘Toen ik in de weeën zat en m'n ruggenprik kreeg, vroeg de dokter of ik me niet zo aan wilde stellen en m'n mond wilde houden. Zo… Ze mocht blij dat ik weeën had, anders had ik haar echt even bijgewerkt.’
Sonja: ‘Onze zoon heet Mees en na anderhalve dag zegt onze kraamverzorgster: ‘O heet hij Mees? Ik dacht de hele tijd dat jullie meis zeiden’.'
Jessica: ‘Ik had een onverwachte keizersnede gehad, familie ver weg, erg moe en last van de bekende kraamtranen. Daarbij kwam dat mijn oudste erg moest wennen aan het gegeven niet meer alleen te zijn. Ook de borstvoeding wilde niet, kortom: superblij maar ook effe bleuh. Ik zei tegen m’n kraamhulp dat ik heel erg moest wennen aan het nu met z'n viertjes zijn en dat ik het moeilijk vond dat mijn zoon het zo moeilijk had. Ze zei: ‘Ja, dan had je het misschien beter bij één kunnen laten’.’
Hilliena: ‘De verpleegkundige op de kraamafdeling, die ook aanwezig was bij m’n bevalling zei de volgende dag: ‘Als jullie in Afrika hadden geleefd hadden jij en je dochter het beiden niet overleefd.' Fijn, nu voel ik me echt beter.’
Marlous: ‘Mijn kraamverzorgster had gezegd: ‘Wanneer ben je zo dik geworden? Ik zag foto's van je dat je erg slank bent.’ Ja hoor, drie dagen na je bevalling ben je ook echt al die zwangerschapskilo’s kwijt.’
Suzanne: ‘Tijdens een nacontrole na een miskraam kwam een arts die keihard door de kamer riep ‘Dit is die abortus.’ Dat schijnt de medische term te zijn. Maar nogal respectloos naar je patiënten.’
Carola: ‘De kraamzorg die aan het eind zei: 'Zo, ik laat jullie huis schoner achter dan dat ik het aantrof.' Ja, euh, ik kon al twee maanden niet meer bij de grond komen en bukken.’
Silvia: ‘De stomste opmerking van mijn kraamverzorgende was: ‘Kan je zelf de baby verzorgen deze week? Ik heb pijn aan mijn rug...’ Wtf? Ik loop hier half kreupel rond.’
Marcia: ‘Ik had een subtotale ruptuur (in de Hollandse mond: van voor tot achter uitgescheurd, alleen de kringspier is niet door). Zegt de gynaecoloog tijdens het hechten: ‘Ga er maar vanuit dat het de volgende keer een totaalruptuur wordt.’ Great.’
Mien: ‘Na de bevalling van een prematuurkindje: ‘Geef mij maar zo'n makkelijke bevalling van een kindje wat toch niks weegt’.’
Wat is de meest beledigende, stomste of kutste opmerking die jij naar je hoofd geslingerd hebt gekregen tijdens je kraamtijd?
Lees hier deel 1 van de kutste opmerkingen in de kraamtijd.
Meer artikelen lezen op Babybytes? Like Babybytes op Facebook en volg ons op Twitter!
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Dat van die schoonmoeder herken ik... ze vond het zwaar voor mijn man... dus 'hij moest in de middag maar even naar bed'... op zich snapte ik het... hij had net als ik een hele nacht niet geslapen.. dus dan zie je er om 12 uur moe uit... snap ik.
Maar de manier waarop was wel weer typisch. Onze oudsten waren toen 8..11 en 13... dus tja daar zal toch iemand op moeten letten. En ik was gewoon bevallen... meer niet... dus die arme man had het maar zwaar
Reageer op dit artikel
reacties (6) Stuur een bedankje