Vandaag staken de leerkrachten van het basisonderwijs. Ze willen een salaris dat hetzelfde is als dat van hun collega's van het middelbaar onderwijs. Bovendien vinden ze dat er extra geld nodig is om hun lasten te verlichten. En hoe lastig het ook is om nu oppas voor mijn kinderen te zorgen: ik kan deze staking alleen maar toejuichen.
Voordat ik (hoofd)redacteur van BabyBytes werd, was ik namelijk werkzaam in het basisonderwijs. Ruim vijf jaar lang heb ik álles gegeven wat ik had, maar nooit voelde het genoeg. Ik ging - hoe ontzettend ik ook mijn best deed - nooit met het gevoel naar huis dat ik ieder kind voldoende had gegeven. Ik gaf in mijn eentje les aan een volle klas met kleuters in de leeftijd van 4 tot 6 jaar, afkomstig uit allerlei hele verschillende gezinnen.
Ik hoef dan ook niet uit te leggen dat het een zware dobber was om elk kind op zijn of haar eigen niveau les te geven. Daarnaast werden we overspoeld door administratief werk, het organiseren van leuke uitjes en bijzondere feestdagen voor de kinderen, hadden we vrijwel dagelijks oudergesprekken en vergaderingen. De schoonmaak van het lokaal was waardeloos, dus dat deed ik ook in mijn eigen uren, net als het voorbereiden van de lessen en het schrijven van de rapportjes.
Structureel overwerken
Ik werkte vier dagen in de week en was volledig op als ik op vrijdagmiddag thuiskwam. Ik schopte mijn schoenen uit en kon niets anders dan laveloos op de bank hangen. Afspreken met vriendinnen? Geen zin in. Verjaardagen of een avondje stappen? No thanks. Inmiddels weet ik dat het er voor een groot deel mee te maken had dat ik vrij introvert ben, en de hele dag intensief contact met kinderen - hoe leuk ik dat ook vond - gewoon te vermoeiend was. Maar voor een deel had het ook zeker te maken met de extreme waslijst aan taken die leerkrachten voor hun voeten krijgen. En - omdat je het beste voor 'jouw' kinderen wil - doe je alles. Want ze verdienen een mooi versierde klas tijdens de boekenweek. En ze verdienen individuele aandacht en onderwijs op maat.
Dag onderwijs!
Uiteindelijk koos ik er dus voor mijn werk in het onderwijs op te zeggen. Net als zoveel andere starters: één op de vijf leerkrachten stopt in de eerste vijf jaar na het behalen van het diploma. Mij niet gezien, bekijk 't maar. Het salaris is - vooral in vergelijking met leerkrachten van het middelbaar onderwijs - veel te laag en de hoeveelheid werk stond totaal niet in verhouding. Toch zouden veel ex-leerkrachten hun plekje voor de klas weer willen invullen, als het salaris omhoog gaat en de werkdruk wordt verlaagd, zo blijkt uit een artikel in Trouw.
Probleem voor ons allemaal
En dat is HARD nodig, want er dreigt een groot lerarentekort. Naar schatting kunnen we in 2025 rekenen op een tekort van zo'n 10.000 leraren. De kans dat onze kinderen dan ook in een klas terecht komen met veel teveel leerlingen (en klassen zijn nú al veel te groot, naar mijn mening!) of dat ze te maken krijgen met momenten waarop ze - tijdens de griepperiode - regelmatig naar huis gestuurd worden, is vrij groot.
De lerarenstaking van vandaag treft ons als ouders dus allemaal, ook al zit jouw uk nu nog niet op de basisschool. Werken in het basisonderwijs is alleen vol te houden als de werkdruk drastisch verlaagd wordt en als het salaris omhoog gaat.
Go juf en meester!
En ik snap heel goed dat er ook geld nodig is in de zorg en bij defensie en in veel meer sectoren. Maar dat doet helemaal niets af aan de reden waarom basisschoolleerkrachten vandaag (en misschien in november weer) staken. Ik kan - als moeder van twee kleine kinderen én ex-leerkracht - niet anders dan mijn oud-collega's heel hard toejuichen én een diepe buiging maken voor de passie, energie en liefde die ze iedere dag weer weten te vinden om onze kinderen klaar te stomen voor een plekje in de maatschappij.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (3) Stuur een bedankje