Als je baby geboren wordt, wil de hele wereld de kleine komen bewonderen. Je bent supertrots, maar je wil ook rustig wennen aan je nieuwe gezinnetje en waarschijnlijk ben je best moe van alles wat er in de kraamtijd op je afkomt. Wanneer laat jij het bezoek langskomen?
Carola: “Bij mijn tweede kwam het eerste kraambezoek binnen toen ik echt net bevallen was. Mijn broertje kwam onze oudste ophalen in het ziekenhuis, want het ging allemaal zo snel dat wij sneller weg moesten dan hij naar ons huis kon komen. Het eerste dat hij zei was: Ah, zo lief! Ben ik nou eindelijk eens de eerste die iets weet? Ik antwoordde: Uhm, ja. Je weet als eerste dat ik bevallen ben, je ziet als eerste jullie nieuwe neefje en als je nog langer blijft staan, dan weet je ook hoeveel hechtingen ik nodig heb om de boel weer te repareren!”
Suzanne: “Beide dochters zijn rond vier uur ’s middags via een keizersnede geboren, dus de familie was de volgende dag van harte welkom.”
Wendy: “Bij alle twee de kinderen hebben we de eerste week, op de naaste familie na, niemand toegelaten. Pas toen de kraamhulp weg was, zijn we rustig aan gaan plannen. Maar niet meer dan twee avonden per week en één dag in het weekend. De rest van de tijd hebben we heerlijk genoten van ons kersverse gezin!”
Maaike: “Wij hadden in coronatijd een keizersnede in het ziekenhuis. Door de coronamaatregelen destijds was bezoek pas de tweede dag welkom. De nieuwbakken opa en oma mochten als eerste live hun kleinkind bewonderen. De rest van de familie hebben we bewust en zorgvuldig over de dagen verspreid, zodat we maximaal één gezin per keer hadden. Maar in die planning zaten ook dagen opgenomen dat we niemand toelieten in onze bubbel.”
Xenia: “Ik begrijp gelukkig alle heisa rond dat kraambezoek niet. Wij kregen elke dag bezoek tot meer dan twee maanden toe, maar iedereen was lief, respectvol en zorgzaam. Ik heb daar ongelofelijk van genoten en ik hoop dat dat bij nummer twee ook zo zal zijn.”
Charissa: “Opa's en oma's en mijn vriendinnen mogen van mij gelijk komen. Ik wil maar wat graag onze baby showen en zij hebben met ons ook negen maanden lang op hun kleinkind of mini-vriendinnetje gewacht. Alle momenten zijn in die tijd gedeeld, dus voor mij voelt het fijn om ook gelijk ons wonder aan ze voor te stellen.”
Linda: “Bij mijn eerste kwamen we amper aan rust toe, door alle bezoek. Dat ging weken door. Ik was kapot! Bij de tweede heb ik daarom een kraamfeest gepland, een maand na de geboorte. Daar mocht iedereen in één keer komen. De weken daarvoor waren alleen onze naaste familieleden en onze beste vrienden welkom.”
Emely: “Onze baby is op een maandag geboren. Anderhalve week later begonnen we kraamvisite in te plannen. Eén in de ochtend en één in de namiddag. Tussen twaalf en drie uur geen bezoek. Dat werkte voor ons. Eerder dan dat hadden we er geen behoefte aan. Gewoon lekker met het gezin samen zijn en wennen aan elkaar vonden we belangrijker.
Yvonne: “Er waren mensen die dezelfde dag nog op de stoep wilde staan, maar wij wilden eerst even rustig thuiskomen met z’n drietjes en even bijkomen van de bevalling. Gelukkig heb ik het af kunnen houden en kwamen ze later in de kraamweek.”
Lieke: “Onze eigen gezinnen, de ouders en broers, mogen zo snel mogelijk komen, dus wanneer we terug zijn uit het ziekenhuis en een beetje op adem zijn. Vrienden en de rest van de familie, zijn welkom ná de kraamweek. Bij de eerste waren we echt een halfjaar bezig met kraambezoek.”
Kim: “Ik heb twee keer een keizersnede gehad. Bij de eerste waren mijn moeder, zusje en oma in het ziekenhuis aan het wachten, en verder niemand. Mijn moeder moest nog kleertjes kopen, want ze hadden gezegd dat het een grote baby zou zijn en ik had geen maatje 50 in huis. De tweede kwam vier weken voor de eerste lockdown. Mijn moeder kwam met mijn oudste als eerste kijken. Dat was zo mooi hoe ze daar op reageerde! ‘s avonds kwamen mijn zusje en oma. Beide keren kwam de rest van de kraamvisite pas bijna een week daarna.”
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)