Je bent zwanger, wat nu? De meesten willen dit het liefste meteen van de daken schreeuwen, maar de eerste periode is altijd nog onzeker. Hoe houd je het eerste trimester, of zelfs langer, de zwangerschap geheim?
Om antwoord te vinden op deze vraag namen we een kijkje op het BabyBytes-forum. De lezeressen vertellen tot wanneer zij het geheim hebben gehouden en hoe. Verder vonden we nog een paar tips en tricks van de lezeressen om de zwangerschap te verbergen.
Mamasaurus: “Bij onze eerste twee zwangerschappen hebben we het meteen verteld aan de familie en rond de tien/ twaalf weken aan de rest. Deze zwangerschap hebben we het aan mijn ouders verteld twee weken na de positieve test. Volgende week termijnecho, dan gaan we het onze kinderen vertellen. Verder zien mensen het vanzelf wel, de buik groeit wel erg hard. Als mijn buik niet zo hard zou groeien, had ik het graag nog langer voor mezelf gehouden, tot hoelang dat mogelijk zou zijn.”
Keizerswensje: “Bij de eerste zwangerschap hebben we het met veertien weken verteld, maar eerder aan onze ouders want ik ben met tien weken opgenomen in het ziekenhuis. Bij de tweede met twaalf weken aan onze ouders verteld en met zestien weken aan de rest.”
Mybabies:“Ik heb gewacht met het vertellen tot twintig weken, maar mijn naaste familie wist het wel. Ik had namelijk allerlei zware onderzoeken en had hun steun wel nodig. Werk, vrienden en familie heb ik het dus pas met twintig weken verteld.”
Mamamoesje: “Bij de eerste pas ruim na vier maanden zwangerschap vertelt aan de families en met zes maanden pas aan de buitenwereld. Zo bleef het lekker lang ons geheimpje. Met de derde hebben we het al met zeven weken verteld, ik was erg beroerd en kreeg mijn broeken al niet meer dicht.”
Tips en tricks:
Pineapple:“Ik had gelukkig tijdens feestjes vaak een goede smoes, namelijk dat ik moe en niet lekker was van een drukke nachtdienst. Op feestjes nam ik een klein flesje aanmaak limonade mee en dan leek het net een ‘mixdrankje’. Ik deed ook gewoon mee met drankspelletjes, alleen had niemand door dat ik geen drank dronk. Ik denk dat mensen het pas doorhebben wanneer je de focus er zelf heel erg op legt. Als je een beetje nonchalant doet, zal niemand de link leggen.”
Momtini:“Het valt vaak voor jezelf meer op dan voor de ander. Daarnaast hoef je je ook echt niet te verantwoorden voor alles wat je niet eet of drinkt. Probeer zelf te doen alsof het de normaalste zaak van de wereld is, je kan ook altijd zeggen dat je de BOB bent. Wat betreft rauw vlees, etc.: kan je er toch ook een keer geen zin in hebben?”
Lief03:“Dit al vier keer moeten doorstaan en een hoop gelogen om het te verbergen. Op feestjes lust ik ook graag alcoholische versnaperingen. Ik heb bijvoorbeeld 0.0 wijn meegenomen naar een restaurant. Op een onbewaakt moment vertelde ik aan de bar dat ik pril zwanger was en dat ze alleen deze wijn voor mij moesten schenken. Ook heb ik in de kroeg zoiets gedaan. Verder zorgde ik er altijd voor dat met kerst en feestjes het bij onszelf thuis was. Ziek zijn en antibiotica hoort ook bij het rijtje leugens en een beste vriendin erbij betrekken heeft mij ook geholpen.”
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Na mijn miskramen heb ik de laatste wel even gewacht met vertellen.
Maar ik spuugde zo erg veel en ik ging toen over naar een andere werkgever. Dir had ik wel verteld dat ik in een traject zat maar goed was dus ook, wangen geraakt en dit ook eerlijk verteld.
Ik begon daar met 8 weken omdat mijn andere contract nog liep.
Reageer op dit artikel
reacties (1) Stuur een bedankje