Als je baby prematuur geboren wordt, is dat heftig en zwaar. Bovendien kan je te maken krijgen met onwetende reacties van mensen uit je omgeving. Lezeressen vertellen over de stomste opmerkingen die ze hoorden na hun premature bevalling.
Annet: “Hij was zo klein: dan zal je wel een makkelijke bevalling hebben gehad, kreeg ik verrassend vaak te horen.”
Sigrid: “Oh wat is ze klein, hoorden we. Ja dat snappen we zelf ook wel! En inderdaad, toen ze thuis kwam, kregen we te horen: nu is alles toch goed. Grrr, mega irritant.”
Richella: “Gelukkig is een meisje. Die zijn bij een termijn van 26 weken sterker dan jongens. Ik was zo kwaad toen ik dat hoorde. Ik dacht: wat zeg je dan tegen ouders die een jongen krijgen met een termijn van 26 weken! Bij mijn tweede baby zei een zuster: ‘Deze heb je wel heb je wel binnen kunnen houden. Top hoor!’
Sanne: “Mijn zoontje kon enorm slecht tegen prikkels. Hij ging dan heel erg huilen en fladderen. Als ik uitlegde dat het kwam omdat hij prematuur geboren was, kreeg ik te horen dat hij daar aan moest wennen."
Jamie: “Ons zoontje lag met 700 gram in de couveuse en wij konden zelfs niet met hem buidelen. Kwam er kraamvisite die dacht dat ze de baby konden knuffelen en boos werden toen daar nee op werd gezegd. Ook zei iemand: ‘Je kunt in ieder geval lekker de nachten door slapen want hij ligt in het ziekenhuis.’ En ik hoorde van iemand: ‘Wees blij dat je niet overtijd hebt hoeven lopen. Dat is pas vervelend.’ En later: ‘Nou er is niks meer van te zien hoor, dat hij prematuur was.’
Malou: “Iemand ze troostend: ‘Och, ze kunnen zoveel tegenwoordig, het komt vast goed.’ Dat het een achtbaan is en dat het zomaar heel erg mis kan gaan, ondanks alle goede zorgen, dat weten mensen niet.”
Linda: “Mijn man kreeg één week na de geboorte van onze prematuur, die nog in ziekenhuis lag, van zijn werkgever te horen: ‘er wordt voor je vrouw en kind gezorgd dus je kan gewoon werken.’”
Ilona: “Ik heb twee prematuurtjes en vond sommige dingen echt rottig om te horen of lezen. De dag na de geboorte werd er geappt of ze snel op kraamvisite konden komen in het ziekenhuis, omdat ze nieuwsgierig waren naar de kleine. Ik had mijn baby zelf op dat moment pas twee keer kunnen zien. Ik had er ook last van als mensen om me heen die zwanger waren al vanaf 30 weken klaagden dat het zwaar was en dat ze hoopten dat de kleine zich snel zou melden.”
Vonne: “De ergste reactie die ik kreeg: ‘Je hebt met een kind van anderhalve kilo tenminste geen zware bevalling gehad.’ Nou, de stress die je hebt, maakt de bevalling niet makkelijker. En geloof me, die weeën waren net zo pittig als bij een voldragen baby.”
Farina: “Mijn prematuurtje is geboren met 26 weken en sommige mensen feliciteerden ons niet omdat ze niet wisten hoe ze moesten reageren. Felicitaties waren wel welkom, want we waren tenslotte ouders geworden, ook al waren dat in andere omstandigheden dan normaal. De raarste reacties kwamen na zijn ziekenhuisperiode die 23 weken duurde. Zoals ‘Je zal nu wel rust hebben, nu hij thuis is.’ Wij zijn nu 2,5 jaar verder en leven nog dagelijks met de gevolgen van zijn vroeggeboorte. Dus zeg dat in ieder geval niet.”
Sabina: “Ik weet vanuit mijn omgeving dat men het vervelend vind om bijvoorbeeld mijn kind (geen prematuur) te vergelijken met hun kind (prematuur). Dat is heel anders qua groeien en ontwikkeling en valt niet te vergelijken. Die fout maakte ik vaak.”
Christina: “Ik heb tijdens de periode van het ziekenhuis weinig negatieve opmerkingen gekregen omdat ik toen ook weinig contact had. Ik zat alleen maar in het ziekenhuis en leefde een beetje in mijn eigen wereld. Toen mijn kind thuis kwam, was alles volgens veel mensen nu goed en moesten we overgaan tot de orde van de dag. Terwijl het helemaal niet goed was. We moesten nog vaak terug naar het ziekenhuis en we hadden de angst van wat er nog zou kunnen komen. Daarbij nog het verwerken van het hele proces. Dan kreeg ik wel eens de opmerking: ‘Nou het is nu klaar toch? Nu is het een normale baby.’”
Lesley-Ann: “Wat ik vervelend vond, was toen mijn zoontje na ruim vier maanden eindelijk thuis kwam, mensen zeiden: ja maar hij is nu thuis, dus alles is toch helemaal goed nu.’”
Joanne: “Ik vond het vervelend dat je geen recht meer hebt op kraamzorg. Dat vinden ze niet nodig, want je hebt alles al in het ziekenhuis geleerd…”
Christa: “mensen waren boos omdat er nog geen geboortekaartje was. Nee, het had ook een rouwkaart kunnen zijn. Die kans was 80x zo groot!”
Kimberley: “Ook ik hoorde: ‘Je heb vast wel een makkelijk bevalling gehad.’ Of: ‘Wees blij dat je de laatste weken niet heb mee gemaakt. Dat zijn de zwaarste.’”
Chantal: “Mensen zeiden dat alles wel goed zou komen. Of ze zeiden: ‘Ach, jullie konden gelukkig doorslapen in het begin.’ Ik hoorde ook: ‘Heb je wel snel je figuurtje terug’ en ‘Bij de volgende wel rustiger aan doen, he.’ Of ze vroegen of ik veel stress had gehad.”
Karin: “Ik heb genoeg domme reacties gehad. Het ergst was het vele onbegrip over niet vast mogen houden bij thuiskomst. We waren uit het ziekenhuis dus dan was hij nu toch gezond? We moesten niet zo betuttelend zijn.”
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)