Je bent dertig weken zwanger en je partner weet echt niet wat-ie met je aan moet: hij herkent je amper terug. Of dit nu is omdat je van sloddervos naar poetsmiep bent gegaan of van een Aardige Aafke veranderd bent in Karin de Kenau. Deze lezeressen vertellen hun opmerkelijkste acties onder invloed van zwangerschapshormonen!
Kelly: ‘Tijdens de zwangerschap van de eerste heb ik ontzettend hard zitten huilen tijdens de film Click met Adam Sandler. En het is een comedy. En nog een slechte ook. Maar goed, aan het eind van de film lag hij dood te gaan, en barstte ik in huilen uit: ‘Hij mag niet doohood...!’ Oh ik heb wat afgejankt tijdens mijn zwangerschappen.’
Laura: ‘Mijn hormonen vliegen in het rond. Ik ben opeens een poetsmiep geworden. Het huis moet op orde, de tuin... Zelfs de honden moeten eraan geloven. Door de bekkeninstabiliteit kan ik niet veel, wat dan weer gigantische jankbuien of chagrijnige moodswings geeft. En vriendlief accepteert alles maar en laat het over zich heen komen. Ow, en ik had altijd alles goed op orde. Nu vergeet ik echt alles. Heel fijn in een winkel staan met je volle boodschappenkarretje en je pincode echt niet meer weten (duurde twee dagen voordat ik die weer wist...). Nu 39 weken zwanger, hopelijk straks verlost van het hormonster. Al vind ik die poetsdrang niet zo erg hoor.’
Sharon: ‘Ik was niet zo heel erg opruimerig en ben inmiddels zelfs m’n plafonds en muren aan het stofzuigen... Heb het idee dat er overal stof en troep ligt.’
Sandra: ‘Nou, voornamelijk die reclame van de zeehonden die vrijgelaten werden: mijn hemel, tranen met tuiten! (Nog steeds vind ik die reclame moeilijk om naar te kijken.) En ineens at ik een frikadel speciaal met ketchup in plaats van curry. Daarna heb ik het nooit meer gegeten!’
Wendy: ‘De eerste drie maanden wilde ik alleen maar slapen. Maar daarna kreeg ik echt een energieboost, heerlijk. Wat mis ik dat toch!’
Hanneke: ‘Ik ben normaal gesproken vrij opvliegerig en was juist tijdens mijn zwangerschap ontzettend rustig. Mijn vriend zei: ‘Zo, kun je niet altijd zwanger zijn?’ Daarnaast waren de appelflappen en saucijzenbroodjes niet aan te slepen.’
Daniëlle: ‘Ik zat constant te zeiken op m’n vriend. Heel fijn als je relatie erdoor naar de knoppen gaat…’
Janneke: 'Toen ik zwanger was van ons eerste kindje waren we even in een schoenenwinkel. Daar was een vrouw met twee hele vervelende kinderen. Toen ze omdraaide zag ik dat ze hoogzwanger was. Ik bedacht me geen minuut en floepte eruit: 'Jeetje, heeft ze twee van die vervelende kinderen neemt ze er nog eentje.' (Uiteraard weet ik dat je kinderen niet neemt, maar krijgt). Mijn man schaamde zich kapot. De cassière vond het wel erg grappig. Later bedacht ik me dat dat echt niet heel vriendelijk was en ik het normaal natuurlijk nooit hardop zou zeggen.'
Linda: ‘Telt haarlak terugbrengen naar de drogist omdat hij niet doet wat de reclame zegt ook? De caissière wilde ‘m niet innemen, dus ik schopte een enorme scène in die winkel... De manager had algauw door dat ze maar beter mijn wens konden vervullen haha! Ik ben er vier maanden niet meer geweest omdat ik de dag erna besefte dat ik mij best had misdragen. Normaal staat er een hele lading aan ongebruikte verzorgingsspullen in de kast en boeit het mij niks.’
Nikki: ‘Ik kan soms uit de simpelste dingen niet kiezen. Dan wordt me gevraagd of ik mee naar de winkel wil en dan weet ik echt niet of ik liever meega of thuisblijf. Terwijl ik normaal juist heel goed weet wat ik wel en niet wil. Zo stom!’
Lara: ‘Ik krijg er een aantal persoonlijkheden bij. Ik kan zomaar boos worden om de kleinste dingen waarbij ik echt wurgneigingen heb. Binnen twee minuten besef ik hoe stom het is dat ik daar boos om word en begin ik te huilen om er vervolgens om te gaan zitten lachen. Maar als er dan iemand meelacht word ik weer boos, want niemand mag me uitlachen. Dan maar weer een paar kaassoufflés bakken en me volvreten.’
Eva: ‘In de zwangerschap van mijn dochter heb ik een paar kilo citroenen gegeten. Met als gevolg dat ik na die zwangerschap al mijn verstandskiezen gedag kon zeggen en ik had daarnaast nog vijf gaatjes. Ik was er bij de tweede zwangerschap bang voor de drang weer te krijgen maar door het aanhoudende maagzuur kon ik me bedwingen. Toen ontdekte ik de geur van dikke bleek (en dan met name die met dennengeur). Ja, ik weet het: supersmerig. Maar ik maakte dus twee keer per dag de wc schoon om het weer te mogen ruiken.’
Luca: ‘Ik was al zo'n vier jaar vegetarisch, alleen na zestien weken at ik een héleboel vlees... Dat terwijl ik vlees echt niet lekker vond. Nu acht maanden na de geboorte eet ik nog steeds vlees, haha!’
Miranda: ‘Vreselijk! Ik huilde om alles! Als ik niet kon poepen kwamen de tranen al.’
Michelle: 'Ik merkte dat ik last kreeg van mijn hormonsters toen het huis te klein was voor ons allebei omdat ik mijn haarmousse kwijt was. Staan janken en tieren van nijd omdat hij kaal is en dus toch niet begreep hoe dat was om je mousse kwijt te zijn met een bos krullen.'
Tiny: 'Totaal onredelijk en half overspannen heb ik de IVF-arts gevraagd of ze haar doktersdiploma op de kermis had gewonnen en gezegd dat ze zelf die spuiten maar in d'r eigen lijf moest rammen. Dit deed ik na een in mijn ogen op dat moment volslagen onnozele opmerking van haar naar mij toe. De volgende dag wist ik de reden van mn uitbarsting: ik was zwanger.'
Pascal: 'Sorry meneer de filiaalmanager dat ik zo uit m'n stekker ging toen je me vertelde dat de vlamtosti's uit het assortiment waren gehaald.'
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)