Als we het meest recente onderzoek mogen geloven dan is het juist goed als je je baby in zijn eerste half jaar in je slaapkamer laat slapen Het is beter voor hun slaap- en sociaal gedrag. Toch doet iedereen het anders. Onze lezeressen vertellen hoe lang hun kind op hun kamer bleef slapen.
Denise: "Onze zoon van twee jaar heeft nog nooit op een eigen kamer geslapen. We slapen heerlijk samen in een groot familiebed en de co-sleeper staat al klaar voor baby nr. 2!"
Lisa: "Mijn zoontje is twee jaar en vier maanden en slaapt bij ons op de kamer en krijgt ook nog steeds borstvoeding."
Maaike: "Ons kindje heeft kinderkanker gehad. Nu vijf jaar oud en slaapt nog steeds bij ons op de kamer. Ons kind is heel erg bang om alleen te zijn. Ik merk dat andere mensen er meer problemen mee hebben dan wij. We gaan ze het wel even voordoen hoe het moet, pfffft."
Iris: “Vanaf het eerste moment ‘s nachts op zijn eigen kamertje, maar overdag als papa aan het werk was, tukte ik nog lekker samen met hem in ons grote bed. Ik sliep ‘s nachts niet van alle geluidjes die hij maakte in zijn slaap. Heb zelfs het geluid van de babyfoon uit gezet. Als hij huilde hoorde ik het prima zonder babyfoon en kon ik altijd checken op de camera.”
Joyce: "Onze zoon van vijf en dochter van drie hebben beiden heel lang bij ons geslapen. In eerste instantie in een bedje tegen ons bed aan, maar al snel durfden we het aan ze bij ons te nemen. Tegenwoordig leggen we ze in hun bed te slapen en blijf ik er vaak nog even bij. Bijna elke nacht komen ze toch onze kant op. We hebben een zeer hecht gezin en geloven erin dat kinderen dichtbij je houden zeer veel positieve effecten heeft. Ten eerste wiegendood. Als een kindje net geboren is moet je die zeker zo dicht mogelijk in je buurt houden. Elk vreemd geluid maakt dat je opschrikt en sneller kunt ingrijpen. Daarnaast denk ik dat het een must is voor een gezonde en goede ontwikkeling van het kind om bij de ouders te liggen als ze klein zijn. Die geborgenheid maakt dat ze zich geliefd voelen, evenwichtig opgroeien, goed zelfvertrouwen ontwikkelen en gewoon blije kinderen zijn. Tenslotte denk ik ook dat het omgekeerd positief werkt; de onvoorwaardelijke liefde die kinderen je geven, de knuffels en de warmte maken dat de momenten met de kids in bed wel de fijnste van de dag zijn. En de kans is groot dat ze ons over niet al te lange tijd bedanken en liever in hun eigen bed willen liggen, dus we genieten er nog maar van!"
Anja: "Ze kunnen er wel een mooi onderzoek naar doen, maar niet elk kind en elk ouder is hetzelfde. Ieder moet zelf weten hoe ze het willen doen. Onze zoon heeft bij ons op de kamer geslapen tot drie maanden en toen in z'n eigen ledikantje op z'n eigen kamer.. Gewoon babyfoon aan bij hem en bij ons. Gaat prima!"
Marjolein: "Wij hebben onze dochter (2012) ongeveer vijf maanden op onze kamer gehad. Eerste drie maanden tussen ons in in bed. Ze was een huilbaby. De eerste maand hebben we in ploegendienst beneden met haar op de stoel gezeten. Steeds drie uur de een, dan weer drie uur de ander. Toen in 2017 haar broertje werd geboren, hebben wij bewust gekozen voor een co-sleeper. Hij was geen huilbaby dus dit was een hele fijne tijd. Het is wel een gevoelig mannetje en de eerste maanden pakte hij altijd een hand van mij vast en viel dan in slaap. Wanneer hij 's nachts wakker werd ging hij met zijn handje op zoek naar die van mij. Eenmaal gevonden sliep hij weer verder. Vanaf vier maanden (na mijn verlof) sliep hij de slaapjes overdag op zijn eigen kamer en 's nachts tot acht maanden bij ons. Toen paste hij niet meer in de co-sleeper en werd hij 's nachts eigenlijk nooit meer wakker."
Hanneke: “Beiden vanaf dag een op eigen kamertje geslapen. Ik gaf ook geen borstvoeding en het waren grote kinderen die al vrij snel minder voedingen nodig hadden. Maar inderdaad: iedereen doet het waar zij zich het prettigst bij voelt en wat anderen daarvan vinden zou helemaal niet uit moeten maken!”
Claudia: “Onze oudste dochter heeft zes weken bij ons op de kamer geslapen en daarna ging het meteen goed op haar eigen kamer. Onze jongste dochter heeft bijna vier maanden bij ons gelegen, toen werd de kinderwagenbak toch echt te klein voor een hele nacht. Tot een half jaar sliep ze goed in haar eigen bed, daarna begon ze in haar eigen bed en werd ze ‘s nachts wakker. Ze werd pas rustig als ze tussen ons in lag en viel dan weer in slaap. Dit heeft tot een jaar geduurd. Alles voor een goede nachtrust voor iedereen.”
Sharon: "Onze kids hebben in de babytijd tussen ons in geslapen en waar de oudste drie en een half jaar was toen zij haar eigen kamer op ging, was haar broertje pas zeven jaar. Kanttekening hierbij is wel dat hij last had van extreme nachtangsten en we moesten uitzoeken hoe het het beste werkte."
Jolanda: “Tot een aantal weekjes, tot ik zelf geen nachtrust meer had! In november komen de andere twee baby’s en die gaan direct op eigen kamer!”
Mariska: “Tot vier maand bij ons op de kamer. Daarna op haar eigen kamertje. Dit hebben we gewoon geprobeerd, niet speciaal met een reden. Meer omdat ze vanaf toen klokje rond sliep. Van acht tot acht of van zeven tot zeven. Nu is ze vier jaar en wordt ze ‘s nachts soms wakker, dan slaapt ze bij ons verder. Ooit houdt het op, en zolang ik haar dit kan bieden, doen we het gewoon."
Judith: "Onze dochter van vijf slaapt sinds een jaar op haar eigen kamer, in haar eigen bed. Rooming in het eerste half jaar gedaan. Daarna sliep ze in een ledikant op haar eigen kamer, maar met veel huilbuien. Alleen als ze bij ons lag, sliep ze hele nacht door. Omwille van nachtrust van ons allemaal hebben we het zo gelaten. Natuurlijk op 1-,2-,3-jarige leeftijd wel geprobeerd, maar leverde alleen maar strijd op. Op een gegeven moment vond ze het te warm en te krap bij ons. Tja je wordt groter. Dus pakte ze haar knuffels en ging ze in haar eigen kamer liggen. Nu slaapt ze in het weekend een nacht nog bij ons. Dan is het feest! En op vakantie ‘want dan is het spannend’. Ik ben er heilig van overtuigd dat het geven van teveel liefde en warmte en knuffelen niet bestaat. Alle stappen in de ontwikkeling heeft ze uit eigen beweging gezet. Als wij pushen werkt dat steeds averechts. Van leren eten, zindelijkheid tot fietsen, zwemmen etc.. Ouders, volg je hart en je kind en laat de statistieken voor wat ze zijn."
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)