Iedereen dacht dat er bij Lisanne en haar man geen kindje meer zou komen, nadat ze borstkanker had. “Wij waren er samen van overtuigd dat we, als het ons gegeven mocht zijn, we zwanger zouden raken. Het eerste jaar na de chemo's werd het afgeraden, maar ik was tijdens de chemo’s al veertig jaar”.
Voorzichtig
“Toch maar voorzichtig aan gedaan dat eerste jaar. Geen ovulatie testen, die stress wilde ik niet. In maart werd ik nog gewoon ongesteld. Het eerste weekend van mei zijn we een dag met mijn ouders weg gegaan en had ik alles bij me, mocht ik ongesteld worden. In het ziekenhuis zeiden ze dat ik niet raar moest opkijken als ik eens een maand menstruatie over zou slaan. Dit was omdat ik maar één werkende eierstok meer had en daar ook nog maar één eiblaasje in zat”.
Positief
“Dinsdag na dit weekend had ik toch maar een test gedaan, ik was namelijk nog niet ongesteld. Positief. Vol ongeloof. Nog een test gehaald. Ook positief met weekaanduiding. Meer dan drie weken zwanger… Hier hadden wij helemaal geen rekening meer mee gehouden, maar zo welkom”.
“Onze zoon is tweede kerstdag ter wereld gekomen. Ik was op dat moment 43 jaar. Ik krijg nu soms te horen van mensen die mijn geschiedenis niet kennen dat wij misschien onverantwoord bezig zijn geweest”.
Oordelen
“Tegen die mensen wil ik graag zeggen dat ze liever niet in mijn schoenen willen staan. Met het chemotraject dat ik afgelegd heb. Als je dat meegemaakt hebt, kun je misschien oordelen. Natuurlijk was ik ook liever op jongere leeftijd moeder geworden, maar dat was niet voor mij weggelegd. Ik zou onze zoon voor geen goud meer kwijt willen”.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)