Ooit zag ik op het internet een video van een moeder die voor het eerst in jaren weer in een bikini de zee in durfde. Ze had striae op haar buik en vertelde dat ze het om die reden eerder niet aangedurfd had. Vol trots en met een stralend gezicht liep ze richting de zee, terwijl er in mijn hoofd een wirwar aan gedachten ontstond.
"Wat fijn dat deze vrouw eindelijk weer de zee in durft. Dapper ook, dat ze het op internet zet. Wel zonde dat ze zich al die jaren zo onzeker heeft gevoeld over haar lichaam. Heel veel vrouwen hebben toch striae na het krijgen van kinderen. Waarom durfde ze dan niet in bikini? Dat is toch niet meer dan normaal?! Wat vreselijk dat ik eerst dacht dat het dapper was, want het zou niks bijzonders moeten zijn! Waarom dacht ik dat?"
In de bladen, op tv en op social media worden we doodgegooid met beelden en verhalen van vrouwen die slechts een paar weken na de bevalling strakker zijn dan ooit. Iedereen kent ook wel iemand die een week na de bevalling haar oude spijkerbroek weer aan kon. Maar voor veel vrouwen is dit echter niet de realiteit. En eerlijk is eerlijk, de beelden en verhalen van die vrouwen zijn in de media behoorlijk ondervertegenwoordigd. Hierdoor kunnen vrouwen het idee krijgen dat er bij hen iets helemaal mis is. Dat ze er na de bevalling heel anders uit hadden moeten zien, dat de zwangerschap geen sporen had mogen achterlaten. En dat maakt veel vrouwen helaas onnodig onzeker…
Vaker tegengeluiden
Gelukkig zijn er de laatste jaren steeds meer tegengeluiden te horen. Denk aan celebs die hun striae showen, zoals Cindy Crawford en Kate Winslet, of aan Jade Beal’s ‘The Bodies of Mothers: A Beautiful Body Project’ (2014), een boek vol prachtige foto’s van vrouwen die moeder geworden zijn. Ook dichteres Hollie McNish, schrijft in haar bundel ’Nobody told me’ (2017) over het wonderbaarlijke proces van het krijgen van een kind en ‘de herinneringen’ die op haar lichaam achterbleven.
Positief lijfbeeld
Sowieso is er de laatste jaren een beweging gaande die wel ’Body Positivity’ wordt genoemd. Deze beweging is gericht op acceptatie en een positief lijfbeeld, niet alleen voor moeders, maar voor iedereen. Alle mensen zijn immers anders, alle lichamen ook. En wat kunnen we er toch fantastische dingen mee doen, met dat lijf van ons. Vrijen, baren, voeden, verwarmen, troosten, spelen, brengen en halen. Laten we het niet wegpoetsen of verbergen, maar het eren precies zoals het is. Want, lijf wat ben je mooi!
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Jolien woont aan het strand, samen met haar vriend Jorn en hun zoontje Olav. Na jaren bij grote GGZ instellingen te hebben gewerkt, is ze in 2015 als GZ-psycholoog en seksuoloog NVVS een eigen praktijk gestart in Bloemendaal. In haar praktijk Move for Motion, praktijk voor psychotherapie,behandelt ze seksuele problematiek, angst, depressie, trauma- en stressklachten. Als seksuoloog begeleidt ze vrouwen die voor, tijdens of na een zwagerschap klachten ontwikkelen en helpt ze stellen om hun seksleven weer op de rit te krijgen.
Geïnspireerd door eigen ervaringen en de ontmoetingen in haar praktijk, schrijft ze columns over relaties, liefde, lust en seks.
Reageer op dit artikel
reacties (0)