Je weet niet of je nu moet huilen, schelden of lachen. Of je je kind straf moet geven of ‘m rustig uit moet leggen ‘dat dit niet helemaal de bedoeling is’. Deze hilárische ‘ik kon ‘m wel achter het behang plakken, maar moest eigenlijk heel erg lachen’-momenten van onze lezeressen móet je even lezen.
Rebecca: ‘Mijn dochter van toen net 2,5 jaar ging helpen met de nieuwe eettafel en stoelen in elkaar zetten. Toen ik even afwassen was, had mevrouw een dikke, zwart stift te pakken gekregen en de eettafel en stoelen een mooi zwart kleurtje gegeven. Toen ze toch zo lekker bezig was had ze het dressoir aan de muur ook nog even meegepakt.’
Monique: ‘Ik was even beneden bezig en de kleine man was boven in de kamer aan het spelen (drive-in woning). In een flits zie ik iets groens voorbij komen. Ik kijk om, zie ik onze witte hond grotendeels groen geschilderd..! Vervolgens loop ik naar boven en wat ik daar aantref: de kleine man staat 'doodleuk' de schouw te verven met zijn handjes. Voordat ik maar iets kon zeggen, draait hij zich om en met grote trots vraagt-ie of ik het mooi vind.’
Jolanda: ‘De wijkverpleegkundige kwam op bezoek; we kregen hulp omtrent het vrij explosieve, pittige karakter van de oudste. Ons dametje van twee was net zindelijk overdag, en had tijdens haar dutje een potje op haar kamer omdat ze de deur nog niet goed genoeg open kreeg en alles zelf wilde doen. De enige dag dat ze besloot dat het potje ook prima als hoedje kon dienen... was juist op dat moment! En wel na een mooie grote plas, uiteraard.’
Natascha: ‘M'n zoontje van anderhalf jaar had ik onder de douche gezet, gaat-ie ineens in een hoekje op handen en knieën zitten en trekt-ie ineens een heel serieus gezicht. Zat-ie dus fijn onder de douche te poepen. Hij maar lachen en ik een manier bedenken om alles uit de douchecabine te scheppen zonder een zakje of iets binnen handbereik.’
Jortia: ‘Ik wist even niet of ik moest lachen of huilen toen mijn 1- en 2-jarige samen in bad zaten en de jongste ineens volop in bad aan het poepen was. En laten we zeggen dat dat niet alleen harde keutels waren… De kinderen zaten onder, het putje spoelde niet meer door. Ik dacht dat ik gek werd.’
Stephanie: ‘Wanneer ik tegen m’n dochter zeg ‘helaas pindakaas’ en je krijgt heel bijdehand terug: ‘Nee, ik heb een broodje hagelslag.’ En ze alle hagelslag op de grond laat vallen omdat ze wil bewijzen dat je fout zat met je pindakaas.’
Diane: ‘Twee weken voor de derde verjaardag van onze oudste zoon troffen we hem beneden aan met mijn taartspullen. De poeder voor botercrème en cakemix lagen door elkaar op een stapel met de marsepein erdoorheen en eroverheen. De bank was wit, de vloer was wit en ons kind was wit. Geschrokken en verbaasd keek ik hem aan en vroeg wat hij aan het doen was. Zijn antwoord was dat hij net als mama en Rudolph een taart ging maken alvast voor zijn ‘jaardag’. Mijn lach moest ik inhouden, naast de woede omdat er voor € 80 aan materiaal op tafel lag.’
Robin: ‘Toen mijn zoontje de pot sudocrème te pakken had en heel zijn kamer onder had gesmeerd. Wat een rotspul om schoon te maken! Maar achteraf wel om gelachen, hij zat zelf namelijk ook onder en was net een spookje...’
Monique: ‘Wij gingen boodschappen doen in de supermarkt waar de oma van mijn zoon Thomas (2,5) ook werkt. Thomas kan daar voornamelijk lekker vrij rond lopen, want hij komt altijd terug. Hij was lekker met oma aan het giebelen, dus ik ging snel alles bij elkaar halen. Sta ik aan haar kassa... Is hij NERGENS meer te bekennen. In eerste instantie maakte ik mij niet zo druk. Eén rondje door de winkel, geen Thomas. Nog maar een ronde. En nóg geen Thomas. Hij werd omgeroepen en ik ging buiten snel naar enkele mensen die daar al een tijdje zaten, om te vragen of zij misschien een ventje van 1 meter met een bodywarmer en een pet hadden gezien. Niks! Dus hij moest nog binnen zijn toch..?! Hier sloeg de paniek al iets toe. Nog sneller een rondje... Tot ik plots bij de bakkerijafdeling mensen in een rondje zag staan, die naar beneden keken. Ik liep erheen met een bedrukt gezicht, en hoorde ineens iemand zeggen: ‘Zo, dat is vast de mama van Thomas.’ Had hij een mandje gepakt en slingers, minicadeautjes en lekkere broodjes in het mandje gestopt, want hij wilde een feestje voor mama geven… Tsja, word dan maar eens boos op zo'n kind die het goed bedoelt.’
Sandra: ‘Situatie: op de kinderboerderij, geitjes aaien. Alleen stopte meneer zijn vinger ergens waardoor het bokje omdraaide en een stoot gaf, zodat meneer zo in de waterbak viel... De opzichter stond te kijken. We zijn nog nooit zo snel weggegaan.’
Annie: ‘Ging m’n ventje van vier jaar op de wc-pot zittend plassen. Ineens een brul: ‘Er zit geen gat in de wc! De wc-bril zat er nog op, haha!’
Kim: ‘Ons huis zou te koop gezet worden, dus hadden we alles opnieuw netjes in de verf gezet. Zo ook de kamer van ons dochtertje. De avond voordat de fotograaf zou komen om alles vast te leggen voor Funda, besloot onze dochter dat haar muur wel een nieuw kleurtje kon gebruiken. Poepkleur welteverstaan. Mevrouw had de mooie witte muur volgesmeerd met poep… Achteraf hilarisch, maar op het moment zelf konden we haar wel achter het (geverfde) behang plakken.’
Lees HIER de vorige edities van 'Lezeressen vertellen'.
Vaker artikelen lezen op Babybytes? Like ons op Facebook en volg ons op Twitter.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (4) Stuur een bedankje