Werk jij fulltime is je partner degene die thuis alles regelt en parttime werkt? BabyBytes wilde graag verhalen horen van moeders bij wie op deze wijze de taken zijn verdeeld.
'Blij dat we het zo kunnen combineren'
Martine: "Al vanaf de zwangerschap van onze eerste werk ik fulltime (minus 1 dag ouderschapsverlof sinds de geboorte van onze eerste). Mijn man werkte toen nog drie dagen, maar de laatste jaren rond de 12 uur per week. Hij zorgt voor de kinderen en het huishouden doordeweeks, aangevuld met opa's en oma's op onze gezamenlijke werkdag. Mijn man is altijd gek geweest met kinderen en doordat ik een goede baan heb, lag deze rolverdeling het meest voor de hand.
Tijdens mijn verlof was het heerlijk om zoveel tijd samen thuis te zijn. Toen ik na drie maanden weer ging werken was de grootste uitdaging om borstvoeding te kunnen geven. Ik heb in totaal met drie kids 24 maanden gekolfd op het werk, deed de nachtvoedingen om mijn productie op peil te houden en dit is gelukt! Slaaptekort was erg lastig te combineren met het werk, maar ook dat is tijdelijk. Blij dat we het zo kunnen combineren en ik mijn carrière kon continueren."
'Voor de buitenwereld is het nog niet vanzelfsprekend'
Patricia: "Ons gezin bestaat uit mij, mijn partner en onze zoon van inmiddels 11 maanden.
Na 4 maanden thuis te zijn gebleven, ben ook ik weer aan de slag gegaan voor 24 uur per week. Mijn partner nam de zorg voor onze zoon en het huishouden op zich. Het was niet een situatie die we gepland hadden, maar door omstandigheden was dit een logische keuze voor ons.
Van buiten af merkten we dat het maatschappelijk nog niet 100 procent vanzelfsprekend is. Neem het consultatiebureau. Elke afspraak zorg ik dat zowel ik als mijn partner mee kan. Toch worden de vragen standaard aan mij als moeder gevraagd waarop ik of mijn partner aangeef deze vraag beter aan mijn man te stellen, want hij is 24/7 bij onze kleine man.
Er zullen altijd mensen zijn die de mening hebben dat het de moeder thuis hoort te zijn en dat de vader kostwinnaar is, maar voor ons werkt dit prima en onze zoon vindt het geweldig.
Inmiddels ben ik dichtbij huis gaan werken voor 32 uur en zodra ik thuis ben neem ik de zorg van onze zoon over. Zelf hebben we hier nooit echt afspraken over gemaakt. Het gaat automatisch, alsof het altijd zo is geweest. Wij zouden het niet meer anders willen."
'Trots om te laten zien dat traditionele rolverdeling nu niet meer hoeft'
Marleen: "Vroeger wilde ik fulltime moeder worden. Maar toen ik mijn man leerde kennen, verloor hij door de crisis zijn baan als bouwkundig tekenaar en hij kon geen nieuwe baan vinden. Uiteindelijk is hij in de schoonmaak aan de slag gegaan, van 6.00 tot 9.00 uur in de ochtend, om in ieder geval een inkomen te hebben.
Mijn kinderwens was sterk genoeg om die ook door te zetten als ik niet minder kon gaan werken. Ik heb hem gevraagd hoe hij er tegenaan keek om dan de hele week overdag alleen thuis te zijn met de kinderen. Hij vond het prima. Op mijn werk kon ik regelen dat ik later mocht beginnen. Nu vertrek ik dus wanneer hij thuis komt en van ongeveer half 10 tot 6 staat hij er alleen voor, met inmiddels twee kinderen.
Soms kom ik thuis en zit hij uitgeblust op de bank, blij dat ik thuis ben. Andere dagen zijn ze lekker in de tuin aan het spelen, maar meestal is hij aan het koken als ik thuiskom. De was wordt op vaste dagen gedaan en ook schoonmaken en boodschappen doen, komt voornamelijk voor zijn rekening. Dat laatste vindt hij erg leuk, want als man op stap met kleine kinderen krijgt hij veel leuke aandacht van vrouwen, die het helemaal geweldig vinden een man met de kinderen bezig te zien.
Hij krijgt wel eens de vraag of hij weer aan de slag wil, maar hij vindt het heel bijzonder dat hij zo veel van deze kindertijd mee mag maken. Meer werken betekent veel meer kinderopvangkosten en minder vergoeding. Ik vind het soms moeilijk, maar ik ben wel trots dat ik mijn kinderen kan laten zien dat de traditionele rollen van vroeger nu niet meer hoeven, dat ze zelf die keuze hebben."
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)