Het is het ideaalplaatje van de meeste zwangere vrouwen: dat je samen met je partner uitkijkt naar de geboorte van jullie kind en dan samen jullie nieuwe rol als ouder op je nemen. Voor Lizzy is dat helaas anders gelopen dan ze had verwacht: ‘Ik had nooit verwacht dat ik er als hoogzwangere er alleen voor zou staan.’
Direct een klik
“Ik ken de vader van mijn ongeboren kind ruim zeven jaar. We ontmoetten elkaar tijdens een beurs. Onze stands stonden naast elkaar. Ik had een studentenbaan als promotiemeisje voor een tijdschrift. Hij stond er als vertegenwoordiger. We hadden direct een klik. Hij gaf me het gevoel speciaal te zien en ik kon ook volledig mezelf zijn als ik bij hem was. Dat gevoel had ik nog nooit eerder gehad.”
Zwanger!
“Na anderhalf jaar gingen we samenwonen. Onze relatie ging supergoed. We reisden de wereld af, hadden een mooi appartement, fijne vrienden. En vorig jaar werd onze kinderwens vervuld: ik was zwanger!”
Moeizame zwangerschap
“De zwangerschap verliep niet helemaal vlekkeloos. Ik had veel last van misselijkheid, vermoeidheid, sliep slecht en dat hielp ook niet met mijn humeur. Door de misselijkheid kwam ik uiteindelijk in het ziekenhuis terecht. Veel stress en gedoe in plaats van de roze wolk waarover we allebei gefantaseerd hadden. Gelukkig ging het in het laatste trimester een stuk beter, maar ik merkte dat er iets bij mijn partner was veranderd.”
Vreemdgaan
“Afgelopen week heb ik hem echt moeten dwingen om te vertellen wat er nu aan de hand is, want ik werd er onzeker door, terwijl ik me net weer een beetje lekker in mijn vel voelde. Maar wat hij me vertelde sloeg de bodem onder me vandaan. Hij blijkt iemand ontmoet te hebben op een beurs met wie hij vreemd is gegaan. Dit gebeurde dus op het moment dat ik meer met mezelf bezig was dan met hem. Dat ‘ie dan meteen zwicht voor een ander... Ik begrijp dat echt helemaal niet.”
Afstand nemen
“Hij zegt dat hij er zelf ook niets van begrijpt, maar hij heeft het gevoel dat hij verliefd is en dat hij even afstand moet nemen, om te kijken waar dit naartoe gaat. En ik dan? En de baby? Hij wordt vader!”
Helemaal alleen
“Ik heb hem de deur gewezen. Ik kan hem er niet bij hebben, en zeker niet als hij met zijn hoofd bij iemand anders is. En toch voelt dit dubbel. Ik wil dit niet alleen doen, dit was helemaal niet de bedoeling. Ik had niet kunnen indenken dat ik voor deze situatie zou komen te staan. Dat ik acht maanden zwanger ben en er alleen voorsta... Hoe moet dat bij de bevalling? En daarna? Wat dan?”
Ook jouw verhaal delen?
Heb jij iets meegemaakt in je leven wat je graag met de BabyBytes-lezeressen wil delen. Gaat het over je relatie, je kinderwens, je gezin, je werk? Stuur jouw verhaal naar de redactie via dit formulier. Las je dat anoniem wilt doen, kun je dat in dit formulier makkelijk aangeven.
Wil jij graag jouw verhaal over je bevalling, baby, vruchtbaarheidstraject of iets anders delen op BabyBytes? Dat kan via dit formulier. Wie weet staat jouw verhaal binnenkort (anoniem) op de site!
Reageer op dit artikel
reacties (0)