Je bent net zwanger of al heel duidelijk zichtbaar en je ziet de baan van je dromen langskomen. Wat doe je? Ga je solliciteren en vertel je het dan eerlijk? Houd je het nog even voor je of heb je sowieso al het gevoel dat het weinig zin heeft om te solliciteren als zwangere? Wij vroegen onze lezeressen hoe zij het aanpakken als ze zwanger zijn en willen solliciteren.
Samantha: “Mijn contract moest worden verlengd, tja dat kon niet want uh uh.... Ik zei: ‘Ik weet de reden. Je hoeft het niet uit te spreken.’ Meteen na mijn verlof, heb ik een vast contract gekregen bij dezelfde werkgever. Vier maanden daarna was ik weer zwanger.”
Rosanne: "Ik heb het gewoon gezegd. Ik kreeg vervolgens een contract voor onbepaalde tijd zonder proeftijd ;). Zwangerschap zegt niets over je kwaliteiten."
Bernadett: “Ik had zwanger gesolliciteerd, maar het was nog zo pril dat ik het niet verteld had. Wij wisten met twee weken al dat we in verwachting waren. Na een maand vertelde een collega dat ze zo tevreden met mij zijn dat ze mijn een vast contract wilden aanbieden. Toen heb ik verteld dat ik dat graag aanneem en heb ik ook verteld dat ik zwanger ben. Toen kreeg ik te horen dat ze geen zwangere vrouwen aannemen... en dat zei de dame van HR! Mijn collega vroeg nog of het een idee is dat ik na de bevalling terug zou komen. Het antwoord van de HR dame ‘Die jonge meiden stoppen allemaal met werken als ze een kind krijgen. Dus nee, dat heeft geen zin.”
Renate: "Ik heb verteld dat ik zwanger was, toen ik 5 weken was. Ik zat al in de tweede sollicitatieronde met nog een andere kandidaat. Toen ik het had verteld, werd ik afgewezen. Een week later kreeg ik een miskraam..."
Sanne: “Toen ik 30 weken zwanger was, ging ik solliciteren. Ik mocht op gesprek komen na het gesprek ben ik meteen aangenomen. Ik mocht na mijn verlof aan de slag en nu is het de 3e week dat ik daar werk!”
Kim: “Ik moest in verband met een faillissement van mijn werkgever twee weken voor mijn zwangerschapsverlof verplicht gaan solliciteren. Dat heb ik netjes gedaan. Ik werd op een plek uitgenodigd en ik kon daar als het gesprek goed verliep eventueel volgende maand al beginnen. Toen ik schriftelijk meldde dat ik dan pas na mijn zwangerschapsverlof kon beginnen, was de functie ineens al vervuld. De volgende dag stond de vacature weer opnieuw online…”
Denise: “Haha, ze konden er bij mij niet echt omheen. Ik was namelijk 33 weken zwanger en mocht bijna met verlof bij mijn andere werkgever toen ik ging solliciteren, maar ik wilde dit baantje: obstetrie verpleegkundige (verpleegkundige op de verloskunde) binnen de 2e lijn, héél graag. Dus gewoon altijd open en eerlijk zijn, daar win je ‘t meeste mee... In mijn sollicitatiebrief had ik het al benoemd en ja als je dan alsnog uitgenodigd wordt voor een gesprek heb je eigenlijk al een winstpunt...Soms moet je dingen gewoon doen en niet nadenken.”
Angelique: “Solliciteren toen ik zwanger was ,dat was echt een onmogelijke opgave. Waar ik eerst werkte, kreeg ik na 3 x een verlenging geen vast contract, omdat ze vonden dat ik een hele andere richting in mijn leven insloeg en dat paste niet bij ze (even ter verduidelijking: ik ben kok). Maar goed, ik stond dus wel op straat. Ik heb bij meer dan 70 restaurants gesolliciteerd maar niemand wou een zwangere vrouw in de keuken en ik mocht bij allemaal terugkomen na de bevalling. Ik ben op een gegeven moment tijdens mijn zwangerschap maar gestopt met solliciteren, want het had totaal geen nut. Na de bevalling kreeg ik direct een baan, dus tja…hoe bedoel je bevooroordeeld? Ik denk dat er maar weinig vrouwen zijn die zo graag tijdens de zwangerschap nog graag even willen werken zolang als het kan.”
Joyce: “Ik had ‘s ochtends een positieve test en ‘s middags twee tweede gesprekken. Ik had al genoeg zwangerschapsdiscriminatie meegemaakt om te weten dat ik dat beter voor me kon houden. In de eerste week heb het netjes verteld, en een dag later kreeg ik op mijn vrije dag per mail te horen dat ik niet in het team paste. Bij de volgende sollicitatie heb ik het ook niet verteld, maar direct na de termijnecho (en nog voordat ik zou starten) had ik mijn nieuwe teamleider ingelicht. Die was super blij voor ons, en ik was nog steeds hartstikke welkom gelukkig!”
Leonie: “Ik heb het netjes verteld en ze waardeerde mijn eerlijkheid. Ben ook aangenomen.”
Kelly: "Ik heb gesolliciteerd voor ik wist dat ik zwanger was. Tussen de sollicitatie en een proefdag kwam ik er erachter. Ik heb meteen eerlijk gezegd hoe het zat. Het was geen probleem voor ze. Ik ben gelukkig aangenomen."
Ilona: “Of ik nog wat toe te voegen had, jawel, ik ben vijf maanden zwanger…Is dat een probleem? Nee hoor! De dag erop ben ik meteen begonnen!”
Tamara: "Ik heb niks gezegd en toen kwam ik op gesprek met een toeter waar je niet om heen kon dus ik zei: 'Ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen: ik ben zwanger.' Ze moesten lachen dus het ijs was gebroken. Achteraf is het niks geworden, maar dat kwam niet door de zwangerschap."
Cynthia: “Ik heb gesolliciteerd met een flinke buik van 17 weken (zag er uit alsof ik al bijna 30 weken was). Het was tijdelijk werk. Dus ik heb aangegeven tot wanneer ik beschikbaar was en dat was helemaal prima! Uiteindelijk ben ik een paar weken eerder gestopt.”
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)